Sanat Mozaik

[Terraluna]

Buyuk Tikinma (La grande abbuffata - La grande bouffe - The Big Feast, 1973) filminin Ugo'su; Cilginlar Kulubu (Il vizietto - La Cage aux Folles - Birds of a Feather) filminin Renato Baldi'si Italyan aktor Ugo Tognazzi'nin olum yildonumu (27 Ekim 1990)

[Terraluna]

Ingiliz sair George Granville Barker'in olum yildonumu (27 Ekim 1991)

Gecmiste bir yerde bos bir oda var
Ve orada, dikenli bir yatakta
Yatiyor asla dogmamis olan,
Olmam gereken biri.

Butyn bunlarin usandirdigi ben
O olduysam,
Nicin yirtar kalbimi O’nun masumiyeti
Et yiyen vahsi melekler misali?



Somewhere in the past there is a vacant room
and there, on a bed of thorn
lies the one I should have been, who was
never ever born.

Haunted by all those things I should have been
had I been him,
why does his innocence tear at my heart like wild
flesh-eating cherubim?




Eskiden o muhtesem tuyleri sabirsizlikla firlatan ve ucuran
Simdi yolda yatiyor yamyassi eski bir deri eldiven gibi,
Ve Tanri’nin cilgin arzusu misali, havanda dovuyorlar onu
Butun gun boyunca, o muazzam tirlarin o devasa tekerlekleri.



What formerly flounced and flew its fantastic feathers
Now lies like a flattened old leather glove in the road,
And the gigantic wheels of the articulated juggernaut lorries
Pound down on it all day long like the mad will of god.

[Terraluna]

Avustralyali rock grubu AC/DC, 27 Nisan 1991'de Belfast’taki King's Hall’de verdigi canli konserin albumunu 27 Ekim 1991 tarihinde Albert, Atco etiketleriyle piyasaya surdu.

[Terraluna]

Nicolas Cage, Elisabeth Shue ve Julian Sands’in basrollerini paylastigi romantik drama Elveda Las Vegas (Leaving Las Vegas - Via da Las Vegas), 27 Ekim 1995’te Amerikada’da bazi bolgelerde vizyona girdi.

[Terraluna]

Ingiliz roman yazari Ian McEwan, 27 Ekim 1998 tarihinde Amsterdam romaniyla The Man Booker Odulunu kazandi.





“Soguk bir Subat sabahi iki eski dost, Molly Lane'e son bir saygi gosterisinde bulunmak uzere onun cenaze toreninde bulusurlar. Clive, Ingiltere'nin en basarili bestecisi, Vernon da saygin bir gazetenin yayin yonetmenidir. Bu iki kisinin ortak noktasi, bir zamanlar yasam dolu Molly'nin asigi olmalaridir. Ancak Molly, bu ikisiyle de, kocasiyla da yetinmemis, Basbakan adayi olan, sag egilimli, tutucu Disisleri Bakani ile de iliskiye girmistir. Bu bakanin sirrini ise Molly, bilmektedir. Ancak onun olumunu izleyen gunlerde Clive ile Vernon'un yaptiklari tuhaf bir anlasma, bu iki eski dostun aralarindaki yakinligi alabildigine sarsar. Disisleri Bakaninin sirrinin gundeme getirilmesi konusunda sorumluluk tasidigina inanan Vernon'la benmerkezci bir ahlak anlayisi olan Clive'nin arasinda ahlaksal bir duello baslar.”



“On a chilly February day, two old friends meet in the throng outside a London crematorium to pay their last respects to Molly Lane. Both Clive Linley and Vernon Halliday had been Molly's lovers in the days before they reached their current eminence: Clive is Britain's most successful modern composer, and Vernon is editor of the newspaper The Judge. Gorgeous, feisty Molly had other lovers, too, notably Julian Garmony, Foreign Secretary, a notorious right-winger tipped to be the next prime minister. In the days that follow Molly's funeral, Clive and Vernon will make a pact with consequences that neither could have foreseen. Each will make a disastrous moral decision, their friendship will be tested to its limits, and Julian Garmony will be fighting for his political life.”

[Terraluna]

Amerikali rock and roll sarkicisi ve soz yazari Lewis Allan 'Lou' Reed’in olum yildonumu (27 Ekim 2013)



https://www.youtube.com/watch?v=QYEC4TZsy-Y

[Terraluna]

“Yasamimin, oykudeki yesil incir agaci gibi onumde dallanip budaklandigini goruyordum.Her dalin ucunda tombul, mor bir incir gibi essiz bir gelecek beni cagiriyor, goz kirpiyordu. Incirlerden biri, bir es, mutlu bir yuva ve cocuklardi. Bir baskasi, unlu bir ozan, oteki parlak bir profesor, biri sasirtici editor Esther Greenwood, oburu Avrupa, Afrika ve Guney Amerika, biri Constantin, Sokrates, Attila ve garip adlari degisik meslekleri olan daha bir yigin asik, bir baskasiysa Olimpiyat takim sampiyonu bir kadindi. Bu incirlerin uzerinde ve otesinde, ne olduklarini pek cikaramadigim daha bir suru incir daha vardi. Kendimi dallarin catallandigi noktada otururken goruyordum.Ve incirlerden hangisini sececegime bir turlu karar veremedigim icin acliktan oluyordum. Hepsini ayri ayri istiyordum incirlerin, ama birini secmek otekilerin hepsini kaybetmek demekti. Ve ben orada karar veremeden otururken incirler burusup kararmaya basliyor ve birer birer topraga, ayaklarimin dibine dusuyorlardi.” Sylvia Plath, Sirca Fanus



“Vidi la mia vita diramarsi davanti a me come il verde albero di fico del racconto.Dalla punta di ciascun ramo occhieggiava e ammiccava, come un bel fico maturo, un futuro meraviglioso. Un fico rappresentava un marito e dei figli e una vita domestica felice, un altro fico rappresentava la famosa poetessa, un altro la brillante accademica, un altro ancora era Esther Greenwood, direttrice di una prestigiosa rivista, un altro era l’Europa e l’Africa e il Sudamerica, un altro fico era Costantin, Socrate, Attila e tutta una schiera di amanti dai nomi bizzarri e dai mestieri anticonvenzionali, un altro fico era la campionessa olimpionica di vela, e dietro e al di sopra di questi fichi ce n’erano molti altri che non riuscivo a distinguere. E vidi me stessa seduta alla biforcazione dell’albero, che morivo di fame per non saper decidere quale fico cogliere. Li desideravo tutti allo stesso modo, ma sceglierne uno significava rinunciare per sempre a tutti gli altri, e mentre me ne stavo lì, incapace di decidere, i fichi incominciarono ad avvizzire e annerire, finché uno dopo l’altro si spiaccicarono a terra ai miei piedi.”

[Terraluna]

...olmek bir sanattir,
her sey gibi
Essiz bir ustalikla yapiyorum bu isi
Oyle ustaca ki insana korkunc geliyor.
Oyle ustaca ki insana gerceklik duygusu veriyor.
Bu konuda iddaliyim sanirim…



....morire, e' un'arte,
come una qualsiasi altra cosa
Io lo faccio in modo eccezionale
Io lo faccio che sembra un inferno
Io lo faccio che sembra reale
Ammetterete che ho la vocazione...

Sylvia Plath