Eski zaman gemilerinde, hele hele üç direkli bir kalyonda, reisler ve zâbitler hariç, mürettebatın
rahat ve ferah bir ortamda yaşadığı pek söylenemezdi. Her şeyden önce, özellikle rüzgâra doğru
giderken gemi sürekli dalgaya bindiği için pruva durmadan iner kalkar, vardiya değişimine kadar
tayfanın kafa dinleyip uyuduğu ve yemek yediği baş kasaradaki zavallıların gönülleri bulanır, içleri
dışlarına çıkardı. Alışık olmayanları canlarından bezdiren bu sallantı, geminin kıç tarafında daha az
hissedildiği için kıdemliler ve gedikliler kıç altında yatıp kalkarlardı. Tayfa bu durumu bir
adaletsizlik olarak görür, belki de haklı olarak zâbitlere daima kin ve kıskançlıkla bakardı. Ayrıca
çukur güverteden seyir güvertesine, ancak ve ancak zâbitlerden izin alındığında çıkılabilir, bu da
tayfanın hoşnutsuzluğunu ve isyan duygularını kırbaçlardı.
Yer İmleri