Bir zamanlar benim de inandýðým, ama Türkiye þartlarýnda aslýnda hiç bir geçerliliði olmayan bir aforizmaya hemen hemen hepimiz kendimizi kaptýrmýþ durumdayýz. O da "Hissesini almýþ olduðum firmaya ortak oldum" aforizmasý.
Oysa Türkiye þartlarýnda bu tamamen bir yanýlsamadan ibaret. Ortak olmanýn özellikleri nedir? Þirketin aldýðý kararlarda eþit söz hakkýn olur. Böyle bir þey mümkün mü? deðil. Birincisi firmalar yönetim çoðunluðu kendinde kalacak þekilde halka arz oluyor, siz ne kadar beðenmeseniz de alýnan karara karþý bir þey elinizden gelmiyor. Ýkincisi þirket % 51'den fazla kýsmý halka arz etmiþ olsa dahi imtiyazlý hisse sahibi olarak kalýyor, kendi payý % 1 olsa bile yine tek baþýna karar alabiliyor. Yine buna karþý yapabilecek hiç bir þey olmuyor. Hatta itiraz etmeye kalksanýz bile kelimenin tam anlamýyla iplemiyor. (En son Ereðlinin genel kurulunda itiraz etmek derdini anlatmak isteyenleri divan baþkaný mý nedir azarlayýp bir dövmediði kalmýþtý).
Bence borsa istanbulda Türkiye'deki olay nedir; hisse ticaretidir. Ortaklýk hikayedir. Hisseyi alýrsýnýz kâr ettiðinize inanýrsanýz zamaný gelince karar verip satarsýnýz. Þahsi düþüncem olaya böyle bakmak gerekir.