İnsanları, herkes ger gün hatta her gerekli durumda, kendine göre sayısız ayrıma tabi tutarız.

Sevimli- sevimsiz, güzel-çirkin, fenerli-fenersiz, akıllı-akılsız- solcu-sağcı, dindar-ateist, siyah-sarı-beyaz....ila.

Temelde tek ayrım var: İyi insan-kötü insan.

Sonuçta her insanı yaptığı ile değerlendirmekteyiz.

Tüm diğer ayrımlar karşısında durumu ne olursa olsun, insanlık terazisinde yaptıklarımızla tartılmaktayız.

Bunun dışında önem verdiğim bir diğer ayrım ise, lüzumlu ve lüzumsuz insan ayrımıdır.

Lüğzumsuz, lazım olmayan, gereksiz demektir.

Hani, size göre, ihtiyaç duyulmayan, "fuzuli" bir tip.

Nedense bu tipler (ki kesin hoşlanmadığınız tiplerdir), hep yanınızda, civarınızda, hatta sürtünür pozisyonda çevrenizde ilk gördüğünüz insandır...

Hani eskilerin "iti an, taşı eline al" dediği tipler.

Bunlardan kurtulmanın bir yolu var mıdır?

Elhak sanalda, forumlarda, yoktur.