Sanat Mozaik

[Terraluna]

''Insanin yureginden hic bir sey silinmez. Bir seye gercekten inandiginda onu yureginin kirmizi kadife katmanlarina yerlestirirsen bir daha asla oradan cikmaz. Ne olursa olsun orada seni bekler. Bu ister bir insan, bir yer, bir dus ya da gorev veya herhangi kutsal bir sey olabilir. Gizli katmanlarin arasina yerlesip kalbin attigi surece seninle birlikte yasar.'' Michael Connelly, Kaybolan Isik



"It to mean that if you took something to heart, really brought it inside those red velvet folds, then it would always be there for you. No matter what happened, it would be there waiting, this could mean a person, a place, a dream or a mission or anything sacred. That it is all connected in those secret folds.It is all part of the same and will always be there, carrying the same beat as your heart."

[Terraluna]

"Van Gogh'un tablolarinin onunde neden defalarca saatler gecirmis ve ici huzurla dolmustu; sanki ressam umutsuz bir paranoyak degil de, tamamen mutlu biriymis gibi! Cunku hicbir sey izlenimi yok edemezdi. Elbette bir resim yok edilebilirdi ama var oldugu surece, boyayla tutsak edilmis tam ve eksiksiz bir andi. Aycicekleri asla solmayacakti. Arles'teki Langlois Koprusu asla bombalanmayacakti. Dehsetin goruntusu her zaman dehset verici ve guzellik her daim guzel kalacakti. Koseli suratli, kulaginda beyaz sargi olan adamin resminde bile huzur verici bir sureklilik vardi. En azindan resimde daha mutsuz olamaz, yaslanamazdi. Resimdeki adam ebediydi. En sonunda ona eziyet edenlere ya da onu anlamayanlara karsi galip gelmisti. Bir resim fircasi ve dehasinin yardimiyla herkesi yenmisti." Frank Schatzing, Suru



"Perchè era rimasto per ore davanti ai quadri di Van Goghe aveva sentito dentro di sé una pace come se non fossero stati dipinti da un paranoico disperato, ma da un uomo assolutamene felice? Perché nulla poteva distruggere l'immagine.Naturalmente un quadro poteva essere distrutto. Ma, finché esisteva, l'immagine racchiusa nei colori a olio era assoluta. I girasoli non sarebbero mai appassiti. sul ponte di Langlois presso Arles, non sarebbero mai cadute le bombe. Nulla poteva togliere a un dipinto la sua bellezza. Anche se ci si spennelava sopra, l'originale per quanto nascosto, esisteva ancora. Quello che era orribile restava orribile, quello che era bello non avrebbe mai perso la propria bellezza. Anche il ritratto dell'uomo coi lineamenti scavati e la benda bianca all'orecchio, che guardava l'osservatore coi suoi occhi profondi, possedeva una certa rassicurante fiducia, perchè lui, almeno nel quadro, non potva diventare anora più infelice, non poteva invecchiare.Impersonava un momento fissato in eterno. Aveva vinto. Alla fine, aveva trionfato sugli aguzzini e sugli ignoranti, se ne era sbarazzato con la forza del suo pennello e del su genio."

[Terraluna]

"Kader, kaprisli bir demiryolu makascisi gibi. Insanlari bir araya getirip sonra ayiriyor. Cani isterse onlari yeniden karsilastiriyor. / Das Schicksal ist ein launischer Weichensteller. Es führt Menschen zusammen, nur um sie wieder zu trennen. Und wenn es ihm gefällt, begegnen sie sich wieder." Wulf Dorn, Fobi

[Terraluna]

"Cicekler hicbir seyin kalici olmadigini ogretir bize; ne guzellikleri kalicidir ne de solgunluklari; cunku sonradan yeni tohumlar verirler. Mutluyken de uzgunken de hatirla bunu.Her sey gecip gider,yaslanir,olur ve yeniden dogar." Paulo Coelho, Casus

[Koray]

"Van Gogh'un tablolarinin onunde neden defalarca saatler gecirmis ve ici huzurla dolmustu; sanki ressam umutsuz bir paranoyak degil de, tamamen mutlu biriymis gibi! Cunku hicbir sey izlenimi yok edemezdi. Elbette bir resim yok edilebilirdi ama var oldugu surece, boyayla tutsak edilmis tam ve eksiksiz bir andi. Aycicekleri asla solmayacakti. Arles'teki Langlois Koprusu asla bombalanmayacakti. Dehsetin goruntusu her zaman dehset verici ve guzellik her daim guzel kalacakti. Koseli suratli, kulaginda beyaz sargi olan adamin resminde bile huzur verici bir sureklilik vardi. En azindan resimde daha mutsuz olamaz, yaslanamazdi. Resimdeki adam ebediydi. En sonunda ona eziyet edenlere ya da onu anlamayanlara karsi galip gelmisti. Bir resim fircasi ve dehasinin yardimiyla herkesi yenmisti." Frank Schatzing, Suru

Çook severim Van Gogh'u,
hayat hikayesini bilmeyen yokk ...
Ancak bana o resimleri heep "bir şeyleri unutmak için yaptığı" gibi gelir, çoğunlukla'da sıkıntısını görürüm resimlerinde ...
Belki'de benim bakış açım yanlıştır

[Terraluna]

[Terraluna]

Italyan ressam Giovanni Domenico Tiepolo'nun dogum yil donumu (30 Agustos 1727)

L'altalena dei Pulcinella (The Swing of Pulcinella, 1783)



https://www.youtube.com/watch?v=eaTOH6uGGN8

[Terraluna]

Neoklasik Fransiz ressam Jacques-Louis David'in dogum yil donumu (30 Agustos 1748)

Ratto delle Sabine (The Intervention of the Sabine Women, 1799)