Alıntı Originally Posted by TEK Yazıyı Oku
Haklısınız hocam. Bizler anne baba olarak en kötüye göre hareket etmek durumundayız... Dün bir arkadaşımın kızıyla konuşuyoruz. Okulda öğretmen buna "geri zekâlı" demiş. "Sen öğretmene karşılık vermedin mi?" dedim. Öylece kalakaldım, dedi. Bu 17 yaşındaki kız olaya öyle içerlemiş ki bana bile anlattı olayı. Kızın babasıyla konuştum. Babasına da söylemiş olayı. Abi, okulu ara, öğretmenin ismini vermeden de olsa olayı idareye bildir. Kurulda konu dillendirilsin... Biz çocuğumuza böylesine hassasken yine aklıma düştü Ukraynalı, henüz dokuz yaşındaki Polina; dünyanın diğer yerlerinde savaşlarda, çatışmalarda solan bütün çocuklar gibi.

Aynen hocam. Allah yardımcıları olsun. Çocuğum geldi dedi, füze düşerse ne yaparız diye

Ukrayna'da o çocuklar bunu ömürleri boyunca unutamayacaklar. Düzenli bir hayatları var iken. Şuanda çaresizlik içinde korku ile yaşıyorlar.

Hocam okullardaki öğretmenlerimizinde maalesef psikolojileri artık yerinde değil. Evladım ilk okul birinci sınıfa gittiği zaman, Öğretmen çocuklara sürekli Geri zekâlı diyormuş. Bana anlattı. Bizde Tepkimizi gösterdik. Veli olarak sadece biz tepki gösterdik. Ama Müdürle bile tartışmak zorunda kaldık. Sonuç olarak Bir başka okula kaydımızı aldık. (daha hayırlısı oldu ) 1yıl sonrada öğretmeni Davranış bozukluklarından dolayı emekli yapmışlar.

Öğretmenlik çok büyük sabır istiyor. Bir çocuk okul dönemi başladıktan sonra öğretmenle de şekilleniyor. Evladımla ders çalışırken. Benim öğretmenim bu şekilde öğretti. Onun öğrettiği doğru. Sen yanlış öğretiyorsun dediğini bile hatırlarım.

Biz niye bu hale geldik ? Hazıra alıştık, Üretmeyi bıraktık, İletişimi kaybettik. Sadece bilinçsiz tüketici olduk. Dengeler değişti. Özentiler arttı.