Sanat Mozaik

[Terraluna]

Ingiliz asilli Amerikali sair Anne Bradstreet'in dogum yildonumu ( 20 Mart 1612 )





Eger iki bir olsaydi hic suphesiz biz o’yuz.
Eger bir adam bir kadin tarafindan herzaman sevilseydi, o zaman o sensin
Eger bir kadin herzaman mutlu olsaydi kocasindan,
Benimle karsilastir o kadinlarini senin karsilastirabilirsen
Ben senin askina butun altin madenlerinden daha cok paha bicerim,
Ya da Sark’in sahip oldugu butun zenginliklerden.
Nehirler susuzlugunu yatistiramaz, askim o kadar zengin
Ne de yatistirmalari gereklidir cunku senden gelen ask bana yeterlidir.
Senin askin oyledir ki hicbir yolu yoktur onu geri odemenin benim icin;
Gokler sana cogaltarak odesinler diye dua ederim.
Sonra biz yasadigimiz surece askta oyle sebat edelim
Ki artik yasamadigimiz zaman herzaman yasayabilelim.

[Terraluna]

Ispanyol ressam Antoni Viladomat y Manalt'in dogum yildonumu ( 20 Mart 1678 )

Vision of Saint Anthony, 1720




Verano, 1730 – 1735

[Terraluna]

Flaman ressam Gaspar de Witte'nin olum yildonumu ( 20 Mart 1681 )

Classical Landscape with Travellers and a River, 17th century




The allegorical female figures Nature and Pictura in an art-collection, 1639

[Terraluna]

Fransiz ressam Nicolas de Largillière'nin olum yildonumu ( 20 Mart 1746 )

Marguerite-Elisabeth et son fils Nicolas, 1712 ( Musée national des beaux-arts d'Argentine )




Études de mains, 1714 ( Paris, musée du Louvre )

[Terraluna]

Tarihsel manzaralarin Fransiz ressami Jean-Victor Bertin'in dogum yildonumu ( 20 Mart 1767 )

Paysage avec une forteresse et un mendiant, XIXe siècle




Vue d'Île-de-France, 1810 – 1813

[Terraluna]

Alman lirik sair Johann Christian Friedrich Holderlin'in dogum yildonumu ( 20 Mart 1770 )



Altin armutlar asili
Yaban gulleriyle beraber,
Gol icindeki ulkede,
Altindan kugulari
Opucuklerden bayilmis,
Baslarini daldiriyorlar,
Mutlu serin sulara.

Yaziklar olsun bana!
Kis geldigi zaman cicegi,
Gunesi, isigi ve golgeyi
Nerde bulacagim?
Duvarlar duruyor
Sessiz ve soguk, sakir sakir ruzgarda
Bayraklar dalgalaniyor.



Con gialle pere scende
E folta di rose selvatiche
La terra nel lago,
Amati cigni,
E voi ubriachi di baci
Tuffate il capo
Nell'acqua sobria e sacra.

Ahimè, dove trovare, quando
E' inverno, i fiori, e dove
Il raggio del sole,
E l'ombra della terra?
I muri stanno
Afoni e freddi, nel vento
Stridono le bandiere.

[Terraluna]

Ukrayna asilli Rus roman ve oyun yazari Nikolay Vasilyevic Gogol'un dogum yildonumu ( 20 Mart 1809 )



“ Uzak bir caglayanin sesini dinlediginiz olmustur sanirim. Bir huzursuzdur cevre, uguldar durur. Olaganustu, anlasilmaz sesler dalga dalga gecer onunuzden. Bir koy panayirinin selinde de birden ayni duyguya kapilmaz mi insan ? Giderek buyur kalabalik, buyudukce buyur, kocaman bir dev gibi kimildar durur panayir alaninda, dar sokaklarda bagirir cagirir, kahkahalar atar, gurultu eder. Bagirislar, kufurler, bogurtuler, melemeler, anirtilar… Hepsi birden duzensiz bir ugultu olustururlar. Okuzler, cuvallar, saman yiginlari, Cingeneler, canak comlek, koylu kadinlar, balli borekler, kalpaklar… Hepsi birden parlak, alli morlu, karmakarisik, saga sola gider gelirler. Gozunu alirlar insanin. Her kafadan bir ses cikar, kimin ne dedigi anlasilmaz. Tek bir soz kurtaramaz kendini bu selden, duyuramaz sesini. Yalnizca pazarlik edenlerin ellerini birbirine vurmalarindan cikan sesler duyulur panayir alaninda her yandan. Arabalar gicirdar, demir parcalari tingirdar, yere atilan tahtalar gurultu cikarir. Basi doner insanin, ne yana bakacagini sasirir. “ Dikanka Yakinlarinda Bir Ciftlikte Aksam Toplantilari



