Tümüyle katılıyorum.
Baby boomer denen 2.dünya savaşı sonrası doğmuş kuşakta muazzam önemli bir kalem görülüyor bilinçaltı toplumsal hafızadan dolayı, onları da anlıyorum.
Şu anki varlığımın 20 misli bile olsa düşünmezdim gayrimenkul almayı. Herşeyin ötesinde, istediğim an mobilize olup yer değiştirebilmek, bir yere kök salmamak açısından da istemezdim.
Manyağın biri üst katına yerleşip huzurunu kaçırırsa gürültüyle ne yapacaksın mesela ?
Hele yatırım için alıp bir de kiraya verip insanlarla uğraşmak falan, düşüncesi bile yoruyor beni.
Herkesin fikrine saygı duyuyorum ama finansal açıdan da 20 yılda kendini amorti eden bir ürünü toptan satın almak bana hep mantıksız gelmiştir. Son 3-4 yıldır otomobili bile kiralıyorum. Kafam rahat vergisi, algısı, kazası düşünmüyorum.
Geçenlerde bir finansal araştırma makalesi okudum. İnsanlar, finansal olarak ortalama 270 yıl perspektifle yatırım yapıyorlarmış ( farkında olmadan). Elbette o kadar yaşamıyor kimse ama bir şekilde, yatırım yaparken bu çok gözden kaçıyor bence.
Hatta şöyle ilginç bir bilgi vardı. 16 yıl sonra özel emekli edecek bir kuruluşa geçen sene 80 yaşın üstünde bini aşkın kişi başvurmuş prim ödemek için ABD'de . Sigorta süresi dolacak, en az 96 yaşına gelecek ,emekli olacak ve maaşını yiyecek yani..
Meşhur sözdeki gibi, uzun vadede bütün yatırımlar kazandırır ama ömür o kadar uzun değil. Yaklaşık 250 aylık kira parası ile konut almak bence fizibıl değil.
Ayrıca son 70 yıl içinde artık son 10 yıl, yıllık konut stok artışı, yıllık nüfus artış hızını geçmiş durumda. Bu minvalde uzun vadede artık reel getiri yapar mı, o da tartışmalı ekonomi teoriği açısından. Gerçi konut başına yaşayan kişi de hızla düştüğü için uzunca bir süre daha reel getiri yapma ihtimali çok yüksek.
Yer İmleri