Sanat Mozaik

[Terraluna]

Amerikali oyun yazari Eugene O'Neill'in Milyoncu Marko (Marco Millions - Marco Milioni) oyunu ilk kez 9 Ocak 1928 tarihinde New York, Guild Theatre'da sahnelendi.

[Terraluna]

Guney Afrika dogumlu Ingiliz roman yazari Wilbur Smith’in dogum gunu (9 Ocak 1933)

“Basini kaldirip yukari bakti ve yildizli gokte ufuktaki tek kizil yildizi secti; Tanrica Lostris'in yildiziydi bu. Onun tilsimini yuksege kaldirdi ve Tanrica'ya Ovgu'yu musiki makaminda okumaya koyuldu. Daha ilk kitayi tamamlamisti ki ofkeli ve yabacin bir gucun varligini hissetti. Baska bir tanri cagriya yanit vermisti, Taita da Istar"! tanidigina gore, bunun hangisi oldugunu tahmin edebiliyordu. Ovgunun ikinci kitasina baslamasi uzerine ilersindeki kayanin ustunde bir parilti belirdi. Marduk'un tapinagindaki kurban atesinin yandigi zamanlar ocagin bakir duvarlarinda beliren kizarti gibi bir seydi bu.” Buyuculer Krali



“He looked up at the sky, and from the starry firmament picked out the single red star low on the horizon, the star of the goddess Lostris. He held up her Periapt and began to chant the Praise to the Goddess. He had barely completed the first stanza when he felt an angry, alien presence. Another god had been invoked on this spot, and knowing Ishtar he could guess well enough who that was. He started on the second stanza of praise and on the bare rock ahead of him appeared a glow, like that of the copper walls of the furnace in the temple of Marduk when the sacrificial fires were burning”.



“Yuva tam onlarin hizasinda, on metre asagidaydi. Kayadaki bir yariga SIKISTIRILMIS kuru dallardan olusan buyuk bir platformu andiriyordu. Tepesi canak seklindeydi ve yesil yapraklar, yosunlar dizilmisti. Cukur kismin ortasinda iki yavru kartal titrek bacaklarinin ustunde duruyorlardi. O kadar kucuktuler ki baslarini guclukle dik tutuyorlardi. Koca gagalari tuylu govdelerine gore cok orantisizdi ve icinden ciktiklari yumurtalarin kabuklari daha uclarinda duruyordu.‘Cok cirkinler, ama ayni zamanda cok da sevimliler. Su kocaman sut gibi gozlerine bak.’ Eva guldu, sonra baslarinin ustunde cirpilan dev kanatlarin sesini duyunca korkuyla buzuldu. Once disi, sonra da erkek kartal ofkeyle haykirarak, pencelerini uzatmis, yuvalarini ve yavrularini korumaya hazir bir sekilde onlara dogru dalmisti.” Avcinin Kaderi



“The nest was no more than thirty feet directly below, a massive platform of dried sticks wedged into a cleft in the rock. The top was dish-shaped and lined with green leaves and reeds. In the centre of the indentation two eaglets crouched on wobbly legs, so young they could barely hold their heads upright. Their huge beaks were out of proportion to their fluffy grey bodies, and they had not yet shed the hooks on the tips with which they had battered their way through the tough shell of the eggs as they hatched. ‘They’re so adorably uglu.Look at those big milky eyes.’ Eva laughed, then ducked with alarm as the air around their heads was disrupted and filled with the sound of great wings. Shrieking with outrage, first the female and then the male eagle dived in at them, talons extended, ready to defend their nest and the young birds in it. “

[Terraluna]

Ingiliz roman-deneme yazari, gazeteci ve elestirmen (Eric Arthur Blair) George Orwell, Paris ve Londra'da Bes Parasiz (Down and Out in Paris and London - Senza un soldo a Parigi e Londra) romanini ilk kez 9 Ocak 1933’de yayinci Victor Gollancz araciligiyla Londra’da yayinladi.

“Meteliksiz kalmanin bana kesinlikle ogrettigi bir iki seyi gosterebilirim. Bir daha hicbir zaman berduslarin sarhos birer ahlaksiz oldugunu dusunmeyecegim, bir peni verdim diye bir dilencinin bana minnet duymasini beklemeyecegim, issizler uyusuksa buna sasmayacagim, Selamet Ordusuna para vermeyecegim, sokakta birisinin uzattigi el ilanini geri cevirmeyecegim, SIK bir restoranda yedigim yemekten tat almayacagim. Bu bir baslangic.”



“At present I do not feel that I have seen more than the fringe of poverty. Still I can point to one or two things I have definitely learned by being hard up. I shall never again think that all tramps are drunken scoundrels, nor expect a beggar to be grateful when I give him a penny, nor be surprised if men out of work lack energy, nor subscribe to the Salvation Army, nor pawn my clothes, nor refuse a handbill, nor enjoy a meal at a smart restaurant. That is a beginning.”



