Originally Posted by
alicemal
Aklımda iken bişey daha yazayim.
Sabah domatisleri sularken, corbaciyan'ın dünki yazısı aklıma geldi. Hislere hitab eden bu tür yazılara cevap vermesi çok zor.
Mesleğiniz siyaset, felsefe, din filan olur, çok karşılaştığınız için ezbere cevap verirsiniz. Kimseyi kırmadan üzmeden doğruyu gösterirsiniz. Ama benim gibi gerçeklerle uğraşan bilim adamı kafa yapısında iseniz, soyut bu tür yazılara cevap vermek çok zor oluyor. Saatlerce düşünmeniz ve doğru cümleleri bulmanız gerekiyor. Doğruyu biliyorsunuz ancak düşüncelerinizi o konuya odaklamalı, doğru cümleleri toparlamalısınız. Buda epey zaman alıyor.
Duygusal yaklaşırsanız, duygu sömürüsü yapan kötü niyetli insanlara destek vermiş olursunuz. Sonuçta verdiğiniz yardım kötülüğe gider, sorunu çözmez. Bilinçsizce şeytana destek olursunuz.
corbaciyan'ın ne niyetle yazdığını hesaba katmadan Filistin olayını basit bir örnekle GERÇEKÇİ OLARAK kapasitem ölçüsünde çözmeye çalışayım.
Şunuda unutmayın, bunu yazan adam Gölcük depremi ertesi günü, kendi parası ile aldığı temizlik ve sterilizasyon malzemelerini, Kendi arabasının içine ve bagajına doldurup 300 km mesafedeki gölcüğe gitmiş adamdır. Bir kaç arkadaşımla beraber ceset kokuları içinde sokak sokak gezip malzemeleri dağıttık. Kimseden emir beklemedik. Gölcüklüler, dindarmıdır ateistmidir, hangi mezheptendir, hangi azınlık gruptandır hesabı yapmadık, aklımıza dahi gelmedi. Ben, ailem ve çevrem böyle insanlarız.
Gölcükte deprem varken, yunanistanda deprem olsun parmağımı oynatmam. Önce benim insanıma malzeme dağıtırım, artarsa gider yunanistana veririm. Bunun aynısını onlarda yapar.
Kendi insanın depremde malzeme bekliyorken, kalkıp malzemeyi yunanistana götürüyorsan, ya duygu sömürüsü ile para kazanan iblis sürüsü içindesindir, yada duygusal yapın, medyada oluşturulan algı, gerçeği görmeni engelliyordur. Herkesi, algı ile yönettikleri sürü içine sokmuşlardır.
Başka örnekle anlatacaktım, bu örnekte fena olmadı. Kendi kendine gelişti yaw. Diğer örnekte güzel onu yazmazsam olmaz.
Tamamen gerçeklere dayanan ikinci örneğe geçiyorum.
Burada 2 sokak var. Sokağın birinde ben ve bir kaç öğretmen ailesi ile yerel halk yaşıyoruz. Yan sokakta ise boş arsalar ve yerel halk var.
Bizim sokakta kediler var, diğer sokakta sokak köpekleri var. Bir kaç yıl içinde bizim sokaktaki kedileri kısırlaştırıp sahiplendirdik. Hepsi yaşadı ve mutlu.
Diğer sokakta ise sokak köpekleri var. Oradaki duygusal yapıdaki ailelerden bazıları bunları besliyor. Ama kısırlaştırmadılar.
Hem kısırlaştırmadılar, hem besliyorlar. Her sene o sokaktaki dişi köpekler doğuruyorlar. Köpek nüfusu çok artıyor. O kadar köpeği besleyemiyorlar, yavruların bir kısmı diğer sokaklara gidiyor kalanı ölüyor. Diğer sokaklara gidenlerde ölüyordur.
