Sanat Mozaik

[Terraluna]

Italyan ressam Giacomo Favretto'nun dogum yildonumu (11 Agustos 1849)

Il Sorcio, 1878

[Terraluna]

Amerikali manzara ve portre ressami Mary Fairchild MacMonnies Low'un dogum yildonumu (11 Agustos 1858)

The Bedtime Story




Mademoiselle Sarah Hallowell, 1886

[Terraluna]

Klasisizm ve Modernizm arasinda hareket eden Italyan hekeltiras Arturo Martini'nin dogum yildonumu (11 Agustos 1889)

[Terraluna]

Ingiliz sair (Christopher Murray Grieve) Hugh MacDiarmid'in dogum yildonumu (11 Agustos 1892)

Kendisinin Tanri oldugunu soyledi
‘Iyi ki geldin, dostum’, diye haykirdim,
‘Olumumden once seninle gorusmeyi
Hep ummustum’.
Oldurdu O’nu ve attim
cesedini bir havuza.
– Ama keske gercekten de
Tanri olsaydi o budala!



He said that he was God
'We are well met,' I cried,
'I’ve always hoped I should
Meet God before I died.'
I slew him then and cast
His corpse into a pool,
– But how I wish he had
Indeed been God, the fool!

[Terraluna]

En basarili Amerikan sairlerinden Louise Bogan'in dogum yildonumu (11 Agustos 1897)





Yuzun simdi yuregimde oldugundan oturu,
Ayva ve kavunun, taze bir alaz gibi sarinin
Dikenli yildizcicekleri ve coban asasiyla uzandigi
Yureginin kararan cercevesine oranla
Daha az bakarim yuzunun cehresine.
Otede, bir bahce. Tirpanlar asili dursa da elma agaclarinda,
Orada, kustah rahatlikta kursun ve mermer figurler seyreder
Gonulsuzce giden baska bir yazin gosterisini.
Yuzun simdi yuregimde oldugundan, bakarim.
Sesin simdi yuregimde oldugundan, anlarim
Kasvetli bir sayfadaki kara akortlari.
Sallayan ve kanayan sozcuklerle
Karismis simgeleriyle muzik
Muzigin hapishanesi icin yapilmamistir.
Notalar mekik dokur saf yankisiz sessizlikte.
Cifte bir duste hecelemeliyim firtinayi, akan seli.
Vurus asiri hizlidir. Karanlikta degisir notalar.
Sesin simdi yuregimde oldugundan, anlarim.
Yuregin simdi yuregimde oldugundan, gorurum
Kocaman gemileri ve dis cerceveleriyle iskeleleri;
Donanimi ve yuku ve koleleri
Bozuk bir gogun altindaki tuhaf bir sahilde.
Ayrilis degildir ey, fakat tamamlanmis bir yolculuktur!
Balyalar durur tasta; kizil pasi asagi dogru inerken
Inilder capa, ve uzun asmalar emekler
Tuz otunun yani sira, uzayan guneste.
Yuregin simdi yuregimde oldugundan, gorurum.

[Terraluna]

Ingiliz cocuk kitaplari yazari Enid Mary Blyton’in dogum yildonumu (11 Agustos 1897)



“Elizabeth Allen, zengin ve guzel, ama son derece simarik bir kiz. Bugune kadar hic okula gitmemis ve tam alti tane murebbiyesi olmus. Ama murebbiyelerin hicbiri Elizabeth'i uslu, terbiyeli bir kiz haline getirememis. Ailesi butun bunlarin uzerine onu yatili okula gondermeye karar verince, Elizabeth okulun en yaramaz kizi olup, en kisa surede okuldan atilmayi kafasina koyuyor.”



“Elizabeth Allen is a pretty and smart little girl who been entered to boarding school by her mother. It’s the first time for her because she take homeschooling before. She doesn’t feel happy about this so she decides to be the naughty student so she gets sent home. But the more time she spends there, the more she likes and happy to be there even she doesn’t want to admit it at first.”

