Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikali akrtis Lee (Ann) Remick'in dogum yildonumu (14 Aralik 1935)

[Terraluna]

Filipinli ressam Don Fabián de la Rosa y Cuet’nun olum yildonumu (14 Aralik 1937)

Women working in a rice field. Oil on canvas, 1902. Barcazas en el Rio (Houseboats in a River)




El Kundiman, 1930

[Terraluna]

Ingiliz sarkici, aktris ve model Jane (Mallory) Birkin'in dogum gunu (14 Aralik 1946)

[Terraluna]

Avustralyali hard rock grubu AC/DC'nin Ingiliz bascisi Cliff Williams'in dogum gunu (14 Aralik 1949)

[Terraluna]

1939 yilinda Yavru Geyik romaniyla Pulitzer Odullu kazanan, Amerikali cocuk kitaplari yazari Marjorie Kinnan Rawlings'in olum yildonumu (14 Aralik 1953)

"Bogazi sanki bir iple bogulmus gibiydi. Cop Kanat'in sessizligi onu cildirtiyordu. Simdi artik anliyordu. O olmustu. Olum, kimseye cevap vermeyen bir suskunluktu." Yavru Geyik



"His throat tightened as though a rope choked it'. Fodder-wing's silence was intolerable. Now he understood. This was death. Death was a silence that gave back no answer."



"Kimsenin tirmanamadigi tas duvar bu iste. Ona tekme atsan, kafani da carpsan, sabaha kadar bagirip cagirsan da kimse seni dinlemez ve cevap vermez."



"Well, hit's a stone wall nobody's yit clumb over. You kin kick it and crack your head agin it and holler, but nobody'll listen and nobody'll answer."

[Terraluna]

Dustin Hoffman, Faye Dunaway ve Chief Dan'in basrollerini paylastigi komedi-drama Kucuk Dev Adam (Little Big Man - Piccolo grande uomo) 14 Aralik 1970'de New York City, New York'da gosterime girdi.

[Terraluna]

Amerikali yazar, muhabir ve politik yorumcu Walter Lippmann’in olum yildonumu (14 Aralik 1974)



“Bilgeligi anlamak icin bilgelik gerekir. Seyircinin sagir olmasi halinde, muzik bir sey degildir.”



“Herkesin ayni dusundugu yerde, hic kimse cok dusunmez.”

[Terraluna]

1977 yilinda Nobel Edebiyat Odulunu kazanan, Ispanyol sair ve yazar (Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo) Vicente Aleixandre'nin olum yildonumu (14 Aralik 1984)

Seviyorum seni ruzgarin dusu,
sen parmaklarimla birlesen, sen kuzeyin unuttugu,
yeryuzunun guzel sabahlarinda bas asagi
gulumseme kolayken yagmurun guzelliginden.
Ne hostur bir irmagin bagrinda yolculuk etmek;
gizini soyleyin bana acik gozlerinizin, ey dost baliklar,
kendini denize savuran ve uzak gemilerin
govdesine destek veren bakislarinizin gizini.
Sizi seviyorum yeryuzu gezginleri, siz ki su ustunde uyursunuz,
size Amerika'ya gidenler giysilerini aramaya,
aci ciplaklarini kumsalda birakip
geminin guvertesinden aydan bir isin ceken insanlar.
Ne guzeldir yol almak umut icinde,
nitelik degistirmedi altinla gumus,
sicrarlar dalgalarin ustune, pul pul sirtin ustune
muzik ve dus getirirler en sarisin saclara.
Bir irmagin dibini izleyerek uzaklasiyor istegim
parmaklarimin ucuyla tuttugum sayisiz kentlerden,
o kopkoyu, kara giyimli yiginlardan ki
sirtima damgalari cikmis gibi biraktim, uzakta.
Umuttur yeryuzu, yanaktir,
sinirsi bir gozkapagidir, icinde varoldugumu bildigim.
Animsiyor musun? Duslere anahtar oldugum
bir gece yeryuzu icin dogdum ben, butun ve kalan.
Baliklar, agaclar, taslar, yurekler, madalyalar,
sizin esmerkezli dalgalarinizda, evet kimildamadan yer degistiriyorum,
done done ariyorum ah merkez, ah merkez,
ilerliyorum, ey yeryuzu yolculari, var olan gelecekten
denizlerin cok otesine, atan nabizlarimla.



Te amo sueño del viento
confluyes con mis dedos olvidado del norte
en las dulces mañanas del mundo cabeza abajo
cuando es fácil sonreír porque la lluvia es blanda
En el seno de un río viajar es delicia
oh peces amigos decidme el secreto de los ojos abiertos
de las miradas mías que van a dar en la mar
sosteniendo la quilla de los barcos lejanos
Yo os amo —viajadores del mundo— los que dormís sobre el agua
hombres que van a América en busca de sus vestidos
los que dejan en la playa su desnudez dolida
y sobre las cubiertas del barco atraen el rayo de la luna
Caminar esperando es risueño es hermoso
la plata y el oro no han cambiado de fondo
botan sobre las ondas sobre el lomo escamado
y hacen música o sueño para los pelos más rubios
Por el fondo de un río mi deseo se marcha
de los pueblos innúmeros que he tenido en las yemas
esas oscuridades que vestido de negro
he dejado ya lejos dibujadas en espalda
La esperanza es la tierra es la mejilla
es un inmenso párpado donde yo sé que existo
¿Te acuerdas? Para el mundo he nacido una noche
en que era suma y resta la clave de los sueños
Peces árboles piedras corazones medallas
sobre vuestras concéntricas ondas —sí— detenidas
yo me muevo y si giro me busco oh centro oh centro
camino —viajadores del mundo— del futuro existente
más allá de los mares en mis pulsos que laten