“Yoksullugun hos bir sey olmadigini biliyoruz; hatta bize dokunmayacak kadar uzagimizda kaldigi icin ne denli tatsiz oldugunu dusunerek kahrolmaktan aslinda zevk aliyoruz. Ama bu konuda bir sey yapmamizi beklemeyin. Siz alt siniflar adina uzuluyoruz, tipki uyuz bir kediye uzuldugumuz gibi; ama sartlarinizin duzelmesini engellemek icin elimizden geleni ardimiza koymayacagiz. Tam da bu halinizle cok daha guvenilir oldugunuz kanaatindeyiz. Su anki durum isimize geliyor ve sizi gunde bir saat dahi fazladan ozgur birakma riskini goze almayacagiz. Bu yuzden, aziz kardeslerim, madem Italya seyahatimizin masrafini cikarabilmemiz icin ter dokmeniz gerekiyor, dokun o terleri ve kahrolun.”



“We know that poverty is unpleasant; in fact, since it is so remote, we rather enjoy harrowing ourselves with the thought of its unpleasantness. But don’t expect us to do anything about it. We are sorry for you lower classes, just as we are sorry for a, cat with the mange, but we will fight like devils against any improvement of your condition. We feel that you are much safer as you are. The present state of affairs suits us, and we are not going to take the risk of setting you free, even by an extra hour a day. So, dear brothers, since evidently you must sweat to pay for our trips to Italy, sweat and be damned to you.”

[Terraluna]

Amerikan folk sarkici ve sarki sozu yazari Joan (Chandos) Baez'in dogum gunu (9 Ocak 1941)





https://www.youtube.com/watch?v=GGMHSbcd_qI

[Terraluna]

Led Zeppelin'in kurucusu ve efsane gitarist Jimmy (Patrick) Page'in dogum gunu (9 Ocak 1944)

[Terraluna]

Amerikali sair, roman, cocuk kitaplari ve oyun yazari Countee Cullen'in olum yildonumu (9 Ocak 1946)



Nedir, ne degildir Afrika bana:
Bakir gunes ya da deniz kizilca,
Yildizi ormanin, orman patikasi,
Guclu, tunc renkli insanlar, krallik karasi
Kadinlar ki firlamisim bellerinden
Oter ne vakit kuslari Cennet’in?
Uzaklasiyor bir ucyuz yila yakin
Sevdigi sahnelerden atalarinin,
Baharli koru da, tarcin agaci da,
Nedir, ne degildir Afrika bana?

Uzanirim bundandir, uzanirim gunboyu
Istemem sarki disinda tek bir ugultu
Vahsi, barbar kuslarca soylenen sarki disinda
Durtukleyen, orman surulerini yiginlarca,
Feda tanrisidir, adak ister, gecen
Cigneyerek uzun otlari, karsi gelen
Uzandigi yerde genc orman severler,
Altinda gokyuzunun, nikah sozu verirler.

[Terraluna]

Belcikali ressam Jean Brusselmans'in olum yildonumu (9 Ocak 1953)

La Promenade (The walk, 1919)




Wasvrouw II, 1924

[Terraluna]

Ingiliz tarihi roman yazari Philippa Gregory’nin dogum gunu (9 Ocak 1954)

“Ansizin onumde beliren bu tuhaf dunya yuzunden saskinim. Eger dogru taraftaysak, ki bundan eminim; eger bu yakisikli adamlar dogru taraftaysa, ki oyle olduguna eminim; eger Tanri bizimle birlikteyse, hic suphem yok; nasil olur da yenilebiliriz?

Ama ya bir seyleri yanlis anlamissam? Sonucta hepimiz birer fani oldugumuza gore yenilmemiz de mumkun Hernando Perez del Pulgar ve neseli arkadasları gibi annemle babam da yenilebilir. Herbando genc yasina ragmen olebiliyorsa, annemle babamda olebilir. Ama o zaman yeryuzunde kimse guvende degil. Annemin siradan bir asker gibi olme ihtimali varsa yeryuzunde duzeni kim kuracak? Peki ama Tanri bu isin neresinde?” Mahkum Prenses



“I kneel in the sacred circular space of my mother’s newly built chapel; but I am not praying. I am puzzling over this strange world that is suddenly opening up before me. If we are in the right—and I am sure of that; if these handsome young men are in the right—and I am sure of that—if we and our cause are under the especial hand of God, then how can we ever fail?

But if I have misunderstood something, then something is very wrong, and we are all indeed mortal, perhaps we can fail. Even handsome Hernando Pérez del Pulgar and his laughing friends, even my mother and father can fail. If Hernando can die, then so too can my mother and father. And if this is so, then what safety is there in the world? If Madre can die, like a common soldier, like a mule pulling a baggage cart, as I have seen men and mules die, then how can the world go on? How could there be a God?”