[Terraluna]

Malcolm X’in otobiyografisini de yazan Amerikali yazar Alex Haley'in dogum yildonumu (11 Agustos 1921)

"Sonradan ogrendim ki, yazi tura oynarken parayi havada yazi istiyorsa yazi, tura istiyorsan tura gelecek sekilde yakalamanin bir yolu vardi. Iste bu olay, benim kumar konusunda aldigim ilk ders oldu; kumarda surekli kazanan birini gorurseniz, bilmelisiniz ki o adam oyun oynamiyor, hile yapiyordur. Bende sonra butun hayatim boyunca, kumardan pek farki olmayan herhangi bir iste surekli kaybediyorsam gozumu dort acmisimdir. Amerika'da Beyazlar karsisinda devamli kaybeden Zencilerin gibi. Beyaz adam profesyonel kumarcidir; butun kozlar onun elindedir ve butun paralari toplar onune; bizim halkimizla oynarken kagitlari istedigi gibi koyar ve hep destenin altindan ceker."



"I felt when I found out later that he had cheated. There is a way that you can catch and hold the nickel and make it come up the way you want. This was my first lesson aboutgambling: if you see somebody winning all the time, he isn't gambling, he's cheating. Later on in life, ifI were continuously losing in any gambling situation, I would watch very closely. It's like the Negro inAmerica seeing the white man win all the time. He's a professional gambler; he has all the cards andthe odds stacked on his side, and he has always dealt to our people from the bottom of the deck."

[Terraluna]

Kanadali yazar Mavis (Leslie de Trafford) Gallant'in dogum yildonumu (11 Agustos 1922)

“Ilkokulum Montreal’de bir Fransiz manastir okuluydu. Birisi o yillari Fransa’da gecirdigim yillara eklerse hayatimin buyuk bolumunu bir Fransiz gibi gecirdigimi gorecektir. Ancak, arkadaslarimla Fransizca mektuplasmalarimi saymazsak. Fransizca yazmayi becerebildigim soylenemez. Kurgular zihnime bir sekilde Ingilizce olarak geliyor. Benim icin yazmak, Ingilizcedir. Yazmak ve Ingilizce ayrilamaz birbirinden. Bu yuzden bir oyku kafamda ilk kez caktiginda birden duragan bir kareye donusur, tipki bir filmi izlerken durdurdugumuzda gordugunuz donmus ve sessiz kare gibi. Ses geri geldiginde, Ingilizcedir.”



“My first school was a French convent school in Montreal. If one adds those years to several decades lived in France, I’ve spent most of my life actually living in French. But I can’t make myself write in French, except letters to friends. Fiction arrives in my mind by way of English. Writing is English. Writing and English are inseparable. It may be the reason why the first flash of a story takes the form of a still, like a film suddenly stopped and, of course, perfectly silent. When the sound comes it is in English. I don’t think I’m explaining it well.”



“Asagi yukari senin yaslarindayken, annem olum doseginde idi... Hastaliginin ne oldugunu bana soylemediler.Yastiginin altindan bir yuzuk cikarip avucuma SIKISTIRDI. Ihtiyacim olursa her zaman onu satabilecegimi soyledi, kimsenin bilmesine gerek olmadan. Goruyorsun iste, o zamanlar kadinlarin kendilerine ait hicbir seyi olmazdi. Iple baglanmis, kahverengi kagittan kucuk paketler gibiydiler. Paket gibi babalarindan kocalarina devredilirlerdi. Paket daha cazip gorunsun diye bukleler ve piyano dersleriyle suslenirdi, tabii yuzukler ve altin sikkeler, banknotlar ve hisselerle de. Paketin yeni sahibi, butun bu suslemelere deger bictikten sonra ipi cozerdi.”



"When I was your age, about, my mother was dying of … I wasn’t told. She took a ring from under her pillow and folded my hand on it. She said that I could always sell it if I had to, and no one need know. You see, in those days women had nothing of their own. They were like brown paper parcels tied with string. They were handed like parcels from their fathers to their husbands. To make the parcel look attractive it was decked with curls and piano lessons, and rings and gold coins and banknotes and shares. After appraising all the decoration, the new owner would undo the knots.”