biraz asabi mizaç bir abimizdi rahmetli , fakat güzel oyuncuydu. briç bilmem ben hiç masasına oturmadım da , paris' te monaco' da bir çok kez pokerde farklı masalarda selamlaşmıştık. çok iyiydi pokerde gerçekten. sohbeti severdi oyun sonrası kaybetse bile bayağı sohbetkardı , yüzü düşmezdi. bu poker oyunculuğunda mutlaka olması gereken bir meziyet. masadan kalktın mı, oyunun sitresini kaybını da kazancının verdiği duyguyu da masada bırakacaksın. o konuda tam bir profesyoneldi.