"Benim için şarkı söylemek: Sevincimi, kederimi, öfkemi, sevgimi, tüm duygularımı dinleyicinin önüne sermek…
Bin çeşit renkle nakış işlemek… Yiğidin alıyla, kederin karasıyla, acının sarısıyla, umudun mavisiyle… Bir çeşit haykırış, ağlatı, özgürlük, coşkunluk… Sonu sınırı olmayan bir zevk. Sesim ise, beni "güzel"e, "mut"a götüren bir araç, bir armağan.
İtalyan sesi güneş gibi sıcaktır. Rus sesi etkili. İspanyol sesi yakıcı. Alman sesi keskin. Fransız sesi zarif… Anadilinden başka bir dilde şarkı söylendiğinde, felaket başlar. Tabii sesi kullanmaktan yoksun, kaçınılmaz bir biçimde taklitçi olmaya mahkûm olunur. Oysa şarkı söylemek öylesine tabi bir şey ki…"
Paris, 1970
Yer İmleri