Ingiliz roman, kisa oyku yazari ve University of East Anglia'nin eski rektoru Dame Rose Tremain'in dogum gunu (2 Agustos 1943)
“Duzen. Ruhumuzun ozundedir, varlik nedenimizdir o. Plato'nun Kutsal Uyum'unda anlatilan, her insanin icinde bulunan kaosu susturacak bir duzen. Ve yalnizca muzik, bizi duzene bu kadar yakinlastirabilir. Kendi dogasindaki carpikligi asla anlayamamis bir kisi bile yuce bir muzikte, tum cabalarinin harikulade bir dinginlik icinde kucaklandigini anlayabilir ve huzurlu olur. Dogru degil mi?” Muzik ve Sessizlik
"Order. That is what we long for, in our innermost souls An order that mirrors Plato's Celestial Harmonies: a corrective to the silent chaos that inhabits every human breast. And music comes nearest to restoring this to us. Even to a man who has not understood the nature of his own dilemma: in sublime music, he will discover that his strivings may be subsumed beneath a wondrous calm and he will feel at peace. Is that not true?"
"Yasamin sana ustun geldigi zamanlarda kaderinle savasmaya cabalama. Kendi zayifliklarinla savas. / When you find yourself at odds with life, strive not to fight with fortune but fight instead with your own weaknesses."
"Umut garip bir aliskanliktir. Bir tur uyusturucudur. Biraktigimiza dair yeminler ederiz, ama o da ne? Bir gun gelir yine kolesi oluruz. / Hope is a strange commodity. It is an opiate. We swear we have relinquished it and, lo, here comes a day when, all unannounced, our enslavement to it returns.”
“Zaten bir sey gecmiste kaldigi zaman, onu simdiki anin gercekliginde bir fanteziden, bir iluzyondan farkli kilan sey nedir ki? Bir zamanlar yasanmis olsa da artik anilar disinda var olamaz. / For what, when a thing is past, differentiates it, in the reality of the present, from an illusion or fantasy? It had existence, but has none now except in memory.”
“Nasil oluyor da, dedi kendi kendine, insan ruhu bu kadar kesin seylere muhtac kaliyor ve bu kadar hizli mutlu oluyor veya kederle dolup tasiyor? Keklik de kaybettigi esi icin aci cekiyor mu? Kurt da insanin anlayacagi bir aci ile suruden ayrilmak isteyebiliyor mu? / How is it, he asks himself, that the human soul is prey to such absolute and is so quickly made glad or filled with misery? Does the partridge mourn his lost mate? Does the wolf cast out from the pack feel sorrow of the kind that a man would recognise?”
Alıntı yaparak yanıtla
Yer İmleri