Erdoğan yendi CHP yenildi diye gene karaları bağladık. Arkadaşların keyfi kaçtı.

Şöyle düşünüyorum...

Yaşım 70 in üzerinde. Bugüne kadar üzerime ne düştüyse yaptım. Hırsızlık arsızlık yapmadım. İyi vatandaş iyi insan olmaya çalıştım çabaladım. Zaman zaman başarısız da kabul edilebilirim hani.

Ama bundan sonra önümde geldiğim yer ve zaman kadar yer ve zaman yok. Bu kesin.

İstiyorum ki dünya ve içinde yaşadığım coğrafya, üzerinde yaşayan her türlü canlı için daha adil, daha güzel, daha mutlu, daha özgür bir yer olsun.

İyi de nereye kadar sürecek bu çabam?

Bakın dostça söylüyorum: Evimiz arabamız var. Üç beş kuruş paramız var. Çok şükür doyacağımız kadar yiyecek alan bir buzdolabımız var. Burcum yok. Sağlığımız, Allah dert vermesin, görece çok kötü sayılmaz. Yarın endişemiz ekonomik temelde yok. Dilediğimi yazacak, paylaşacak, dilediğim yere gidecek kadar özgürlüğüm var. Kısaca aç ya da açıkta değilim. İş aramıyorum.

Çok daha ilginci AKP yerine CHP gelince, benim yukarıda saydığım hayat şartlarımda iyileşme de olmayacak.

Dernekten arkadaşları, çok aktif olan, hemen her şeyi dert eden karıma "yahu bırak bunları...Herkes senin durumuna gelmek için uğraşıyor..Ne dert ediyorsun herşeyi" derlerdi.

Aynen öyle...

Bizim derdimiz nedir Cemal sevgili kardeşim allasen?

Hala doğru düzgün insan için, çevre için, adalet için yazıyor yazışıyoruz. Ülfet Cinbiş gibi arkadaşlarım kendimizi yıllardır harab ediyoruz bilgisayar başında...

Eğer mazoşist değilsek, kendimize eza etmekten özel bir keyif ya da yaşam desteği almıyorsak bu yaptığımızın anlamlı sayılacak (bana Nazımın şiirleriyle gelmeyin lütfen ) bir tarafı yok...

Hadi artık biraz rahatlayalım. Kendimiz için yaşayalım son bir kaç yılı...Keyiflice.

Çünkü benim kültür düzeyimdeki arkadaşlarımın öteki tarafta daha iyi hazlar, tadlar beklemeyecek kadar akıllı olduklarını biliyorum.

Hadi. Biraz gayret lütfen atmak için "sırtımızdaki şu maymunu"...

Biraz gayret...


(Biraz önce facebook'ta paylaşıldı)