“ You must have heard a distant waterfall rolling somewhere, when the alarmed surroundings are full of hum and a chaos of wonderful obscure sounds rushes before you like a whirlwind. Isn't it true, isn't it the very same feelings that will instantly seize you in the whirlwind of a rural fair, when the whole people coalesces into one huge monster and moves with its whole body in the square and through the narrow streets, shouting, cackling, thundering ? Noise, abuse, lowing, bleating, roaring - everything merges into one discordant dialect. Oxen, sacks, hay, gypsies, pots, women, gingerbread, hats - everything is bright, motley, discordant; rushing about in heaps and scurrying about before your eyes. Discordant speeches drown each other, and not a single word will be snatched out, will not be saved from this flood; not a single cry is spoken clearly. Only the clapping on the hands of the merchants is heard from all sides of the fair. The cart breaks, the iron rings, the boards thrown to the ground rattle, and the dizzy head is perplexed where to turn. “



“ ‘ Su dunyamız ne tuhaf!’ diye dusunuyordum, uzerinden uc gun gectikten sonra Neva Bulvari'nda yururken aklima gelen bu iki olayi anımsadigimda. ‘ Yazgimiz bize ne garip, ne akil almaz oyunlar oynuyor! Istedigimiz bir seyi gunun birinde elde edebiliyor muyuz ? Butun gucumuzle cabaladigimiz seylere ulasabiliyor muyuz ? Her sey tam tersi oluyor. Yazgi kimine muhtesem atlar veriyor, o ise guzelim atlarin farkında bile olmadan onlari kizaga kosuyor, o sirada, at icin yuregi yanip tutusan bir baskasi ise sadece diliyle damagini sakirdatarak yanindan dortnala gecmelerinden memnun yayan gidiyor. Birinin mukemmel ascisi vardir, ama maalesef, agzi o kadar kucuktur ki, asla iki lokma birden atamaz, digerinin ise Genelkurmay'in ana kapisi gibi kocaman agzi vardir ama, heyhat, patatesten olusan Alman ogunuyle yetinmek zorundadir. Yazgimiz bize ne garip oyunlar oynuyor! "



“ ‘ Marvelously is our world arranged,’ I thought as I walked two days later along Nevsky Prospekt, and mused over these two incidents. "How strangely, how unaccountably Fate plays with us! Do we ever get what we desire? Do we ever attain what our powers seem specially fitted for? Everything goes contrary to what we expect. Fate gives splendid horses to one man and he drives in his carriage without noticing their beauty, while another who is consumed by a passion for horses has to go on foot, and all the satisfaction he gets is clicking with his tongue when trotting horses are led past him. One has an excellent cook, but unluckily so small a mouth that he cannot take more than two pecks; another has a mouth as big as the arch of the Staff headquarters, but alas, has to be content with a German dinner of potatoes. What strange pranks Fate plays with us! "

[Terraluna]

Norvecli oyun yazari ve sair Henrik Johan Ibsen’in dogum yildonumu ( 20 Mart 1828 )



" Yavas yavas hepimizin birer hortlak oldugunu dusunuyorum, bay Manders. Anne babalarimizin ruhları bizim icimizde yaşamakla kalmiyor, bunun yani sira oldu sayilan her turlu inanc ve dusunce de yeniden ortaya cikiyor. Bunlar icimizde uykuya yatmis gibi; varliklarindan haberdar bile degiliz; ama yine de onlardan kurtulamiyoruz. Ne vakit bir gazete alip okusam satir aralarindan kayip giden hortlaklar goruyorum sanki. Hortlaklar butun dunyayi sarmis... her yerde... kum gibi kayniyorlar. Bizse aydinliktan oylesine korkuyoruz ki, hepimiz."



“ I am half inclined to think we are all ghosts, Mr. Manders. It is not only what we have inherited from our fathers and mothers that exists again in us, but all sorts of old dead ideas and all kinds of old dead beliefs and things of that kind. They are not actually alive in us; but there they are dormant, all the same, and we can never be rid of them. Whenever I take up a newspaper and read it, I fancy I see ghosts creeping between the lines. There must be ghosts all over the world. They must be as countless as the grains of the sands, it seems to me. And we are so miserably afraid of the light, all of us. “



Kederleri saatlerdi
Benim ugrasim cok SIKISTIRDIGI zaman,--
Sevincleri guclerdi
Yukariya dogru delen tirmanicinin olan.
Evi sinirsizdir
Ozgur okyanus gozuken
Kayaya, sakin ve sessiz,
Benim kalyonum ruyalarin.
Yarisi onun goz gezdirmektir
Yaratiklara akin eden
Torenle ve dans ederek
Sarkimin yollarinda benim.
Ateslerim azaldigi zaman
Onun yanginiyla yakilir;
Insanlar yeniden tutustuklarini gorur
Kestirmezler elinden kimin.
Tesekkurlerden ona karsilik vermek icin
En az dusunce bile onunki degil, --
Ve bu yuzden yaziyorum ona,
Bir kez, tesekkurlerden bir siir.