2013 yılı sonuna kadar vakıf hastanesinde çalıştım. Adı üstünde vakıf. Kanser hastası çocuk geliyordu sürekli baktım parayla yaptırıyor tahlili. Benli nemsiz bu çocuk gelirse bu çocuğun tahlili girişi olmadan ücretsizdir yapılacak dedim. Bu vakıf hastanesi bu çocuğun tahlilini ücretsiz yapamayacaksa kapatın gidin demiştim hastaneyi. Hastanenin haberi olmadan fakir fukara bir çok kişinin tahlilini ücretsiz yaptım. Çünkü idare para kazanma arzusuyla yapıyordu onlarca sene boykot belki bir iki hasta ücretsiz tedavi olmuştur o da vakfın yönetimindeki birinin tanıdığı. Bu çalıştığım vakıf ABD deki zatın hastanesiydi. Hastanede onlarca kurban kesmeyen personel varken bunlar yurtdışında kurban kesiyordu. Bu konuyu yönetime bildirdim kesemeyiz bunlara dedi. Bende o tarihten itibaren ferdi olarak kendim organize ederek hayır yardım işlerine bulaştım. O kadar büyüdü ki altından kalkamaz vakit yetmez oldu çok yorucu oldu psikolojik olarak çok büyük yüktü. Hala yatalak halimle kimi zaman bulaşıyorum ama vekalet bana göre bu dünyada ki en büyük yük. En son birine hasta lift bezi aldık viob formunda. Bedeli topladık bir hafta boyunca araştırdım yarı fiyatına yakın buldum. Ve katılan hepsine teker teker bilgi verdim kalan rakamı da öğrencilere vermemi söylediler onların rızasıyla verdim. Yoksa kafama göre lift bezi için toplanan parayı burs olarak dağıtma hakkını bulamadım.
