Originally Posted by
mdemir
evet hayat aslında bilinen sonu ötelemeye çalışmaktan ibaret...
hayat hakkında uzun uzun düşünen insan sonunda en değerli şeyin özgürlük olduğunu anlar. ama bu özgürlük düşünmeyen insanların anladığı özgürlük değildir. onlara özgürlük nedir niye sorsanız, istediğinde uçağa atlayıp yurt dışına gezmeye gidebilmek gibi saçma tanımlar yapacaklardır...
halbuki "istediğinde uçağa atlayıp yurt dışına gezmeye gidebilmek" için başkalarının uçaklarda ve bunların idamesinde eşşek gibi çalıştırılması, yani köleleştirilmesi gereklidir. benim özgürlüğüm başkalarını köleleştirmeye bağlı olmamalıdır...
büyük bir filozof özgürlüğü "her istediğini yapabilmek değil, istemediklerini yapmayabilmek" olarak tanımlar. işte özgürlüğün gerçek tanımı budur...
insan ne kadar büyük bir insan olursa olsun eğer hayatını idame edebilecek kadar parası yoksa ve diyojen kadar da onurlu değilse, çalışma hayatında büyük çoğunlukla, hangi makamda veya hangi ünvan sahibi olursa olsun kendinden alt seviyedeki insanların emrinde ömrünü tüketmek, onların emrinde yaşamak zorunda kalır...
böyle bir insanın yaşadığı cehennemden mümkün olduğunca kısa sürede kurtulabilmek için risk almadan yapabileceği tek şek münzevi bir hayat yaşayıp para biriktirmektir...
sonunda bir gün, emin adımlarla ilerleyip emir altında yaşamaktan kurtulacaktır. ama insan aslında bunun kurtuluş olmadığını, yaşadığı sürece emir altında yaşadığını fark edecektir. beden sürekli olarak talepte bulunur ve yeme, içme, ısınma vb. bu talepleri karşılamak için uğraşmak zorunludur...
ve sonuçta insan anlar ki, herkesten ve her şeyden bağımsızlığın ve tam özgürlüğün tek yolu yok olmaktır. ölüm gerçekte bunu sağlayan tek yoldur ve bu, çok şey bilen büyük insanlar için bir üzüntü kaynağı değil, dört gözle beklenen bir andır...
şimdi anladınız mı mevlana kendi ölüm gününü neden düğün gününü bekler gibi beklemiş?
Bronz Üye
Gönderi Kuralları
Yer İmleri