Sanat Mozaik

[Terraluna]

Trinidad ve Tobago asilli Ingiliz yazar Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul’in 11 Ekim 2001 tarihinde 'eserlerindeki zekice ve gozlemci anlatim tarzindan' gerekcesiyle Nobel Edebiyat Odulunu kazandigi aciklandi.

"Isadami ona alip on ikiye satabilen kisidir. Oteki ona alir, on sekize yukseldigini gorur ama hic bir sey yapmaz.Yirmiye yukselmesini bekler. Ikiye dustugunde tekrar ona cikmasini bekler. Zamanla ona cikar. Ama hayatinin dortte birini harcamis olur. Parasinin ona verdigi tek sey azicik matematiksel heyecandir." Nehrin Donemeci



"A businessman is someone who buys at ten and is happy to get out at twelve. The other kind of man buys at ten, sees it rise to eighteen and does nothing. He is waiting for it to get to twenty.When it drops to ten again he waits for it to get back to eighteen. When it drops to two he waits for it to get back to ten. Well, it gets back there. But he has wasted a quarter of his life. And all he's got out of his money is a little mathematical excitement."

[Terraluna]

Ingiliz romanci, sair, oyun yazari, librettist, biyografi yazari ve kisa oyku yazari Doris Lessing’in 11 Ekim 2007 tarihinde 'Kuskuculukla, hararetle ve hayal gucuyle kadin deneyimlerinin destanini yazan yazar' gerekcesiyle Nobel Edebiyat Odulunu kazandigi aciklandi.

"En iyisi butun cocuklara hayatlari boyunca tekrar tekrar sunlari soylemektir: "Sen bir beyin yikama surecinden geciyorsun.Ne yazik ki, beyin yikama disinda bir egitim sistemi gelistiremedik. Ozur dileriz ama elimizden ancak bu kadari geliyor. Sana ogretilen seyler, zamanin onyargilariyla, kulturumuzun seceneklerinin bir karisimi. Tarihe kisaca goz atarsak ogrendiklerinin hic de kalici olmadigi anlasilir. Ogretmenlerin, kendilerinden once gelenlerin kurdugu bir dusunce sistemine uyum saglayan kisiler arasindan secilmekte.Kendi kendini yineleyen bir sistemdir bu. Otekilerden daha guclu olup bireysellige onem verenleriniz, kendini egitmenin yollarini aramalari -kendi yargilarini gelistirmeleri- icin yureklendirilir. Kalanlarin ise, ozel bir toplumun, ozel ve dar gereksinimlerine uyacak bicimde kaliplara sokulup yogrulduklarini hep animsamalidirlar."Altin Defter



"Ideally, what should be said to every child, repeatedly, throughout his or her school life is something like this: 'You are in the process of being indoctrinated. We have not yet evolved a system of education that is not a system of indoctrination. We are sorry, but it is the best we can do. What you are being taught here is an amalgam of current prejudice and the choices of this particular culture. The slightest look at history will show how impermanent these must be. You are being taught by people who have been able to accommodate themselves to a regime of thought laid down by their predecessors. It is a self-perpetuating system. Those of you who are more robust and individual than others will be encouraged to leave and find ways of educating yourself -educating your own judgements. Those that stay must remember, always, and all the time, that they are being moulded and patterned to fit into the narrow and particular needs of this particular society."�

[Terraluna]

Turk film yonetmeni Halit Refig'in olum yildonumu (11 Ekim 2009)

[Terraluna]

Cinli yazar (Guan Moye), Mo Yan’in 11 Ekim 2012 tarihinde 'sanrisal gercekciligi ile halk oykulerini, tarihi ve moderni birlestirdigi icin' gerekcesiyle Nobel Edebiyat Odulunu kazandigi aciklandi.

