Tarihte Bugün

[metin]

O zaman tek firma vardı, o götürüyordu cenazemizi memlekete.
Ama hafta sonu kapalıydı. Biz de ne yapalım inşallah hafta içi ölürüz diyorduk

[metin]

Hannover’deki Türk işçiler cami olarak kullandıkları vagonda her gün kıbleyi ayarlıyor. Çünkü vagon iş durumuna göre hep mevki değiştiriyor hayat dergisi 1964

[metin]

İlk maaşımla eşime bir elbise almıştım. Daha iznime 9 ay vardı ama her akşam yurtta kimse görmeden açıp bakar sonra hemen bavula koyardım.

[metin]

Nişanlımla aynı anda kazandık işçilik sınavını.
Aynı trenle gideceğiz ama kadın işçileri başka vagona aldılar. O tarafa geçmek yasak. El makhum vedalaşıp yerimize geçtik ama aklım hep onda.
Aramızda dört vagon var. Tren her kıvrıldığında pencereye koşuyorum ki belki görürüm diye. Hatta yol iyice kıvrılsın diye içimden dua ediyorum. Ama bir kez olsun göremedim, ayıp olur diye cama çıkmamış.
Yerini anlayayım diye de cama bir eşarp bağlamış

[metin]

Yaşadığımız yerde TRT çok zayıf çekiyordu. Frekansı zar zor yakalıyorduk. O yüzden bizim evde annemin dışında radyoya kimse dokunmazdı.
Elleri ince olduğundan frekansı ancak o tutturabiliyordu.

[metin]

Yemekhanedeyiz. Birisi Faruk häst dedi. Anlamadım. Yine häst häst dedi. Meğer at eti, yeme diyormuş.
Ben anlayana kadar atın yarısı gitti

[metin]

Yurda yeni koydukları sigara otomatını bir tek Bahri abi kullanmayı biliyordu. Öyle saygı duyuyorduk ki kendisine, adını Profesör koyduk

[metin]

İlk iş günü elime 575 Mark saydılar. Bir hesap yaptım bu parayı Antakya Valisi bile almıyor Mikdat; dur durduğun yerde dedim. 40 yıl durdum