Sanat Mozaik

[Terraluna]

Italyan ressam Gerolamo Trenti'nin olum yildonumu ( 5 Mayis 1898 )

Paesaggio con pastori, XIX secolo




A stroll among the trees, XIX secolo

[Terraluna]

Fransiz ressam Jules Joseph Augustin Laurens'in olum yildonumu ( 5 Mayis 1901 )

La Mosquée bleue à Tauris, 1872




Lac et la forteresse de Van, XIXe siècle

[Terraluna]

Madenciler, kumarbazlar ve California Gold Rush'in diger romantik figurlerini iceren kisa ve yazilariyla taninan Amerikali yazar ve sair Francis Bret Harte'in olum yildonumu ( 5 Mayis 1902 )

Saglam okyanus esintisi nerede
Kukreyen denizlerin spreylerini tahrik eder
Bu Cliff-House balkonlari



Where the sturdy ocean breeze
Drives the spray of roaring seas,
That the Cliff House balconies



" Bir dudak asla gulumsemelere opulemeyen aciyla kavisli degildir. "



" Sansla ilgili tek emin sey degisğişecegidir. "

[Terraluna]

Osmanli ressami, asker ve devlet memuru Seker Ahmet Pasa'nin olum yildonumu ( 5 Mayis 1907 )

Landscape with Sheep, 20th century




Still-life with Persimmons and Grapes, 20th century

[Terraluna]

Fransiz ressam Félix Élie Régamey'nin olum yildonumu ( 5 Mayis 1907 )

Rencontre entre Émile Guimet et un moine bouddhiste Meeting between Émile Guimet and a Buddhist monk, 1876




Entretien avec des moines bouddhistes zen et la mission ( Interview with Zen Buddhist monks and the mission, 19th century )

[Terraluna]

Macar ogretmen ve sair Miklós Radnóti’nin dogum yildonumu ( 5 Mayis 1909 )





Dilsiz derinliklerin suskunlugunda ortalik,
Aglar sessizlik, haykiririm olanca gucumle
Kim, ne yanit verir ki, olumun kol gezdigi su
Kanli, dumanli Sirp vadilerinde.
Sen simdi cok uzaklardasin.
Geceleri ruyalarimda cinlayan sesini
Saklarim icimin en kuytu kosesinde,
Egrelti otlarinin serin hisirtilari gibi
Gunduzleri de azicik isitebileyim diye.
Ne zaman gorecegim seni, bilemiyorum,
Sen, sicak yuvam, ofkelerimi dindiren kutsal duam,
Isik ve golge kadar guzelsin,
Ah, bulurdum sana goturen yolu kor bile olsam.
Uzak ufuklar sakliyor simdi seni,
Bazen suzulup iniyorsun gozlerime birden
Gercektin, ulasilmaz ruyasi oldun
Ergenlik cesmemin siriltilarinda yeniden.
Kiskanclikla soruyorum, seviyor musun beni?
Gencligimin umut dolu doruklarinda,
Karim olmani dusledigim gunlerdeki gibi.
Uyaninca gercegin isigina birden
Biliyorum, yasam yoldasimsin, biricik karimsin...
Yalniz otelerindesin asilmaz uc vahsi sinirin.
Opusmelerimiz taptaze duruyor dudaklarimda.
Unutacak mi yaklasan bu guz de, beni yine buralarda?
Tansiklara inanirdim, unuttum hangi gunlerdi,
Bogurur savas ucaklari ustumde dizi dizi,
Gozlerini animsatan gokyuzunden,
Azgin bombalar dusmekte simdi;
Karartir birdenbire o guzelim maviligi.
Senin icin oksuyorum derinliklerini ruhumun,
Tutsagim; ve buna ragmen yasiyorum,
Umutluyum, bulacagim seni, ne olursa olsun!
Savasin kizil korlari sacilmis yollarina ulkelerin,
Gerekirse sicrayan bir kivilcim gibi alevlerden,
Zorlu engelleri asip, sana geri donecegim.
Kalin kabuklariyla direnisi gibi agaclarin,
Zorluklara gogus gerip, direnmeli.
Yatistirici serin dalgalari sabrin,
Gucludur savascilarin agir silahlarindan.
Iki kere ikinin sagduyusudur beni artik kusatan

[Terraluna]

Hollanda dogumlu Italyan - Amerikali cocuk kitaplari yazari ve illustrator Leo Lionni'nin dogum yildonumu ( 5 Mayis 1910 )

“ Bir magarada yasayan bilgeye gider Pezzettino ve sorusunu ona da sorar. Bilgeden de ayni yaniti alir: ' Bir parcam eksik olsa nasil bilge olabilirim? ' Bu sefer isyan eder Pezzettino, bu kadar kucuk olduguna gore mutlaka birinin parcasi olmalidir ve kimin parcasi oldugunu bulmak zorundadir. Bilge, Pezzettino’ya, aradigi yaniti Pat Adasi’nda bulacagini soyler. Pezzettino, kayigina biner ve zorlu bir yolculukla Pat Adasi’na ulasir. Tek bir canliya rastlamadigi Pat Adasi’nda sadece taslar ve kayalar vardir. Yukseklere tirmanir, asagi iner, tirmanir, iner. Sonunda dusup yuvarlanir ve pek cok kucuk parcaya ayrilir. Pezzettino kendine geldiginde fark eder gercegi: Aslinda o da digerleri gibi kucuk parcalardan yapilmistir. Toparlanir ve tum parcalarini tamamlar. Bir parcasi bile eksik degildir, tamdir, aradigi butunun kendisidir Pezzettino. Eve dondugunde arkadaslari onu bekliyordur. Heyecanla bagirir Pezzettino: ' Ben kendimim! ' Arkadaslari onu tam olarak anlayamasalar da Pezzettino mutludur. Pezzettino mutlu oldugu icin onlar da mutlu olurlar. "



" Pezzettino andò da Quello-Saggio che viveva in una grotta . ' Per caso, sono un tuo pezzetto? ' ' Ma io devo essere di qualcuno! ' gridò Pezzettino. ' Come faccio ascoprirlo? ' ' Vai all’isola Chi-Sono ', rispose Quello-Saggio. Il giorno dopo, Pezzettino salpòcon la sua barchetta. Dopo un viaggio lungo e burrascoso, arrivò all’isola Chi-Sono. Erastanco e bagnato. Che strano! L’isola era un ammasso di pietre. Non un albero, non un filod’erba. Ma soprattutto, nessuna creatura vivente.Pezzettino camminò e camminò, su e giù, finchè esausto, inciampo e cadde…e si ruppe intante pezzetti. Quello-Saggio aveva ragione! Pezzettino adesso sapeva che anche lui, cometutti, era fatto di tanti piccoli pezzi. Si ricompose e quando fu sicuro che non mancasseneanche uno dei suoi pezzetti, tornò alla barca. Remò tutta la notte per arrivare a casa prima possibile. Tutti i suoi amici lo stavanoaspettando. ' Io sono me stesso ', gridò Pezzettino tutto contento. I suoi amici non erano sicuri di aver capito quello che Pezzettino intendesse dire, però sembrava felice. E così, sisentirono felici anche loro. "

[Terraluna]

Italyan ressam Federico Rossano'nun olum yildonumu ( 5 Mayis 1912 )

The hay harvest, 1912




Grain Harvest, 1912