Sanat Mozaik

[Terraluna]

Alman ressam Heinrich Jakob Fried’in olum yildonumu (2 Kasim 1870)

Szene aus der Ballade Schillers vom Ritter Toggenburg, 1828




Die Blaue Grotte auf Caprii 1835 (Kunsthalle Bremen)

[Terraluna]

Prag dogumlu Avusturyali roman yazari Leo Perutz’un dogum yildonumu (2 Kasim 1882)

“Iki yakici goz ugruna, kendininkilerin isigini kaybetti Samson, iki beyaz gogus ugruna, Tanri korkusunu unuttu Kral Davud. Iki bacak ugruna, kellesinden oldu Vaftizci.”



“Um zweier weißer Brüste willen vergaß König David die Furcht Gottes. Um zweier schlanker Beine willen fiel das Haupt des Täufers.”



“Sen busun iste ve hayatinin kisini yasiyorsun, fazla uzun surmez, seni de sehrin disina tasir, ardindan,’De terre vient, en terre tourne’u[Topraktan geldi, yine topraga donuyor.] soylerler. Heyhat, gencligim terk edip gitti beni, nasil, ne zaman, anlayamadim bile. Gencligim ne yuruyerek cekip gitti ne de at sirtinda, bir de baktim ki, ucmus gitmis.”



“Eso es lo que eres, y ahora te hallas en el invierno de tu vida, quién sabe por cuánto tiempo aún, y te sacarán con los pies por delante y berrearán detrás de ti el ‘De terre vient, en terre tourne’. ¡Ay de mí! ¡Por qué me abandonó la juventud! ¿Cómo pudo suceder tal cosa, cuándo fue? No se marchó a pie ni a caballo, de pronto vi que se había ido.”

[Terraluna]

Danimarkali ressam Carl Frederik Peder Aagaard’in olum yildonumu (2 Kasim 1895)

Summer Day at Møns Klint, 1877




Amalfi dai Cappuccini, XIX secolo

[Terraluna]

Amerikali roman yazari Harry Grey’in dogum yildonumu (2 Kasim 1901)



(Yonetmen Sergio Leone, Harry Grey’in The Hoods romanini Bir Zamanlar Amerika - Once Upon a Time in America - C'era una volta in America) ismiyle sinemaya cekmisti.)



"Duyduguma gore buyuk bir yildiz olmus. Anlamaliydik degil mi? Kazananlar, cikis anindan bellidir. Tipki kaybedenler gibi."

Noodles: We should have known, huh? You can always tell the winners at the starting gate. You can always tell the winners, and you can tell the losers.

(Perché, non si capiva? I vincenti si riconoscono alla partenza. Riconosci i vincenti e i brocchi. Chi avrebbe puntato su te?)

[Terraluna]

Macar sair ve roman yazari Gyula İllyés’in dogum yildonumu (2 Kasim 1902)



Yalniz orda yok zorbalik,
zorbaligin oldugu yerde,
yalniz tufeklerin agzinda.
yalniz hapisanede.
Yalniz ‘suclu’ diye haykiran
yargicin soguk yargisinda.
yalniz ‘hazir ol!’da
yok zorbalik
Gizlice aralanmis
kapilarin arasinda
korkuyla fisildanan
haberlerde yok yalniz.
Zorbalik cocuk yuvalarinda,
zorbalik babanin ogutlerinde
gulumsemelerinde ananin,
verdigi karsiliklarda cocugun yabanci birine.
Veda opucugunde bile
var o aslinda,
sesinde var kocasina soran kadinin:
Ne zaman geleceksin sevgilim?
Sevgilinin yuzunde,
buz kesiliveren apansiz,
tam su sira,
onunla bulusurken.
Konusurken sen kendi kendinle
odur, zorbaliktir sorguya ceken seni,
ozgur degilsin artik
dusunurken bile.
Kollar seni, kacamazsin,
hem gardiyansin, hem tutuklu,
siner kumasina esvabinin,
siner tutunun tadina.
Artik bilemezsin yasamak ne,
et ne, ekmek ne,
istemek ne bir seyi,
istemek olesiye.
Boylece olursun kolesi kendi kendinin,
olursun tasidigi zincirleri doken ocak,
dunyaya getirdigin cocuklari
besler buyutursun o yesin diye.
Zorbaligin oldugu yerde
her sey zincirin bir halkasi,
veba gibi dort yandan sarar seni,
olursun sen de zorbaligin tam kendisi.