Biz belediyeye söyledik gelmediler. Köpekler aynen yıllardır bu süreci yaşıyorlar. Duygusal aileler besliyor, her yıl3-6 arası yavru doğuyor, o yavrular sefil bir hayat yaşayıp bir kaç yılda ölüyorlar. Belediye(hükümet) bir şey yapmıyor.
Besleyen aileler köpeği kısırlaştırsa kurtulacaklar. Akıl edemiyorlar. iyilik yapıyorum diye her yıl 3-6 hayvanın katili oluyorlar.
Beslemeseler o dişi köpekler ölecek 2 köpeğin ölümüne seyirci kalmış olacaklar.
Açmazda olan bir durum. Besleyerek her yıl 3-6 köpeğin katili oluyorlar.
Bulunduğumuz ilçede bu türden çok sokak var. Köpekleri kısırlaştırmadan besleyip yavru katili olan.
Şimdi duygusal yaklaşıma geçeyim.
Bizim sokakta yan sokaktaki köpekleri besler, her yıl artan sayıda köpek olur, bir yerde besleyemez hale geliriz ve her yıl yüzlerce yavrunun katili oluruz.
Gerçekçi yaklaşıma geçeyim.
Kendi sokağındaki kedi ve köpekleri kısırlaştırır sahiplendirirsin. Hem insanlar hem hayvanlar mutlu olurlar. Gücün bu kadarına yetiyordur. Tüm sokaklardaki hayvanları yakalayıp kısırlaştırmak senin işinde değil, gücünde değil. Ama yaşadığın yerdeki durum farklıdır, muhtar yapmıyorsa sokak ahalisi yaparsın.
Filistine gelirsek.
Tüm dünya gizli servislerinin cirit attığı bir yer. Özellikle gizli servislerce karıştırılan, normal halkın olmadığı savaş bölgesi. Oradaki tüm gruplar başka bir ülkeye hizmet eden sivil görünen askerler. Kendilerini kullanan devletlerce besleniyorlar.
Bizim ülkenin durumunu anlatmıştım zaten 20 milyon yardıma muhtaç insan var. Ki yazsam kitap olur, parasızlıktan üniversiteye gidemeyen yüzbinlerce öğrenci, düzgün sağlık hizmeti alamayan milyonlarca insan var.
Yazsam ezbere 20 madde yazarım, notlarıma baksam 50 yi geçer.
Ülkem bu durumda iken kalkıp filistine acımam için... du yaw. Ben bu cümlelerin benzerini yazmıştım. Hemde corbacıyanın yazısından hemen önce. O yazıdan anlamadı ise bu yazıdan nasıl anlasın.? Niyet okumam lazım oda kişisele girecek yazmayayım.
Sonuçta, filistine para yardımı işe yaramaz. Üç gün doyurursun, yine para ister. hayat boyu sırtına çıkar. Oradaki durum süreklilik arz eden bir durum. Ancak eğitimle düzeltirsin orayı. Tabi önce gizli servisleri atacaksın. Kendi ülkenin çocukları parasızlıktan eğitim alamıyorken ben kalkıp Filistine eğitim götürmem. Salak yada bu işten para kazanan kötü biri olmam lazım.
Benim sokağımdaki hayvanları halletmem gerekirken, başka sokaklardaki hayvanlara yardım etmem ben. Kendi sokağım içinde en önde koşanlar arasındayımdır. Mal gibi bir yerlerden emir beklemem.
Kendi sokağımı hallederim, gücümde vardır, o zaman yan sokaklardan başlayarak yardıma devam ederim.
Bu ilk bakışta acımasız görünüyor ama 100 yıl geçsin. benim yaşadığım yer kalkınmış gelişmiş, sürüneni olmayan dünyanın en ileri yeri olurken. Diğer yaklaşıma sahip insanlar, KENDİ hırsızları tarafından sürekli soyulan garibanlar ülkesi olur.
Alıntı yaparak yanıtla
Yer İmleri