Eğtimde bu başarısızlığın biraz sosyo-kültürel toplum yapımızla ilişkisi var gibi.

Kanada'da, bir genç 16 yaşına girdimi, ana-baba evini terk ediyor.

Aslında gerçek, anne-baba evladını sokağa atıyor.

Daha henüz hazır mı değilmi umurlarında değil pek.

Çocuk, o yaşta başlıyor mücadeleye, önce araba yıkama vs.işler yapıyor ve paranın önemini kavrıyor.

İyi geliri olanların ne işlerde çalıştığını öğreniyor ve hangi işi öğrenmesi ve yapması gerektiğini kavrıyor.

Bu arada devlet devreye giriyor, işsizse işsizlik parası, okul, kurs, meslek eğitimi ise okul parası yardımı başlıyor.

Sonuçta,bu sokakta yetişen çocuk ile bizdeki saksıda yetişen çocuk arasında inanılmaz bir fark var.

Bizdeki, ilk okuldan beri test çözüyor, nihayi hedef testi çözmek, oradaki ise araba tamirhanesinde, difransiyel yağını değiştirmenin püf noktalarını çözmek.

Özetle kafalar değişmeli.

Çocuğa, hiç kimseye muhtaç olmadan, yaşamı başarma eğitimi verilmeli.

20 sene test çöz,mühendis ol, elinde kumanda emekli öğretmen ana-babanın dizinin dibinde otur.