Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikali ressam Elizabeth Nourse’un dogum yildonumu (26 Ekim 1859)

Fisher Girl of Picardy, 1889




Meditation, 1902

[Terraluna]

Italyan sair (Carlo Alberto Salustri) Trilussa'nin dogum yildonumu (26 Ekim 1871)

"Dinle bak ozgurlugu anlatayim simdi de sana"
diyordu yutucu yutturucuya,
"Bir ulusun ozgurlugu neye benzer bilir misin?
Daglardan akip gelen suya
Basibos birakirsan o suyu,
gecsin dersen istedigi yerden,
deniz dek irmaklara akar gider o,
hicbir ise yaramadan, bosu bosuna.
Oysa biri cikar da yol gosterir, uysallastirisa onu,
cevirtirse yolunu fabrikaya dogru,
bir de bakarsin donduruverir turbini,
guc olmus , donusuvermis isiga."

"Hay aklinla cok yasa
sen emi?"
dedi yutturucu yutucuya,
isletirken bir elektrik santralini
ya da donduruken bir degirmeni
varsin turkuler soylesin ya da homudansin ne cikar!
Goz yummali bosalmasina onun arada bir,
hakkini cignememeli.



- Cos'è la Libertà? adesso te lo spiego:
- diceva Melapiglio a Menefrego -
la Libertà di un popolo è compagna
all'acqua che vien giù dalla montagna.
Se la lasci passare dove le pare
si spreca nei fiumi fino al mare:
ma, se c'è chi la guida e la riduce
e l'incanala verso l'officina,
appena arriva muove la turbina,
diventa forza e si trasforma in luce. -

- Bella scoperta! Grazie del consiglio!
- rispose Menefrego a Melapiglio -
Ma quando l'acqua ha mosso nel cammino
una centrale elettrica o un mulino,
se canta o se borbotta non è male
lasciarle un po' di sfogo naturale. -



"Benim degerim su kadarcik, dogru"
diyordu Bir, bizim Sifira.
"Ama senin degerin ne? Hic.
ister is ustunde, ister is dusunurken,
sifira sifir,elde var sifir.
Oysa ben, senin gibi tam
bes tane sifirin basina konsam,
ne ederim bilir misin?
Yuz bin ederim, yuz bin.
Bir sayi isi bu.
Asagi yukari, hani su,
onune sifir yigildikca
sistikce sisen
bir diktatorun durumu

[Terraluna]

Rus roman yazari, sair, teorisyen ve edebi elestirmen (Boris Nikolaevich Bugaev) Andrei Bely'nin dogum yildonumu (26 Ekim 1880)

"Ve sirtini dondu.

Nikolay Apollonovic kendini birakmis agliyordu; ayni zamanda: Nikolay Apollonovic kaba, hayvansi korkudan kurtulunca, tumuyle korkusuz olmustu, ve dahasi: o anda hatta aci cekmek istiyordu. Hisleriyse parcalanmisti, 'ben'i parcalandigi gibi; 'ben'i parcalanmasindansa kor edici bir mesale ve samimi bir ses oradan ona seslenecek, her zaman oldugu gibi, onun kendisinde seslenecek: onun kendisi icin:

'Benim icin aci cektin: uzerinde duruyorum...'

Ama bir ses yoktu. Mesale de yoktu. Karanlik vardi. Sakinlestirici ses niye yoktu: 'Sen benim icin aci cektin?' Cunku o kimse icin aci cekmemisti: kendisi icin aci cekmisti, deyim yerindeyse, kendisinin karistigi cirkin olaylar karmasasi yoluna girmisti. Bu yuzden de ses yoktu. Mesale de yoktu. Once 'ben'i yerinde karanlik vardi.

Dondu: agliyordu."



"And he turned away. Nikolai Apollonovich wept unrestrainedly. And Nikolai Apollonovich, now feed from raw fear, became utterly fearless. He wanted to suffer. His feeling had been torn apart, as his 'I'� had been torn apart. And out of his exploded 'I'� (he was awaiting it) would spurt a blinding torch, and out of there a familiar voice would say unto him, as it always did, would say within him, for him alone:

"You have suffered for me: I am standing over you."

But there was no voice. There was no torch. There was darkness. But why was there no reassuring voice saying:'You have suffered for me?' Because he had not suffered for anyone: he had suffered for himself. He, so to speak, was trying to get himself out of the mess of hideous events that he himself had cooked up. That was why there was no voice. In place of the former 'I'� there was darkness.

He turned away. He wept."

[Terraluna]

Amerikan yazar Napoleon Hill'in dogum yildonumu (26 Ekim 1883)

“Hayat bir satranc tahtasidir ve karsinizdaki rakibiniz zamandir. Eger harekete gecmeden once tereddut eder ya da hemen harekete gecmeyi ihmal ederseniz tahtadaki piyonlariniz zaman tarafindan alinacaktir. Kararsizliga tahammul edemeyen bir rakibe karsi oynuyorsunuz!'' Dusun ve Zengin Ol



“Life is a checkerboard, and the player opposite you is time. If you hesitate before moving, or neglect to move promptly, your men will be wiped off the board by time. You are playing against a partner who will not tolerate decisions!”



“Askin yalnizca bir kez gelebilecegi dusuncesini de silin kafanizdan. Ask cok kez gelip gidebilir,ama insani ayni sekilde etkileyen iki ask yasantisi yoktur.”



“Love never comes but once. Love may come and go, times without number, but there are no two love experiences which affect one in just the same way.”