“Koyumuz aslinda sazlik ve calilarin bol oldugu, icinde tilki ve yabani tavsanlarin gezindigi bir oyun bahcesiymis, daha sonra cobanlar icin birkac kulube yapilmis, ardindan bu kulubeler azili katillerin, sefil sarhoslarin, umutsuz kumarbazlarin yuvasi olmus. Ev yapip toprak surerek koyu kendi oyun bahcelerine cevirmisler, buradan zorla surulen tilki ve yabani tavsanlar, ayrilirken insan irkini kinayan cigliklar atmis. Koy simdi harabe halindeymis, onu insanlar insa etmis ve yine insanlar yikmis. Simdi gercekten de yikintilarin uzerine insa edilmis, aci ve nesenin birbirine karistigi, uzgun bir oyun bahcesiymis.” Kizil Dari Tarlalari



“At one time the site had been a wasteland covered with brambles, underbrush and reeds; it became a paradise for foxes and rabbits. Then a few huts appeared and it became a haven for escaped murderers, drunks, gamblers, who built home, cultivated the land and turned it into a paradise for humans driving away the foxes and wild rabbits, who set howls of protest on the eve of their departure. Now the village lay in ruins; man created it and man had destroyed it. It was now a sorrowful paradise, a monument to both grief and joy, built upon ruins.”

[Terraluna]

"Kanim murekkep oldu. Bu usanc kirilmaliydi, ne pahasina olursa olsun. Iliklerime kadar zehirlendim. Karanlikta sarki soyluyordum ve simdi beni korkutan o sarki. Ustelik; cuzzamliyim. Profillik taslayan su kuf lekelerini bilir misiniz? Bilmem, cuzzamin cekiciligi insanlari aldatir ve beni kucaklamak yetkisini verir onlara. Yazik! Arkamdan gelenler bakmazlar bana. Yaralarimdan baska bir sey sergilemedim. Gonul oksayan heveslerden soz edilmisse; Bu benim sucum. Bos yere ortaya kendimi dokmek delilikti." Jean Cocteau, Derin Uykunun Soylevi



"Mon sang est devenu de l’encre. Il fallait empêcher cette dégoûtation à tout prix. Je suis empoisonné jusqu’à l’os. Je chantais dans le noir et maintenant c’est cette chanson qui me fait peur. Mieux encore : Je suis lépreux. Connaissez-vous ces taches de moisissures qui simulent un profil ? Je ne sais quel charme de ma lèpre trompe le monde et l’autorise à m’embrasser. Tant pis pour lui ! Les suites ne me regardent pas. Je n’ai jamais exposé que des plaies. On parle de fantaisie gracieuse : c’est ma faute. Il est fou de s’exposer inutilement."

[Terraluna]

"...Kendi duygularimin gercek bir yani yoktu. Asil onemlisi, senin bana besledigin sevgiye olan inancimdi. Baska bir yaratikta kendi hayalimi goruyordum ve benim bir aynadaki gibi yansiyan bu hayalim, hic de urkutucu degildi. Tatli bir gevseyis icinde keyiflenip duruyordum. Bakislarin altinda tum benligimin iliklastigini, icimden fiskiran heyecanlari, bosanan kaynaklari animsiyorum. En olagan sevgi davranislari, bir el SIKIS, bir kitabin icine saklanan cicek, her sey benim icin yeniydi; her sey beni sevindiriyordu..." Francois Mauriac, Yilan Dugumu



"...Comme parfois tu me regardais à la dérobée, le souvenir de ces messes demeure lié à cette merveilleuse découverte que je faisais: être capable d'intéresser, de plaire, d'émouvoir. L'amour que j'éprouvais se confondait avec celui que j'inspirais, que je croyais inspirer. Mes propres sentiments n'avaient rien de réel. Ce qui comptait, c'était ma foi en l'amour que tu avais pour moi. Je me reflétais dans un autre être et mon image ainsi reflétée n'offrait rien de repoussant. Dans une détente délicieuse, je m'épanouissais. Je me rappelle ce dégel de tout mon être sous ton regard, ces émotions jaillissantes, ces sources délivrées. Les gestes les plus ordinaires de tendresse, une main serrée, une fleur gardée dans un livre, tout m'était nouveau, tout m'enchantait..."

[Terraluna]

"Édith'im,

Nasil oldu bilmem ama olumden pacayi kurtardim (bizim numaramiz bu), her gun sevgiyle dusundugum yedi sekiz kisiden biri oldugun icin seni opuyorum."



"Mon Édith,

Tiré de la mort je ne sais comment (c'est notre truc), je t'embrasse parce que tu es une des sept ou huit personnes auxquelles je pense avec tendresse ch**ue jour."

Jean Cocteau

[Terraluna]

Saturday Night Live’da dun gece