Where is an oppression
That oppression exist
Not only in the gun’s barrel
Not only in the prison cells
Not only in the rooms of catechize
Not only in the night watch’s
Yelling of time,
In the darkest night.-
That oppression exist
Not only in the stench full smog
Of the closing speech of the prosecutor,
In the forced confession,
In the tapping on the wall
of the code of Morse,
Not only in the Judge’s frigid voice.
But it is in the expected verdict of condemned-
There is an oppression
Not only in the harsh military order of
“ Stand up” “Fire”,
But in the sound of the beating drum,
And it is in:
As they dropp the corpse in the gutter,
There is an oppresion
Not only in the secretly passed messages through the ajar doors,
Or in the sound of a shush, -
But where is an oppression exist
There is an oppression exist!
Not only in the painful screaming
behind the motionless face,
Or in the tears of a growing silence,
Or in the dilating pupils, -
It is in the car‘s squeaking in the night
And it is at the garden gate,
And in the telephone
When you say hello,
You sense it trough the wires:
there is a stranger listens and not only there,
But the bug is on the train, airplane,
Between the pair of rail, in the knots of the rope
Because there is oppression,
Not only in the non stopping clapping
during the standing ovations,
Not only in the opera house,
not only in the trumpet’s sound, -
It is there in the stone statues on the corners,
It is in the doleful pictures and in every boring frames.
It is in the garden, and in the garden Gates

[Terraluna]

Yeni gercekcilik (Neorealismo) akiminin usta Italyan yonetmeni Luchino Visconti'nin (di Modrone) dogum yildonumu (2 Kasim 1906)



“Beni film yapmaya iten, her seyden once, yasayan insanlarla ilgili olaylar araciligiyla degil, olaylarin tam ortasinda yasayan insanlarla ilgili oykuler anlatmak geregidir. / Al cinema mi ha portato soprattutto l'impegno di raccontare storie di uomini vivi: di uomini vivi nelle cose, non le cose per se stesse. / I was impelled toward the cinema by, above all, the need to tell stories of people who were alive, of people living amid things and not of the things themselves.”





Renato Salvatori ve Annie Girardot, Rocco ve Kardesleri (Rocco and His Brother - Rocco e i suoi fratelli, 1960) filmindeler. Yonetmen: Luchino Visconti

[Terraluna]

Italyan ressam Tito Aguiari’nin olum yildonumu (2 Kasim 1908)

Ritratto del barone Pasquale Revoltella, 1862 (Trieste, Museo Revoltella)




Diana cacciatrice, XIX secolo

[Terraluna]

Yunan sair (Odysseus Alepoudhelis) Odisseus Elitis'indogum yildonumu (2 Kasim 1911)



Dudaklarinda bir firtina tadi var – Ama sen nerelerde
dolasiyordun
Butun gun aklinda tasin ve denizin kati dusu
Kartal yuklu bir ruzgar siyirdi tepeleri,
Siyirdi istegini kemiklerine kadar
Ve gozbebeklerin aldi Khimera’nin sancagini
Kopuklerle cizerek bellegini!
O kucuk Eylul’un bildik yokusu nerede
Hani asagiya, oteki kizlarin o SIK caliligina,
arkadaslainin kucak dolusu biberiye biraktiklari
o kizil topraga bakarak oynadigin.
-Ama sen nerelerde dolasiyordun
Butun gece aklinda tasin ve denizin kati dusu
Sana ciplak suda onun isildayan gunlerini say dedim
Sirtustu yatip her seyin tan vaktinin tadini cikar
Ya da sararmis ovalarda dolas
Gogsunde bir isik yoncasiyla, Ey iambos dizesinin Ecesi.



Hai un sapore di tempesta sulle labbra – Ma dove vagavi
Tutto il giorno nel duro sogno della pietra e del mare
Vento da **uile ha spogliato i colli
Ha spogliato fino all’osso il tuo desiderio
E le pupille dei tuoi occhi hanno accolto il segnale della Chimera
Rigando di schiuma il ricordo!
Dov’è la consueta erta del breve settembre
Nella rossa terra dove giocavi guardando in basso
I profondi faveti delle altre fanciulle
Gli angoli dove le tue compagne lasciavano bracciate di rosmarino
- Ma dove vagavi
Tutta la notte nel duro sogno della pietra e del mare
Ti dicevo di contare nell’acqua spoglia i suoi giorni luminosi
Di goderti supina l’alba delle cose
O anche di vagare per gialle vallate
Con un trifoglio di luce al petto eroina di giambo.