Sanat Mozaik

[Terraluna]

Kanadali kisa oyku yazari Alice Munro’nun 10 Ekim 2013 tarihinde ‘Gunumuz oykuculugunun ustasi’ gerekcesiyle Nobel Edebiyat Odulu’nu kazandigi aciklandi.

“Eger bir cocuksan her yil farkli bir insan olursun. Genellikle sonbaharlari, okulda egitim yeniden basladiginda, yaz tatili kesmekesini ve uyusuklugunu uzerinden atip bir ust sinifta yerini aldiginda boyle hissedersin. Degisikligi en kesin haliyle kaydettigin zamandir bu. Sonrasinda hangi yilda ya da ayda oldugunu bilmezsin; ama degisim eskisi gibi devam eder. Uzun bir sure boyunca gecmis senden kolayca ve sanki otomatige baglamis gibi duzenli bir sekilde akip gider. Gecmisin sahneleri yok olmazlar da, gundem disi kalirlar. Sonra keskin bir donemece cika gelirsin ve ardinda biraktigin olan bitenler taptaze yeni surgunler verip ilgini, hatta bir seyler yapmani ister, elden bir sey gelmedigi asikar olmasina ragmen.”



“Every year, when you're a child, you become a different person. Generally it's in the fall, when you reenter school, take your place in a higher grade, leave behind the muddle and lethargy of the summer vacation. That's when you register the change most sharply. Afterwards you are not sure of the month or year but the changes go on, just the same. For a long while the past drops away from you easily and it would seem automatically, properly. Its scenes don't vanish so much as become irrelevant. And then there's a switchback, what's been all over and done with sprouting up fresh, wanting attention, even wanting you to do something about it, though it's plain there is not on this earth a thing to be done.”

[Terraluna]

Ne me laisse pas
Je t'en prie
Reste là où tu es
Ne te prends pas pour une mouette
Tu n'as pas d'aile
Tu tomberais, tu te fatiguerais
Ne me laisse pas
Je t'en prie

Installe-toi au bord d'une mer
Laisse les navires partir sans toi
Vis comme tous les autres
Continue
Tu te marieras, tu auras des enfants
Tu files un mauvais coton
Ne me laisse pas
Je t'en prie

Ils m'attrapent la main, le pied
Je n'arrive pas à te rattraper
Même si j'ai l'envie, je n'ai pas l'argent
Même si j'ai l'argent, je n'ai pas l'envie
J'ai pardonné ce que tu as fais
Je ne pourrai pas venir avec toi
Ne me laisse pas
Je t'en prie

[Terraluna]

Benim yagmurumda gezinemezsin usursun
dagitir gecelerim sarisinligini
uykularimi uyusan nasil korkarsin
hicbir dakikami yasayamazsin
Aysel git basimdan ben sana gore degilim
benim icin kirletme aydinligini
hem kotuyum karanligim biraz cirkinim



Tu ne pourrais pas te promener dans ma pluie tu prendrais froid
Mes nuits disperseraient ta blondeur
Tu t’effraierais si tu avais mes sommeils
tu ne pourrais vivre aucune de mes minutes
Va-t’en Aysel je ne suis pas pour toi.
Ne salis pas ta lumière pour moi,
d’ailleurs je suis mauvais sombre un peu laid.

Attila Ilhan

[Terraluna]

Ingiliz lirik sair ve diplamat Thomas Wyatt'in olum yildonumu (11 Ekim 1542)



Ask, sana da, butun kurallarina da elveda!
Artik sallandirmasin beni sendeki o cezbedici, keskin bakislar
Seneca ve Eflatun beni senin buyunden yanlarina cagiriyorlar,
Bilginin gercek zenginligine merhaba!
Kor bir inatla, sana direndigimde,
Senin keskin karsi hamlen canimi acitti.
Bana ivir zivir islerle ugrasmamam gerektigini anlatti
Ve kacmayi.Ozgurluk cazibesini gosterdiginde.

Bu yuzden elveda, git ve taze gonullerle ugras
Benden cek ellerini
Git ve o genclere ver o yalanci sekerini
Sonra da kalplerini o mizraginla es.
Simdiye kadar kaybetmis olsam da zamanimi,
Bundan sonra curuk tahtaya basmam ayagim

[Terraluna]

Alman ressam, gravur sanatcisi ve matbaaci Georg Pencz'in olum yildonumu (11 Ekim 1550)

Leda und der Schwan, 16.Jahrhundert




Porträt einer sitzenden achtzehnjährigen Jugend, 1544,

[Terraluna]

Italyan ressam Giovanni Ambrogio Figino'nun olum yildonumu (11 Ekim 1608)

Piatto metallico con pesche e foglie di vite (Metal Plate with Peaches and Vine Leaves, 1591 - 1594)




Giove e Io (Jupiter and Io, 1599)

[Terraluna]

17. yuzyil Alman Barok edebiyati sairi Andreas Gryphius’un dogum yildonumu (11 Ekim 1616)

Nereye baksan, yeryuzunde magrurluk gorursun
Birinin bugun yaptigini, digeri yarin yikar.



Du siehst, wohin du siehst nur Eitelkeit auf Erden.
Was dieser heute baut, reißt jener morgen ein



Simdi ihtisamla cicek acan sey, yakinda ayaklar altinda ezilecek.
Simdi bu denli kalbi attiran sey, yarin tuz buz olacak;
Ebedi olan hic bir sey yoktur, hic bir maden cevheri, hic bir mermer tas.
Simdi mutluluk bize gulmektedir, yakinda sikayetler bas gosterecek.



Was itzundt prächtig blüth, sol bald zutreten werden;
Was itzt so pocht und trotzt, ist morgen asch und bein;
Nichts ist, das ewig sey, kein ertz, kein marmorstein.
Jetzt lacht das glück uns an, bald donnern die beschwerden.



Yine de olumden aci olan seyden soz etmiyorum,
Zira daha ofkeli olan veba ates ve aclik,
Ruh hazinesine cok baski yapmaktadir.



Doch schweig' ich noch von dem, was ärger als der Tod,
Was grimmer denn die Pest, und Glut und Hungersnot,
Das auch der Seelen Schatz, so vielen abgezwungen.

[Terraluna]

Flaman peyzaj ressami Martin Ryckaert’in olum yildonumu (11 Ekim 1631)

River landscape with the Flight into Egypt, 17th century




Landscape in the Rhine valley, 17th century