Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikali modernist yazar Djuna Barnes’in dogum yildonumu (12 Ocak 1892)

"Yalnizca imkansiz sonsuza kadar surer. Zamanla ona erisebilirsin. Robin'in aski ve benimki bastan beri imkansizdi ve birbirimizi sevmekle artik sevemez olduk. Hayati bir yemek zili gibi calsan da bir tek saat hic cinlamaz-kopus saati.Herkes sonunda o yuregi agzinda olmak denen zehirden oluyor." Geceyi Anlat Bana



“Only the impossible lasts forever; with time, it is made accessible. Robin's love and mine was always impossible, and loving each other, we no longer love. Yet we love each other like death. Beat life like a dinner bell, yet there is one hour that won't ring--the hour of disentanglement. Oh well, he sighed, every man dies finally of that poison known as heart-in-the-mouth.”



“Nora herkesin yaninda kendini soyuyor. Kendini ikaz etmeyi beceremedigi icin, donup baktiginda hep azalmis oldugunu goruyordu. Her zaman uygun bir fiyata satilabildigi icin dunyanin her tarafindaki yoldan cikmislar onu cok karli buluyorlardi cunku kendi ihanetinin parasini kendi cebinde tasiyordu.”



“Nora robbed herself for everyone; incapable of giving herself warning, she was continually turning about to find herself diminished. Wandering people the world over found her profitable in that she could be sold for a price forever, for she carried her betrayal money in her own pocket.”

[Terraluna]

Turk yazar, sair, dusunur ve ogretmen Huseyin Nihal Atsiz'in dogum yildonumu (12 Ocak 1905)



Is your soul a fire, or those eyes made by flame ?
I do not know this volcano blazed with what kind of ember?
one who the moth, does ever hide himself from the flame ?
you wanted, for that reason this desire blazed by force...

Wish the day take some light from you and turn to a color
Wish the moon kowtow for your face and grovel itself
While everything vanishing and disappearing gradually from my sight
Wish just appear the radiance of your green eyes...

O! you that ruin me with your incurable burn
O! you that the hearts blaze with your every look
Sharp like dagger and sensitive like flowers
when your face give me the taste of death for your sake...

I threw away the randy giant towards the winds within my heart
I tasted the pleasure of commiting the sin by eyes
Eyes that, they are one pieces parts of the god on you
Eyes that, they are your hardest cruelty and weapon...

Beat with your glorious weapon to let amend homeland of the heart
you are beautiful while you beating and murdering anyway
Just like another kind of magic gushing out from your face
A face that made by a tigress and sadness...

Longing to you, O! fresh youth of twenty years
with your arriving but still does not chease this pain in my chest
Does not chease! the voice of heart, of adoring, of love is this
Does not chease! the composition of eternal yearning is this...

with longing for, it was easy to die for your sake
If it was possible to see you from the great beyond
Even the seas drown the world and turn it to armageddon
Even the seas douse the volcanos only inside me !...

Still alive Cain while hiding in my soul ,
If it was possible, in spite of a lifetime
conseal you against the others, i would be a curtain
Like a ground, i would be whereever you tread...

Your moonshiny face is making jealous the god
This beauty, is not be able to build even by most sensitive poem
Difficult to approach, hard to walk away from you
This is made by heart, this beauty is not be able to see by eyes...

[Terraluna]

Litvanya kokenli Fransiz filozof Emmanuel Levinas'in dogum yildonumu (12 Ocak 1906)

"Baskasina sahip oldugumda ben ona, onun bana sahip oldugu bir durumda sahip olurum: hem kole hem de efendi olarak. Sehvet, sahip olmada sonecektir. Ama ote yandan, sehvetin gayri sahsiligi, sevenler arasindaki iliskiyi tamamlayicilik olarak dusunmeyi bize yasaklar. Su halde sehvet baskasini degil, onun sehvetini hedefler; o, sehvete duyulan sehvettir, baskasinin askina duyulan asktir. Dolayisiyla ask, dostlugun ozgul bir durumunu temsil etmez. Ask ve dostluk yalnizca farkli olarak hissedilmezler; onlarin baglilasiklari birbirinden farklidir. Dostluk baskasina dogru gider; ask olanin yapisina sahip olmayani arar, meydana getirilecek sonsuz gelecegi arar. Ben, tam manasiyla ancak baskasi beni seviyorsa severim. Bunun sebebi baskasinin beni kabul etmesine gereksinim duymam degildir. Sehvetim onun sehvetinden keyif alir."



