Ben de şu ortamda yeni girişimleri, ticari faaliyeti hep enayilik olarak gördüm. Mevzu çok para kazanmaksa, ben zaten bunu istemiyorum. Çok daha fazla param olsa eşim, çoluk çocuk için iyi. Bir de çok fazla yardım ederim ihtiyaç sahiplerine, ona empati yap, bunu düşün vsvs..özetle parayı kendim için istemem...bu nedenle şirket kur, tırmala, çok kazan vs bana saçma geliyor.
Ben hep ağrısız başım, kaygısız aşım olsun istedim. Hiç bir zam döneminde yöneticilerimle zam pazarlığı yapmadım...gerçi iş arkadaşlarım, sen direktörün has adamısın en iyi zammı hep sen alıyorsun derlerdi
Bir gün yıl sonu değerlendirmesinde yöneticime "sorumluluklarım, iş yüküm %20 azalsın, maaşım da %20 düşsün dedim", olm salak mısın, olmaz öyle şey dedi
yani değil yeni iş kurma, mevcut işleri tasfiye etme modundaydım hep
Şuraya geleceğim, insanlar çeşit çeşit..ben 70-80 yaşındaki iş adamlarındaki çalışma hırsını anlamazdım..ama sonra anladım ki, o da onunla mutlu oluyor, ondan zevk alıyor..mevzu para değil, mevcut parası zaten 7 sülalesine yeter..sonuçta karakterler çok farklı..bu karakterde genetik faktörler, yetiştiğin çevre, anne-babanın durumu vs hepsi etkili oluyordur.
Seni ne mutlu ediyorsa o şekilde ilerlemek en doğrusu.
Yer İmleri