Sanat Mozaik

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:44

Gurcistan asilli Ermeni Sovyet sinema yonetmeni, senaryo yazari ve cok yonlu sanatci Sergey Paracanov'un dogum yildonumu (9 Ocak 1924)

"Sen bizi terk edip gittin ama, biz seni bir koza gibi sarmaladik ki, kozanin icinden bir kelebek gibi cikip yeni dunyana ucup gidebilesin. / You abandoned us and went away, but we the living wrapped you in a cocoon so in your new world you would burst out like a butterfly."

Narin Rengi (Sayat Nova - The Color of Pomegranates, 1969)

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:45

Western filmlerinin kotu adami Amerikali aktor Lee Van Cleef’in dogum yildonumu (9 Ocak 1925)

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:46

Italyan sarkici, oyuncu, film yonetmeni Domenico Modugno'nun dogum yildonumu (9 Ocak 1928)

"Ama ben dus gormeye devam ediyorum senin guzel gozlerinde. Gokyuzu kadar mavi olan yildizlarla beneklenmis."

https://www.youtube.com/watch?v=Z-DVi0ugelc

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:47

Amerikali oyun yazari Eugene O'Neill'in Milyoncu Marko (Marco Millions - Marco Milioni) oyunu ilk kez 9 Ocak 1928'de New York, Guild Theatre'da sahnelendi.

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:48

Guney Afrika dogumlu Ingiliz roman yazari Wilbur Smith’in dogum gunu (9 Ocak 1933)

“Basini kaldirip yukari bakti ve yildizli gokte ufuktaki tek kizil yildizi secti; Tanrica Lostris'in yildiziydi bu. Onun tilsimini yuksege kaldirdi ve Tanrica'ya Ovgu'yu musiki makaminda okumaya koyuldu. Daha ilk kitayi tamamlamisti ki ofkeli ve yabacin bir gucun varligini hissetti. Baska bir tanri cagriya yanit vermisti, Taita da Istar"! tanidigina gore, bunun hangisi oldugunu tahmin edebiliyordu. Ovgunun ikinci kitasina baslamasi uzerine ilersindeki kayanin ustunde bir parilti belirdi. Marduk'un tapinagindaki kurban atesinin yandigi zamanlar ocagin bakir duvarlarinda beliren kizarti gibi bir seydi bu.” Buyuculer Krali

“He looked up at the sky, and from the starry firmament picked out the single red star low on the horizon, the star of the goddess Lostris. He held up her Periapt and began to chant the Praise to the Goddess. He had barely completed the first stanza when he felt an angry, alien presence. Another god had been invoked on this spot, and knowing Ishtar he could guess well enough who that was. He started on the second stanza of praise and on the bare rock ahead of him appeared a glow, like that of the copper walls of the furnace in the temple of Marduk when the sacrificial fires were burning”.

“Yuva tam onlarin hizasinda, on metre asagidaydi. Kayadaki bir yariga SIKISTIRILMIS kuru dallardan olusan buyuk bir platformu andiriyordu. Tepesi canak seklindeydi ve yesil yapraklar, yosunlar dizilmisti. Cukur kismin ortasinda iki yavru kartal titrek bacaklarinin ustunde duruyorlardi. O kadar kucuktuler ki baslarini guclukle dik tutuyorlardi. Koca gagalari tuylu govdelerine gore cok orantisizdi ve icinden ciktiklari yumurtalarin kabuklari daha uclarinda duruyordu.‘Cok cirkinler, ama ayni zamanda cok da sevimliler. Su kocaman sut gibi gozlerine bak.’ Eva guldu, sonra baslarinin ustunde cirpilan dev kanatlarin sesini duyunca korkuyla buzuldu. Once disi, sonra da erkek kartal ofkeyle haykirarak, pencelerini uzatmis, yuvalarini ve yavrularini korumaya hazir bir sekilde onlara dogru dalmisti.” Avcinin Kaderi

“The nest was no more than thirty feet directly below, a massive platform of dried sticks wedged into a cleft in the rock. The top was dish-shaped and lined with green leaves and reeds. In the centre of the indentation two eaglets crouched on wobbly legs, so young they could barely hold their heads upright. Their huge beaks were out of proportion to their fluffy grey bodies, and they had not yet shed the hooks on the tips with which they had battered their way through the tough shell of the eggs as they hatched. ‘They’re so adorably uglu.Look at those big milky eyes.’ Eva laughed, then ducked with alarm as the air around their heads was disrupted and filled with the sound of great wings. Shrieking with outrage, first the female and then the male eagle dived in at them, talons extended, ready to defend their nest and the young birds in it. “

**Terraluna** · 09-01-2020, 18:49

Ingiliz roman-deneme yazari, gazeteci ve elestirmen (Eric Arthur Blair) George Orwell, Paris ve Londra'da Bes Parasiz (Down and Out in Paris and London - Senza un soldo a Parigi e Londra) romanini ilk kez 9 Ocak 1933’de yayinci Victor Gollancz araciligiyla Londra’da yayinladi.

“Meteliksiz kalmanin bana kesinlikle ogrettigi bir iki seyi gosterebilirim. Bir daha hicbir zaman berduslarin sarhos birer ahlaksiz oldugunu dusunmeyecegim, bir peni verdim diye bir dilencinin bana minnet duymasini beklemeyecegim, issizler uyusuksa buna sasmayacagim, Selamet Ordusuna para vermeyecegim, sokakta birisinin uzattigi el ilanini geri cevirmeyecegim, SIK bir restoranda yedigim yemekten tat almayacagim. Bu bir baslangic.”

“At present I do not feel that I have seen more than the fringe of poverty. Still I can point to one or two things I have definitely learned by being hard up. I shall never again think that all tramps are drunken scoundrels, nor expect a beggar to be grateful when I give him a penny, nor be surprised if men out of work lack energy, nor subscribe to the Salvation Army, nor pawn my clothes, nor refuse a handbill, nor enjoy a meal at a smart restaurant. That is a beginning.”

“Yoksullugun hos bir sey olmadigini biliyoruz; hatta bize dokunmayacak kadar uzagimizda kaldigi icin ne denli tatsiz oldugunu dusunerek kahrolmaktan aslinda zevk aliyoruz. Ama bu konuda bir sey yapmamizi beklemeyin. Siz alt siniflar adina uzuluyoruz, tipki uyuz bir kediye uzuldugumuz gibi; ama sartlarinizin duzelmesini engellemek icin elimizden geleni ardimiza koymayacagiz. Tam da bu halinizle cok daha guvenilir oldugunuz kanaatindeyiz. Su anki durum isimize geliyor ve sizi gunde bir saat dahi fazladan ozgur birakma riskini goze almayacagiz. Bu yuzden, aziz kardeslerim, madem Italya seyahatimizin masrafini cikarabilmemiz icin ter dokmeniz gerekiyor, dokun o terleri ve kahrolun.”

“We know that poverty is unpleasant; in fact, since it is so remote, we rather enjoy harrowing ourselves with the thought of its unpleasantness. But don’t expect us to do anything about it. We are sorry for you lower classes, just as we are sorry for a, cat with the mange, but we will fight like devils against any improvement of your condition. We feel that you are much safer as you are. The present state of affairs suits us, and we are not going to take the risk of setting you free, even by an extra hour a day. So, dear brothers, since evidently you must sweat to pay for our trips to Italy, sweat and be damned to you.”