"In the possession of the Other I possess the Other inasmuch as he possesses me; I am both slave and master. Voluptuosity would be extinguished in possession. But on the other hand, the impersonality of voluptuosity prevents us from taking the relation between lovers to his voluptuosity; it is voluptuosity of voluptuosity, love of the love of the other. Love accordingly does not represent a particular case of friendship. Love and friendship are not only felt differently; their correlative differs: friendship goes unto the Other; love seeks what does not have the structure of an existent, the infinitely future, what is to be engendered. I love fully only if the Other loves me, not because I need the recognitionof the Other, but because my voluptuosity delights in his voluptuosity."

[Terraluna]

Meksikali ressam Alfredo Zalce Torres'in dogum yildonumu (12 Ocak 1908)

Gente y paisaje de Michoacán, 1962




Fragmento de pintura mural, 1962

[Terraluna]

Etik uzerine arastirmalariyla taninan Iskoc filozof Alasdair Mclntyre'in dogum gunu (12 Ocak 1929)

"Bir an icin, doga bilimlerinin bir felaketin yikici sonuclari ile karsi karsiya geldigini duusunelim. Bir dizi cevre afetinden bi{im adamlarini sorumlu tutan halk ayaklaniyor. Kargasa her tarafa yayiliyor; laboratuvarlar yikiliyor, kitaplar yakiliyor, bilim adamlari lini ediliyor, araclar kullanilamaz hale getiriliyor. Ve sonunda bir gun, HicBir-Sey-Bilmez adli bir siyasal guc egemen oluyor; orta ogretim ve universitelerde bilim ogretimine son veriliyor, sag kalan bilim adamlari ya hapse atiliyor, ya da olduruluyor. Cok daha sonralari bu yikici akima karsi bir reaksiyon ortaya cikiyor ve bir grup aydin, bilimi yeniden canlandirma cabasina giriyor; ama bunlar ayni zamanda eski bilime iliskin bircok seyi de unutmus bulunuyorlar. Sahip olduklari tek sey fragmanlar: Kendilerini anlamli kilan kuramsal baglam bilgisinden yoksun bir deneyler bilgisi; ellerindeki kuramin diger parcalariyla veya deneylerle iliskilendiremedikleri kuram parcalari; nasil kullanildigi unutulmus arac-gerecler; diger bolumleri yirtilip atilmis veya yakilmis oldugundan cogu kez tam olarak bir araya getirilemeyen ve okunakli olmayan makale sayfalari, parcalanmis kitaplar..." Erdem Pesinde



"Imagine that the natural sciences were to suffer the effects of a catastrophe. A series of environmental disasters are blamed by the general public on the scientists. Widespread riots occur, laboratories are burnt down, physicists are lynched, books and instruments are destroyed. Finally a KnowNothing political movement takes power and successfully abolishes science teaching in schools and universities, imprisoning and executing the remaining scientists. Later still there is a reaction against this destructive movement and enlightened people seek to revive science, although they have largely forgotten what it was. But all that they possess are fragments: a knowledge of experiments detached from any knowledge of the theoretical context which gave them significance; pans of theories unrelated either to the other bits and pieces of theory which they possess or to experiment; instruments whose use has been forgotten; half-chapters from books, single pages from anicles, not always fully legible because torn and charred..."

[Terraluna]

Nobel Edebiyat Odul adayligi bulunan Turk roman ve oyku yazari Leyla Erbil'in dogum yildonumu (12 Ocak 1931)

"1980’li yillarda, Istanbul’a yasayan, evli, iki cocuklu bir entelektuel ve romanci ve sagi solu belli olmayan Celil adinda bir asigi olan Neslihan kendisini beklenmedik bir durumda bulur. Annesinin Alzheimer hastaligiyla mucadele etmesi gerekir. Neslihan zamanla farkeder ki annesinin giderek ilerleyen hastaligi onun icin yakin gecmise ulasmanin son firsatidir. Annesinin bakiminin yapildigi hastanede zaman durmus gibi gorunse de, Neslihan’in gundelik hayati gunluk gazetede yaptigi is, burjuvadan arkadaslari ve ailesi arasinda akip gider. Annesinin korumaciligi ile ondan kurtulma cabalari arasinda kalir. Ancak ifadesinde kendisini biricik kilan bir yumusaklik, bir mesafelilik ve bir aciklik vardir. Annesinin yasliliga dair sozleri, Neslihan’in yasadigi binanin boslugunda yasayan guvercinler gibi ucusur. Kanat cirpislari gibi uzaklasan sozler, giderek daha az duyulur olur. Giderek de deger kazanir. Bu, karanlik gunlerin basalangicidir."



