Dün minik kankamla güzel bir gün geçirdim..

Her zaman gittiğimiz bir mekan vardir.. Dondurma yedik.. Garson bir kız bize servis veren dikkatimi çekti..

Biz minik kankamla kakara kikiri günümüze devam ederken arada onu inceledim..

Sonra minik kankama dönüp dedim ki.. Aşkım bak bu garson kiz iyi bir insan.. Her halinden anlaşılıyor.. Servisi, kibarlığı, bakışları, duruşu..Kalbinin yumuşaklığı her davranışına yansıyor.. İyi bir insanla iletişim kurduk günümüzü guzellestirdi.. Kalbimizi ısıttı..

Genelde bana insanlara çabuk kanıyorsun diye eleştiri gelir.. Doğrudur.. İnsana inanmaktan yanayım..

Ama kötü insanı da tanırım.. Sanılmasın ki anlamam.. Hissederim.. Fakat şans veririm.. Belki hayatta yaşadığı şeyler onu bu yola sevketmistir derim.. Herkes değişebilir..
Şansı değerlendirirse kalplerimiz ısınır.. Degerlendirmezse benim ki ısınmaya devam eder.. Onun katilasmaya..

Herkes herkese şans vermeli..

Ben iyi insanı da hissediyorum kötü insanı da.. Kalp gozum aciktir.. Sadece belki diyorum.. Ve inşallah diyorum..

Neden anlattım derseniz.. İçimden geldi..

Kim ne ediyorsa kendine ediyor.. Bunun altını çizeyim..

Allah büyük diyerek yazımı sonlandiriyorum..

Sevgiler