Sanat Mozaik

[Terraluna]

Irlandali ressam Roderic O'Conor’in dogum yildonumu (17 Ekim 1860)

Yellow landscape, 1892 (The Tate, London)




Seated woman in a red dress, circa 1920

[Terraluna]

Ingiliz roman yazari ve senarist Elinor Glyn'in dogum yildonumu (17 Ekim 1864)



"Ask, gunluk yasamin tozunu altin rengi bir sise ceviren goz kamastirici bir cazibedir."

[Terraluna]

Rus materyalist filozof Nikolay Gavrilovic Cernisevski’nin olum yildonumu (17 Ekim 1889)

“Birtanem! Lutfen soyler misin, nedir bu ‘kadinsilik’ dedigin sey? Tamam, kadin kontralto, erkek bariton sesle konusur. Iyi ama bundan ne cikar? Bizim sesimizin kontralto olmasindan cikarak birtakim yorumlar yapilabilir mi? Neden sirf sesimiz kontalto diye bizi kandirmak icin yalvarip yakarirlar? Neden bize hep kadinsi olmamizi, kadinsi kalmamizi soylerler? Aptallik degil mi butun bunlar birtanem?” Nasil Yapmali?



"Akh! my dearest, what does that word 'femininity' mean? I understand that a woman speaks in a contralto voice,—a man, in a baritone; but what of that? Is it worth while to bother about our contralto voices? Is it worth while to ask us about such things? Why do people keep telling us that it is our duty to remain feminine? Isn't it a piece of nonsense, dear?"

[Terraluna]

Ingliz yazar Arthur Conan Doyle’un Boscombe Vadisinin Esrari (The Boscombe Valley Mystery) romani Amerika’da ilk kez 17 Ekim 1891 tarihinde Chicago’da The Inter Ocean gazetesinde yayimlandi.

[Terraluna]

Rus oyun ve kisa oyku yazari Anton Pavlovic Cehov’un Marti (Chayka - The Seagull - Il Gabbiano) oyunu ilk kez 17 Ekim 1896’da Petersburg, Alexandrinsky Theatre’da sahnelendi.

"Insanlar aslanlar, kartallar ve keklikler, boynuzlu geyikler, kazlar, orumcekler, derin sularin suskun baliklari, denizyildizlari ve gozle gorulmesi olanaksiz varliklar; kisaca tum canlilar, tum canlilar, tum canlilar, yasamlarinin kederli cemberini tamamlayip sonduler. Artik binlerce yuzyildir yeryuzu tek bir canli varlik tasimiyor uzerinde ve bu zavalli ay bosu bosuna yakiyor fenerini. Cayirlarda cigrisarak uyanan turna kuslari yok artik ve ihlamur korularinda mayis boceklerinin viziltilari isitilmiyor. Soguk, soguk, soguk. Bosluk, bosluk, bosluk. Dehset, dehset, dehset."



"Gli uomini, i leoni, le **uile e le pernici, i cervi con le corna, le oche, i ragni, i silenziosi pesci abitatori delle acque, le stelle marine e quelle invisibili a occhio nudo, in una parola tutte le vite, tutte le vite, tutte le vite, compiuto il triste giro si spensero. Da mille secoli ormai la terra non porta su di sé nemmeno una creatura, e questa povera luna invano accende il proprio lume. Sul prato non si svegliano più con un grido le gru, non si sentono più i maggiolini nei boschetti di tigli. Fa freddo, freddo, freddo. C’è vuoto, vuoto, vuoto. Paura, paura, paura."

[Terraluna]

Amerikali roman ve senaryo yazari Nathanael West'in dogum yildonumu (17 Ekim 1903)

"Ana rahmine donus, harika bir kacisti. Dinden, sanattan, Guney Denizi Adalarindan daha iyi bir yontemdi. Hem kuytu, hem sicakti, beslenme de otomatikti. Tabi bu konaklamanin anilari herkesin sinirlerine ve kanina islememistir. Karanliktir evet ama sicak ve zengin bir karanliktir. Olum yoktur. Tabi herkes dokuz ayin konaklamasi bitince, umutsuzca cikarilir oradan."



"What a perfect escape the return to the womb was. Better by far than Religion or Art or the South Sea Islands. It was so snug and warm there, and the feeding was automatic. Everything perfect in that hotel. No wonder the memory of those accommodations lingered in the blood and nerves of everyone. It was dark, yes, but what a warm, rich darkness. The grave wasn’t in it. No wonder one fought so desperately against being evicted when the nine months’ lease was up."


"Insanda duzene koru korune bir baglilik goze carpar. Anahtarlar bir cepte, bozukluklar oburunde. Mandolinler Do Re Mi diye akort edilir. Fiziksel dunyada ise bir duzensizlik, bir ele gecirilmezlik goze carpar. Doga'ya karsi insan... yuzyillardir suregelen bir savas. Anahtarlar bozukluklara karismaya can atarlar. Mandolinler akortsuz calmak isterler. Her duzende yikimin mikrobu gizlidir. Duzenin sonu nasil olsa gelecektir; yine de bu ugurda savasmaya deger."



“Man has a tropism for order. Keys in one pocket, change in the other. Mandolins are tuned G D A E. The physical world has a tropism for disorder, entropy. Man against Nature...the battle of the centuries. Keys yearn to mix with change. Mandolins strive to get out of tune. Every order has within it the germ of destruction. All order is doomed, yet the battle is worth wile.”

[Terraluna]

20. yuzyil Amerikan tiyatrosunda oyun, deneme ve drama yazari, elestirmen Arthur (Asher) Miller’in dogum yildonumu (17 Ekim 1915)

“Okulda alti yedi yil gecirdim; tek, icimde bir heves uyansin diye. Acentelerde katiplik, seyyar saticilik, nasil olursa olsun bir is bence iyi idi. Oysa oyle yasamak, yasamak degilmis. Sicak yaz sabahlari yer alti trenlerine tikilmak, omrun oldugu kadar senet kaydetmek, telefona cevap vermek ya da alip satmak. Acik havaya cikip gomlegini atarak oturmak dururken yilin elli haftasini, iki haftalik tatil ugruna, iskence ile gecirmek. Yanindaki arkadaslarinin bir ustune gecmekten baska bir sey dusunmemek: Iste, gelecegini guvence altina almak boyle yapmakla oluyor.” Saticinin Olumu (1949 yili Pulitzer Drama Odulu ve En Iyi Oyun Tony Odulu)



“Well, I spent six or seven years after high school trying to work myself up. Shipping clerk, salesman, business of one kind or another. And it's a measly manner of existence. To get on that subway on the hot mornings in summer. To devote your whole life to keeping stock, or making phone calls, or selling or buying. To suffer fifty weeks of the year for the sake of a two-week vacation, when all you really desire is to be outdoors, with your shirt off. And always to have to get ahead of the next fella. And still — that's how you build a future.” (1949 Pulitzer Prize for Drama and Tony Award for Best Play)

[Terraluna]

Italyan ressam Luigi Nono’nun olum yildonumu (17 Ekim 1918)

Studio per gli Abbandonati, 1875




Raccolta delle patate, 1877