"Dans les années 1980, Neslihan, une romancière installée à Istanbul, mariée et mère de deux enfants, affublée d'un amant occasionnel prénommé Celil, se trouve brusquement confrontée à une situation qu'elle n'attendait pas : sa mère souffre de la maladie d'Alzheimer et doit être placée dans une clinique. Dès l'ouverture du roman, Neslihan lui rend visite dans un vieil hôtel particulier, vestige comme il en demeure à Istanbul des splendeurs de l'Empire ottoman. Entraînée dans le rythme souvent exaltant de ses amours comme dans celui de ses soucis quotidiens ou de ses rencontres avec son groupe d'amis issus de la moyenne bourgeoisie, politiquement à gauche et installés depuis plusieurs générations à Istanbul, Neslihan aborde les instants auprès de sa mère comme autant de fragiles passerelles tendues vers le passé révolu de son pays et l'imaginaire effacé de sa ville. Des instants précieux mais violents, suspendus dans un monde intemporel et fantasmé, dans une irréalité immobile et douloureusement poétique."

[Terraluna]

Italyan film yonetmeni ve senarist Liliana Cavani’nin dogum yildonumu (12 Ocak 1933)

[Terraluna]

Japon roman yazari Haruki Murakami’nin dogum gunu (12 Ocak 1949)

"Son zamanlarda SIK SIK boyle oluyor. Bir sey soylemek istiyorum ama agzimdan tamamen farkli sozler cikiyor. Ya da soylemek istediklerimin tam aksini soyluyorum. Sozlerimi duzene sokmak istedigimdeyse, daha cok dolasiyorum, fikrim daha fazla yayiniyor, ne soylemek istedigim kendimin de aklindan cikiyor. Sanki ikiye bolunmus gibiyim, ya kendimden kaciyorum ya da kendi etrafimda donuyorum. Merkezde sanki kalin bir direk var ve ben o diregin etrafinda done done kendimle kovalamaca oynuyorum."



“Haven’t been for the longest while. I start to say something and the wrong words come out. Wrong or sometimes completely backward. I try to go back and correct it, but things get even more complicated and confused, so that I don’t even remember what I started to say in the first place. Like I was split into two or something, one half chasing the other. And there’s this big pillar in the middle and they go chasing each other around and around it.”



"Ben bu kadina asik oldum. Bir anda farkina vardi. Suphe yok. Buz soguktur, gul kirmizi. Ve bu ask beni surukleyip bir yerlere goturmeye calisiyor; oyle guclu bir akinti ki ondan kendimi korumam neredeyse olanaksiz. Bana tek bir secme hakki bile verilmis degil cunku. Suruklenip goturuldugum yer bugune degin hic gormedigim ozel bir dunya olabilir. Belki de cok tehlikelidir. Orada gizlenmis olan seyler beni derinden, oldurucu sekilde yaralayabilir. Simdi sahip oldugum her sey elimden cikip gidebilir. Ama artik donus yok. Kendimi bu akintiya birakmak disinda bir sey yapamam. Yanip kul olsam da, yok olup gitsem de."� Haruki Murakami, Sputnik Sevgilim



"E così, mi sono innamorata di questa donna, Sumire lo capì con certezza. Non sto sognando: il ghiaccio è freddo e le rose sono rosse. E sento che questo amore mi porterà da qualche parte. Ma non posso sottrarmi alla sua forte corrente. Non ho nessuna possibilità di scelta. Il luogo dove mi condurrà è un mondo diverso, che non ho mai visto. Potrebbe trattarsi anche di un luogo pericoloso. Le cose che vi si annidano potrebbero ferirmi in modo profondo, irrimediabile. Potrei perdere tutto quello che adesso ho. Ma non posso più tornare indietro. Non mi resta che affidarmi alla corrente che vedo davanti a me. Anche a costo di finire travolta, anche a costo di scomparire."



“Sen beni hatirliyorsan eger, diger herkes unutsa da umrumda degil. / Se ti ricordi di me, allora non mi importa se tutti gli altri si dimenticano. / If you remember me, then I don't care if everyone else forgets."



“Eger sadece herkesin okudugu kitaplari okursaniz, sadece herkesin dusundugu seyleri dusunebilirsiniz. / If you only read the books that everyone else is reading, you can only think what everyone else is thinking.”