Alıntı Originally Posted by alyel Yazıyı Oku
Hayatın sürprizleri bitmiyor, bitmesin

Üniversinin ilk senesinde yurtta kalmıştım; küçücük bir salon, 8 ranza, 16 kişi.
Mülkiye, Hukuk, Eğitim Bilimleri Fakültesi iç içe Ankara-Kurtuluş'ta. Yurt öğrencileri de karışık bu nedenle.
Güzel arkadaşlıklar kurduk, memleketten gelen kolileri hevesle açtık, sevdaya tutulanlara ağlayacak omuz olduk, vize ve final dönemlerinde sabahladık birlikte, yurt yemekhanesinde az pilav/az kuru ya da az pilav yanına bol yağlı patlıcan oturma ile gün geçirdik,...
Mezuniyet 85. Bir süre iletişim sürdü, sonra herkes ekmeğinin peşine düştü, koptuk.
Dün bir arama geldi telefonuma, dolaylı değil dopdolaylı yoldan ve tesadüfen bana ulaştı yurt arkadaşlarımdan biri.
Anında örgütlenildi, 80'li yılların alışkanlığıyla
En son görüştüğüm arkadaşımla, 28 yıl olmuş görüşmeyeli.
Kız kız bir buluşma planlayacağız en kısa zamanda.

Umut oldukça hayat güzel.

Hayatın sürprizleri bitmiyor, bitmesin
Çok güzel anılar, elinize sağlık

Al sat yat uyu bekle tüyo vesaire değildir. Aracı kurumunuza danışınız. Sadece kişisel yorumlarimdir, beni bağlar.