Alıntı Originally Posted by Salih Karakaya Yazıyı Oku
Temel sorun; bankaların özkaynak verimliliğinin enflasyon altında kalıp, sermayeden yemesi. Eğer karlılık enflasyon üstü olursa, %10 temettü bile iyi rakamlar tutar. Bir de siyasetin ekonomide,hukukta, kurumlarında ne kadar güven oluşturduğu. Özellikle dış sermayeye muhtaç iseniz ve cari açığınız varsa.

özkaynak verimliliğinin enflasyon ile kiyaslanmasi mevcut sartlarda bir anlami olmadigini dusunuyorum.

Oncelikle özkaynak verimliliği ne kadar dusuk olursa olsun tek basina bir olcut olamaz, ornegin PD/DD dusuk olabilir. Yani verdiginiz 1TL ile 2TL lik ozkaynak aliniyor olabilir.

Ikincisi icinde bulundugumuz sartlarda finans teorisinin temel varsayimlari sasmis durumda (kur-enflasyon iliskisi). Detaya girmeden soyle ornek vereyim: Ayni bilancoya, dolar bazli bakan birisini dolar enflasyonun uzerinde bir ozkaynak verimliligi hesaplayabilir. Mevcut sasmis olan sartlarda, Ozkaynak verimliligi enflasyon ile degil alternatif getiri ile kiyaslanabilir ki bu da %20'ler civarinda.

Son olarak enflasyon ile kiyaslamak degerindeki degisimi olcmeye yeltenmekdir. Fakat fiyat ve deger farklidir, birseyin degeri duserken fiyati artmaya devam edebilir. Ornegin %50 TL mevduata 100 TL olsa toplam birikim (yani fiyati) her yil 1.5 kat artar ama %100 enflasyon altinda degeri duser.
Bence mevcutta olanin bir kismi bu fakat buna bir de bankalarin asiri ucuzlugu eklendi.