Vicdan meselesi...
Ronesans Italya'sinda kullanilan en dusuk agirlik biriminin adidir, Vicdan...
Pek cok edebiyat elestirmenine gore yazilmis en iyi kitap Suc ve Ceza'dir. Dostoyevski vicdani anlatir.
Ortaokula giderken okumustum.
Insan oldurmek hukuken en buyuk suc, dinen de en buyuk gunahtir. Cezaevlerinde, suclular arasindaki hiyerarside, en ust konumda olanlar katillerdir.
Raskolnikov, parasiz bir universite ogrencisidir. Cektigi maddi sikintilar, yokluk canina tak etmistir. Ara sira degerli bir esyasini rehin vererek para aldigi yasli, edepsiz, ahlaksiz bir tefeci kadin vardir. Oturup dusunur; benim bu sikintilari cekmektense, bu kadini oldurup parasini almam, hem kendim hem de toplumun yarari acisindan daha uygundur, bu kadinin yasamasinin topluma bir faydasi yoktur der ve kadini oldurur.
Dostoyevski'ye gore vicdan, insanin icinde kurulan bir mahkemedir.
Raskolnikov'un icinde mahkeme kurulur ve calismaya baslar. Yokluk ve parasizlik sebebiyle cektigi sikintilarin binlerce kat fazlasini cekmeye baslar. Vicdan cezayi kesmistir.
Gider, polis mufettisine isledigi cinayeti itiraf eder. Bu itiraf, vicdani rahatlatmistir.
Dostoyevski'nin bu kitabi, cinayet sonrasi bir insanin cektigi vicdan azabini nasil anlatabildigi buyuk bir sirdir. Dostoyevski'nin gecmisinde cinayet isledigiyle ilgili bir resmi bilgi yok.
Benim kanaatim bir cinayet isledigi yonundedir. Dostoyevski, ortaya cikarilamayan bir cinayet islemistir, katildir.
Suc ve Ceza ise itirafidir.
Yer İmleri