[Terraluna]

Belcikali Avant-Garde, soyut ve Kubist ressam Marthe Donas’in dogum yildonumu (26 Ekim 1885)





http://www.marthedonas.be/

[Terraluna]

Fransiz oyun yazari ve sair Catherine Pozzi’nin kocasi Édouard Bourdet'nin dogum yildonumu (26 Ekim 1887)



“Hayatta para kazanmak veya para harcamak arasinda bir secim yapmak gerekir; cunku ikisini birden yapmak icin zaman yoktur. / One must choose, in life, between making money and spending it. There's no time to do both. / Bisogna scegliere nella vita tra il guadagnare denaro e lo spenderlo. Non si ha il tempo per fare tutt'e due le cose.”

[Terraluna]

Pinokyo romaninin Italyan yazari (Carlo Lorenzo Filippo Giovanni Lorenzini) Carlo Collodi'nin olum yildonumu (26 Ekim 1890)



"Pinocchio: Sen istedigin gibi ot, Agustosbocegi. Benim de bildigim bir sey varsa, yarin sabah safakla buradan gidecegimdir. Cunku burada kalirsam, butun cocuklarin basina gelen sey gelecek basima, yani okula gonderecekler beni ve istesem de, istemesem de ders calismam gerekecek. Bense, ictenlikle soyleyeyim sana, ders calismak icin en kucuk bir istek bile duymuyorum; kelebek kovalamakla, agaclara tirmanip yuvalardaki kus yavrularini toplamakla daha cok eglenirim.

Agustosbocegi: Zavalli kucuk budala! Boyle yaparsan buyuyunce tam bir esek olacagini ve herkesin senin kucuk gorecegini bilmiyor musun?

Pinocchio: Sus, som agizli Agustosbocegi! diye haykirdi Pinokyo.

Agustosbocegi: Okula gitmek hosuna gitmiyorsa, nicin bir sanat ogrenmiyorsun, hic olmazsa, ekmegini namusunla kazanmak icin?

Pinocchio: Nicin, soyleyeyim mi? diye karsilikk verdi sabri tukenmeye baslayan Pinokyo. Dunyadaki butun sanatlar, isler arasinda yalniz biri hosuma gidiyor.

Agustosbocegi: Hangisi acaba bu?

Pinocchio: Yemek, icmek, uyumak, eglenmek ve sabahtan aksama kadar basibos yasamak sanati."



"Pinocchio: Canta pure, Grillo mio, come ti pare e piace: ma io so che domani, all'alba, voglio andarmene di qui, perché se rimango qui, avverrà a me quel che avviene a tutti gli altri ragazzi, vale a dire mi manderanno a scuola, e per amore o per forza mi toccherà a studiare; e io, a dirtela in confidenza, di studiare non ne ho punto voglia, e mi diverto più a correre dietro alle farfalle e a salire su per gli alberi a prendere gli uccellini di nido.

Il grillo: Povero grullarello! Ma non sai che, facendo così, diventerai da grande un bellissimo somaro, e che tutti si piglieranno gioco di te?

Pinocchio: Chetati, Grillaccio del mal’augurio!

Il grillo: E se non ti garba di andare a scuola, perché non impari almeno un mestiere, tanto da guadagnarti onestamente un pezzo di pane?

Pinocchio: Fra tutti i mestieri del mondo non ce n'é che uno solo, che veramente mi vada a genio.

Il grillo: E questo mestiere sarebbe?

Pinocchio: Quello di mangiare, bere, dormire. divertirmi e fare dalla mattina alla sera la vita del vagabondo."

[Terraluna]

Isvecli sair ve roman yazari Karin Maria Boye’nin dogum yildonumu (26 Ekim 1900)

Elbet aci duyar tomurcuklar acarken.
Neden gecikirdi yoksa bahar gelmekte?
neden bizim atesli ozlemimiz
donup gitsin acilarla?
Yapraklarin icindeydi tomurcuklar butun kis.
Nedir yeni olan, dogan ve fiskiran?
Elbet aci duyar tomurcuklar acarken,
aci duyar buyurken her sey zorlanir.

Guctur elbet damlalarin dususu.
Korkudan titreyerek asildiklari yerden,
ne kadar sarilsalar da dallara buyuyerek, kayarak
kurtulus yoktur, duserler agirliklariyla topraga.
Guctur bilinmezlik, guvensizlik ve korku,
guctur ucurumlarda cagirmak birini,
tutunabilmek titreyerek
guctur kalabilmek
dusebilmek.

Hicbir seyin yarari yoktur dogusa
sevincle fiskirir tomurcuklar dallarda
tum korkular yok olur
isildar damlalar
unuturlar dogusun korkusunu
unuturlar yolculugun korkusunu
o buyuk guvenceyi duyarlar aninda
dunyayi yaratan.



Yes, of course it hurts when buds are breaking.
Why else would the springtime falter?
Why would all our ardent longing
bind itself in frozen, bitter pallor?
After all, the bud was covered all the winter.
What new thing is it that bursts and wears?
Yes, of course it hurts when buds are breaking,
hurts for that which grows
and that which bars.

Yes, it is hard when drops are falling.
Trembling with fear, and heavy hanging,
cleaving to the twig, and swelling, sliding -
weight draws them down, though they go on clinging.
Hard to be uncertain, afraid and divided,
hard to feel the depths attract and call,
yet sit fast and merely tremble -
hard to want to stay
and want to fall.

Then, when things are worst and nothing helps
the tree's buds break as in rejoicing,
then, when no fear holds back any longer,
down in glitter go the twig's drops plunging,
forget that they were frightened by the new,
forget their fear before the flight unfurled -
feel for a second their greatest safety,
rest in that trust
that creates the world.