Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikai sair Edgar Lee Masters'in dogum yil donumu (23 Agustos 1868)

Topragimin topragisin,
Ve topragimdaki topraksin,
Ah, dunyaya gelir gelmez olen cocuk,
Olumumde olensin!
Oyle caba gostersen de, bilmeden nefesi,
Ve icimde yasarken carpan yuregin durmustu
Yasamak icin benden ayrildiginda.
Pekala, cocugum. Degil mi ki hic gitmeyeceksin
Okul gunleriyle baslayan o uzun, upuzun yoldan,
Carpik harflerin ustune dusen gozyaslari altinda
Belirsizlesir kucuk parmaklarin.
Ve ilk yara, kucuk bir arkadasin
Biraktiginda seni baskasi yuzunden;
Ve hastalik, ve yataga dusmusken korkunun yuzu;
Babanin ya da annenin olumu;
Ya da onlari utandirmak, ya da sefalet;
Okul bitiminde genc kizlik uzuntuleri;
Ve kor icgudu hazirlar ickini
Askin kabinda, zehirli oldugunu bilsen bile;
Kime gulumseyecek o cicek yuzun?
Cicekciye mi, iradesiz birine mi? Hangi kanin cigligi sana dogru? -
Saf ya da aptal, fark etmez,
Kandir cagiran kanimizi,
Ve senin cocuklarin - ah, ne bekler orada?
Ve hangi uzuntulerin? Ah cocuk! Cocugum!

Olum daha iyidir hayattan!



Polvere della mia polvere,
e polvere con la mia polvere,
o bimbo, che moristi mentre entravi nel mondo,
morto della mia morte!
Che non conoscesti il respiro, nonostante gli sforzi,
e il cuore ti batteva quando vivevi con me,
e si fermò quando mi lasciasti per la vita.
È bene così, bimbo mio. Così non percorresti mai
la lunga, lunga strada che inizia coi giorni di scuola,
quando le piccole dita si fanno sfuocate dietro le lacrime
che cadono sulle lettere sbilenche,
e la prima ferita, quando il tuo piccolo compagno
ti abbandona per un altro;
e la malattia, e il volto della paura accanto al letto;
la morte del padre o della madre;
o la vergogna per causa loro, o la miseria;
poi, cessato il virgineo dolore dei giorni di scuola,
una natura cieca ti fa bere
alla coppa dell'amore, che tu sai avvelenata.
A chi avresti proteso il tuo viso di fiore?
Un botanico, fragile creatura? Quale sangue avrebbe gridato col tuo?
Puro o contaminato, non importa,
è sangue che chiama il nostro sangue.
E poi i tuoi figli - oh, che sarebbe stato di loro?
E quale il tuo dolore? Figlio! Figlio!

La morte è migliore della vita!

[Terraluna]

Amerikan dansci, sinema, sahne ve televizyon aktoru ve sarkici Gene Kelly'nin dogum yil donumu (23 Agustos 1912)

[Terraluna]

1920'lerin sessiz sinema ikonu, romantik, Latin asik rollerin yildizi, Italyan asilli Amerikali aktor Rudolph Valentino'nun (Podolpo d'Antogualla) olum yil donumu (23 Agustos 1926)

[Terraluna]

Eminler
ansizin beliriveren bir duygunun onlari birlestirdiginden.
Bir guzelligi var bilmenin,
Ama belirsizlik daha guzel.

Birbirlerini onceden tanimadiklarina gore,
Aralarinda hicbir sey gecmedigini saniyorlar.
Ama ne derdi: sokaklar, merdivenler ve koridorlar
Kac zamandir karsilikli gecmis olabilecekleri yerler?

Onlara sormak isterim,
Hatirlamiyor musunuz?
Doner kapida
Bir yuz yuze gelis
Kalabalikta duyulan bir “affedersiniz�
Telefonda “yanlis numara�
- Ama cevaplarini biliyorum.
Hayir, hatirlamiyorlar.

Cok sasirirlardi
Uzun zamandir
Onlarla oynadigina tesaduflerin.

Tam hazir degil
Onlarin kaderi olmaya,
Kah birlestirip ayirip
Yollarini kesiyor,
Ve yutkunarak kikirdanmasini
Bir kenara kaciyor.

Isaretler vardi, ipuclari,
Ne yapalim anlasilamazdiysalar?
Belki uc yil onceydi
Ya da gectigimiz Sali
Bir yaprak ucusmadi mi
koldan kola?
Dusurulup kaybolan bir sey yerden alindi.
Kimbilir belki de bir toptu
Cocuklugun sarmasiklarinda?

Kapi tokmaklari ve ziller vardi,
Dokunuslarin dedigi.
Yan yana bavullar bagaj yerinde.
Belki de bir gece ayni ruya
Uyanirken belirsizlesen.

Her baslangic, eninde sonunda
Once olanlarin devami,
Ve olaylarin kitabi
Hep ortasindan acik.

Wislawa Szymborska

[Terraluna]

Minnacik ev, gol kiyisinda, agaclarla cevrili,
Keyifle bir duman yukseliyor catisindan.
Bir gun yok olursa o duman.
Dusunun ne avuntusuz olurdu
Ev, gol ve orman.

Bertolt Brecht

[Terraluna]

"Nihayet beden ogrendi. Kiz bebegin bir istilaci oldugunu, annesinin guzelligini calmaktan baska bir ise yaramadigini ogrendi. Kiz bebekler tehlikeliydi." Louise O'Neill, Kusursuzlar



"And the body leaned.It learned that a female baby was an invader, come to steal her mother's beauty.A female baby was dangerous."

[Terraluna]

Bahcesini ekip bicen bir adam, Voltaire'in istedigi gibi
Iyi ki yeryuzunde muzik var diyen
Zevkle bir etimoloji bulan
Bir guney kahvesinde sessiz satranc oynayan iki isci
Bir renk ve bir bicim tasarlayan seramikci
Bu sayfayi duzenleyen bir topograf, belki de hosuna gitmemistir
Bir sarkini son uc dizelik nakaratini okuyan bir kadin ve bir erkek
Uyuyan bir hayvani oksayan
Kendisine yapilan bir kotulugu kanitlayan ya da kanitlamak isteyen
Iyi ki yeryuzude Stevenson var diyen
Baskalarinin hakli olmalarini yegleyen
Birbirlerini tanimayan bu insanlar kurtarmakta dunyayi.

Jorge Louis Borges

[Terraluna]

''Onu seviyordum.Ben bunu unutamiyorum.Ve herkesin nasil unutabildigini anlamiyorum."�

"Benim olmadigim her seydi Emily. Ben de onun olmadigi her seydim. Emily akliniza gelecek her seyin resmini yapabilirdi; bense duz cizgi bile cizemem. Sporla arasi iyi degildi, bense o konuda hep basariliydim. Eli elime uyuyordu.'' Jodi Picoult, Anlasma



"I loved her.I can't forget that. So I don't see why everyone else can."�

"She belonged to me. Emilly was all the things I wasn't. And i was all the things she wasn't. She could paint circles around anyone; I couldn't even draw a straight line. She was never into sports; I've always been. Her hand, it fit mine."