Nuri ile Ayva Tatlısı: Dikkat çiğ yemeyiniz!

[ayvagobeknuri]

Doç. Dr. Ferhat Arslan
@Ferhatarslandr
Hocam evre 3 ve evre 4 kanser teşhisim var. Doktorlarım mucize bir şekilde bende ilaçların işe yaradığını ve benim durumundaki diğer hastalardan çok farklı olduğumu söylüyorlar.

Allah daha iyi ve mutlu etsin lakin küçük bir ayrıntıyı gözardı etmemekte fayda var.

Nedir ?

Senin patoloji örneklerin en az 10 yıl senin adına korumak için arşive kaldırılır.

O örnekleri alman ve başka bir değerlendirme yaptırma hakkın vardır.

Eğer yukarıdaki durumda isen alıp yaptırmanızı tavsiye ederim.

Bakarsın belki kanser değilsindir.

Ayça Gürelman
@IstanbulYoga
·
3s
Yok artık, bu kadarına cüret edemezler… ederler mi???

Doç. Dr. Ferhat Arslan
@Ferhatarslandr
·
8s
Evre 3 veya evre 4

Neyse. Seferberlik kararı CB'na veriliyor.

[ayvagobeknuri]

https://x.com/_Z_Z___z_/status/1793596434253742082

ZEYNA GERİ DÖNDÜ 🧳
@_Z_Z___z_
Sözde Müslümanlar Bu kızın Tırnağı bile olamaz.

Maşallah Rabbim sayılarını artırsın.

.......
Milletimizin başı sağ olsun, timur cihantimur, sayın özgür özel

Linkte video var.

[ayvagobeknuri]

Doç. Dr. Kaan Yılancıoğlu
@drkaanyl
·
3s
Firari Eylem Tok ve oğlu Timur Cihantimur için kırmızı bülten çıkarılmış. Ölen geri gelmez ama adaletin hızla sağlanmasını, bir nebze ateşin dindirilmesini dilerim ...

İlginç isim ve soyisim, iki Timur var ve devlete meydan okuyorlar. Takip ettiğim bir haber.

[0101]

Kabağın Sahibi Vardır Elbet !
Vaktiyle bir derviş, nefisle mücadele makamının sonuna gelir. Meşrebin usulünce bundan sonra her türlü süsten, gösterişten arınacak, varlıktan vazgeçecektir. Fakat iş yamalı bir hırka giymekten ibaret değildir. Her türlü görünür süslerden arınması gereklidir.. . Saç, sakal, bıyık, kas, ne varsa hepsinden. Derviş, usule uygun hareket eder, soluğu berberde alır. Vur usturayı berber efendi, der.

Berber dervişin saçlarını kazımaya baslar. Derviş aynada kendini takip etmektedir. Başının sağ kısmı tamamen kazınmıştır. Berber tam diğer tarafa usturayı vuracakken, yağız mı yağız, bıçkın mı bıçkın bir kabadayı girer içeri. Doğruca dervişin yanına gider, başının kazınmış kısmına okkalı bir tokat atarak: Kalk bakalım kabak, kalk da tıraşımızı olalım, diye kükrer. Dervişlik bu... Sövene dilsiz, vurana elsiz gerek. Kaideyi bozmaz derviş. Ses çıkarmaz, usulca kalkar yerinden. Berber mahcup, fakat korkmuştur. Ses çıkaramaz. Kabadayı koltuğa oturur, berber tıraşa baslar. Fakat küstah kabadayı tıraş esnasında da sürekli aşağılar dervişi, alay eder: ?Kabak aşağı, kabak yukarı.? Nihayet tıraş biter, kabadayı dükkândan çıkar. Henüz birkaç metre gitmiştir ki, gemden boşanmış bir at arabası yokuştan aşağı hızla üzerine gelir. Kabadayı şaşkınlıkla yol ortasında kalakalır. Derken, iki atın ortasına denge için yerleştirilmiş uzun sivri demir karnına dalıverir. Kabadayı oracığa yığılır, kalır. Ölmüştür. Görenler çığlığı basar. Berber ise şaşkın, bir manzaraya, bir dervişe bakar, gayri ihtiyarî sorar: Biraz ağır olmadı mı derviş efendi? Derviş mahzun, düşünceli cevap verir: Vallahi gücenmedim ona. Hakkımı da helal etmiştim. Gel gör ki kabağında bir sahibi vardır elbet !. O gücenmiş olmalı!

Hikâye böyle...

Ama hayat da böyle...

Ensemize, kafamıza vurup vurup dalga geçen sahte kabadayıların, kabağın da bir sahibi olduğunu, bu sahibinin de en affetmeyeceği şeyin kibir ve kul hakkı yemek olduğunu unutmaya başlayanlar bir gün anlayacaklardır...