Kafada bir strateji oluşturup ona sadık kalmak ne kadar rahatlatıcı.
Yaptığını bilmek güzel.
Hani meseldir...
Nasreddin Hoca kırkından sonra saz çalmaya heveslenmiş...
Almış bir saz. Öğretici falan yok. Akortsuz sazı ve çevresini inim inim inletmekteymiş türkü diye.
Bir gün beş gün.
Bizar olan karısı:
- Hoca, demiş. Senin sazın sapından tuttuğun elin hiç oynamıyor. Oysa ustaların eli sapın üzerinde dolaşır durur...deyince Hoca;
- Onlar benim tuttuğum yeri arıyor, deyivermiş...
Ben de Hocanın rahatlığında olmayı çok isterdim doğrusu.
Ama huzursuz ayak sendromu bende hedef falan bırakmıyor.
Hani şarkıdaki gibi:
- Geçti sevdalarla ömrüm bikarar oldum bugün.
Kararsızlık kötü.






Yer İmleri