Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikali teolog, editor ve yazar Lyman J. Abbott'in dogum yildonumu (18 Aralik 1835)



"Cocuklariniza asla ofkelenmemeyi degil, nasil ofkelenmeleri gerektigini ogretin."



“Sehir ne kotu ne de iyi. Tuhaf bir sekilde kompozit bir toplulukta SIKISTIRILMIS insanlik, en iyisi ve en kotusudur.”



“The city is not all bad nor all good. It is humanity compressed, the best and the worst combined, in a strangely composite community.”



“Sabir, ehlilestirilmis ihtirastir.”

[Terraluna]

Hollandali ressam David Adolph Constant Artz'in dogum yildonumu (18 Aralik 1837)

Mother's Joy, 1869




In the orphanage at Katwijk-Binnen, 1870

[Terraluna]

Italyan ressam Cesare Fracassini’nin dogum yildonumu (18 Aralik 1838)

Vergine in trono con il bambino, San Filippo Neri e Santa Caterine d’Alessandria, XIX secolo




I Martiri Gorcomiensi, 1867

[Terraluna]

Ispanyol Akademik ressam Jo**uín Bárbara y Balza'nin dogum yildonumu (18 Aralik 1867)

¿Qué habrá dentro? (What will be inside?, 1890)




Náufragos (Shipwrecked, 1896)

[Terraluna]

Amerikali yazar Hector Hugh Munro’nun (Saki) dogum yildonumu (18 Aralik 1870)

"Sicak bir aksamustuydu, bu nedenle vagon fazlasiyla bunalticiydi ve siradaki istasyon Templecombe'a neredeyse bir saat vardi. Vagonda biri digerinden daha buyuk iki kiz, bir de oglan vardi. Cocuklarin teyzesi, kosedeki koltuga yerlesmisti, diger kosedeki koltukta da onlara yabanci olan yalniz bir adam oturuyordu, ama kucuk kizlarla kucuk oglan, kompartimani kesinlikle ele gecirmislerdi. Hem teyze hem de cocuklarin sohbeti sinirli, israrci bir sekilde suruyor, pes etmeyi reddeden bir karasinegin tacizleri misali, bitmek bilmiyordu. Teyzenin iki lafindan biri “Yapma”yla basliyor gibiydi, cocuklarin laflari da “Neden?”le. Adam bir sey soylemiyordu. Kucuk oglan, koltugun minderlerine vurmaya, her vurdugunda da bir toz bulutu olusmaya baslayinca teyze, “Yapma Cyril, yapma!” diye bagirdi.

“Gel de pencereden disari bak,” diye ekledi.

Cocuk, pencereye isteksizce yanasti. “O koyunlari neden tarladan disari cikariyorlar?” diye sordu.

“Daha fazla ot olan baska bir tarlaya goturulduklerini zannediyorum,” dedi teyze belirsizce.

“Ama o tarlada bir suru ot var,” diye diretti cocuk; “orada ottan baska bir sey yok ki. Teyze, o tarlada bir suru ot var.”

“Muhtemelen diger arazideki ot daha iyi,” diye one surdu teyze caresizce.

“Neden daha iyi?” diye ani, kacinilmaz soru geldi.

“Ah, su ineklere bakin!” diye bagirdi teyze. Yol boyunca neredeyse her tarlada inek veya okuz vardi ama teyze, ender bir seye dikkat cekiyormuscasina konusmustu.

“Neden diger tarladaki ot daha iyi?” diye usteledi Cyril.



“It was a hot afternoon, and the railway carriage was correspondingly sultry, and the next stop was at Templecombe, nearly an hour ahead. The occupants of the carriage were a small girl, and a smaller girl, and a small boy. An aunt belonging to the children occupied one corner seat, and the further corner seat on the opposite side was occupied by a bachelor who was a stranger to their party, but the small girls and the small boy emphatically occupied the compartment. Both the aunt and the children were conversational in a limited, persistent way, reminding one of the attentions of a housefly that refuses to be discouraged. Most of the aunt's remarks seemed to begin with "Don't," and nearly all of the children's remarks began with "Why?" The bachelor said nothing out loud. "Don't, Cyril, don't," exclaimed the aunt, as the small boy began smacking the cushions of the seat, producing a cloud of dust at each blow.

"Come and look out of the window," she added.

The child moved reluctantly to the window. "Why are those sheep being driven out of that field?" he asked.

"I expect they are being driven to another field where there is more grass," said the aunt weakly.

"But there is lots of grass in that field," protested the boy; "there's nothing else but grass there. Aunt, there's lots of grass in that field."

"Perhaps the grass in the other field is better," suggested the aunt fatuously.

"Why is it better?" came the swift, inevitable question.

"Oh, look at those cows!" exclaimed the aunt. Nearly every field along the line had contained cows or bullocks, but she spoke as though she were drawing attention to a rarity.

"Why is the grass in the other field better?" persisted Cyril.

[Terraluna]

Alman asilli Isvicreli ressam Ernst Paul Klee’nin dogum yildonumu (18 Aralik 1879)



“Renk beni yakaladi; artik rengin pesinden kosma geregini duymuyorum. Her zaman icin beni yakaladigini biliyorum. Bu kutsal dakikanin anlami iste budur. Renk ile ben kaynastik. Ben Ressamim. / Die Farbe hat mich. Ich brauche nicht nach ihr zu haschen. Sie hat mich für immer, ich weiss das. Das ist der glücklichen Stunde Sinn: Ich und die Farbe sind eins. Ich bin Maler. / Il colore mi possiede. Non ho bisogno di tentare di afferrarlo. Mi possiede per sempre, lo sento. Questo è il senso dell'ora felice: io e il colore siamo tutt'uno. Sono pittore.”


Nocturnal Festivity, 1921




Natura (Still Life, 1940)

[Terraluna]

Rus besteci Pyotr Ilyic Caykovski'nin, E. T. A. Hoffmann'in Nussknacker und Mausekönig romanindan uyarladigi Findikkiran (The Nutcracker - Lo Schiaccianoci) balesi ilk kez 18 Aralik 1892'de Saint Petersburg, Imperial Mariinsky Theatre'da sahnelendi.

[Terraluna]

Italyan ressam Giuseppe Viviani’nin dogum yildonumu (18 Aralik 1898)

Omaggio a mio nonno, 1939




La crocefissione, 1959