Originally Posted by
hopese
Sabır, pişmanlık, ümit. Hergünümü kahreden kelimeler. Evim yok. Alcar 550 iken, 8 sene beklemenin müfakatını vermişti. Ankarada iyi bir daire alabilecek imkanı verdi. Hatta evi bile seçmiştim. Bir, iki ay daha bekleyim dedim.
550 den 300 lere düşen alcar. Diğer yandan beğendiğim evin 3.5 kat artmış olması.... evin yanından her geçtiğimde yaşadığım pişmanlık... yeni şartlarda 1750 ye gelmesini ümit etmek ayrı bir sabır.
Benim yaşadığım bu durumda kaç kişi vardır.
Herşeyin 3-4 kat arttığı bir ülkede bu borsa nasıl bu seviyelerde kalıyor anlamsız.
Maliyetler arttı, maaşlardan dolayı işçilik de arttı. Kombinin fiyatı da arttı. Aslında bu artışların şirketin kar durumuna çok bir artısı yok.
Olan bizim artmayan hisse değeri.
Hayatımda görmediğim böyle bir devalosyona hisse senetlerinde bir çözüm bulunmazsa borsada bekleyen çoğu insan hasta olur.
