Biz çocukken bugün ki gibi ikiye ayrılmıştık, bir kısmımız Yılmaz Güney'ci (çirkin kral) diğer kısmımız Cüneyt Arkın'cı (bebek yüzlü) diye...
Nedense mahallede ki açık hava sinemasına giderken hep az olurdu Yılmaz Güney'ciler..
Sonra ilkokulda kimin filmi daha güzeldi diye, Cüneyt'cilerle kavga ederken hep dayak yerdik, çünkü hep azınlıktaydık ama Yılmaz'cı olmaktan hiç vazgeçmedik...
Nedense Yılmaz'cı olmak bilmeden de olsa içimize işlemişti...hala da öyle..![]()
Yer İmleri