Biz çocukken bugün ki gibi ikiye ayrılmıştık, bir kısmımız Yılmaz Güney'ci (çirkin kral) diğer kısmımız Cüneyt Arkın'cı (bebek yüzlü) diye...
:kahkah:
Nedense mahallede ki açık hava sinemasına giderken hep az olurdu Yılmaz Güney'ciler..:)
Sonra ilkokulda kimin filmi daha güzeldi diye, Cüneyt'cilerle kavga ederken hep dayak yerdik, çünkü hep azınlıktaydık ama Yılmaz'cı olmaktan hiç vazgeçmedik...:rules:
Nedense Yılmaz'cı olmak bilmeden de olsa içimize işlemişti...hala da öyle..:whistling: