Sanat Mozaik

[Terraluna]

Belcikali Flaman yazar Erwin Mortier'in dogum gunu (28 Kasim 1965)

"Anlatici bir Flaman koyunde buyukbaba ve buyukannesiyle birlikte yaşayan on yasinda bir cocugun hikayesini anlatir. Buyukannesi, bir vitrinli dolapta sakladigi olmus aile fertlerinin fotograflarini havalandirip yeniden yerlerine dizmek uzere belirli araliklarla cikardiginda onlarla konusup dertlesirken, alabildigine karanlik bir mazinin hesabini da sormaktadir. Bir Araf, bir de Cehennem katiyla kanatlari Cennet’e acilan bu vitrinli dolabin icinde fotograflariyla orada duran olmuslerden hicbirisine gelisiguzel yer verilmemistir raflarda: Bakire Meryem biblosuna yakin durma gibi bir ayricaliga haiz birkac aziz ruhun disinda. Bakire Meryem’in hemen yani basinda duran fotograflardan biri Dogu Cephesi’nde gepegenc bir yasta şehit dusmus, bir mezari bile olmayan Marcel’e aittir. O nasil olmustu? Gulumseyerek poz verdigi fotografinda gunese karsi siper ettigi eliyle golgelenip, yari yariya siliklesivermis yüzü bir sir vermez Marcel’in. Herkesten gizlenip unutulmaya tutsak edilmis karanlik bir mazinin pas tutmus sir kapilarl ancak hoyrat senelerin kucaginda sararip siliklesmis mektuplarin agirligiyla aralanacaktir."



"The narrator is a ten year old boy who lives with his grandparents in a Flemish village. His grandmother guards the family dead with fierce determination, arranging and re-arranging their photographs in a special cabinet, talking to them and arguing with them. The cabinet is an extension of heaven, with its own purgatory and hell: their place in his grandmother's favour is marked by their proximity to a statue of the Blessed Virgin. But, one image is always next to the Virgin: Marcel, who died young on the Eastern Front, far away and for whom there is no grave. How did he die? His laughing eyes, staring out from a face already obliterated by the sun, give nothing away. Only when the boy uncovers letters that hint at a hidden past, does he decide to learn who Marcel was, and why the circumstances of his death remain so painful."

[Terraluna]

Amerikali yazar (Truman Streckfus Persons) Truman Capote, 1966'da yazdigi 'Sogukkanlilikla' (In Cold Blood - A sangue freddo) inanilmaz bir basari elde ederek, ona istedigi hayat standartlarini saglamisti. Milyon dolarlik servetini, sosyetenin tam kalbinde saglamlasan yerini akillara durgunluk verecek derecede gosterisli bir partiyle kutlamaya karar verdi.

Parti 28 Kasim 1966’da Plaza Otel'in balo salonunda ve siyan - beyaz maskalerle yapildi.

[Terraluna]

Ingiliz cocuk kitaplari yazari Enid Mary Blyton’in olum yildonumu (28 Kasim 1968)

“Elizabeth Allen, zengin ve guzel, ama son derece simarik bir kiz. Bugune kadar hic okula gitmemis ve tam alti tane murebbiyesi olmus. Ama murebbiyelerin hicbiri Elizabeth'i uslu, terbiyeli bir kiz haline getirememis. Ailesi butun bunlarin uzerine onu yatili okula gondermeye karar verince, Elizabeth okulun en yaramaz kizi olup, en kisa surede okuldan atilmayi kafasina koyuyor.”



“Elizabeth Allen is a pretty and smart little girl who been entered to boarding school by her mother. It’s the first time for her because she take homeschooling before. She doesn’t feel happy about this so she decides to be the naughty student so she gets sent home. But the more time she spends there, the more she likes and happy to be there even she doesn’t want to admit it at first.”

[Terraluna]

Italyan sair, edebi elestirmen, deneme yazari ve entelektuel (Franco Lattes) Franco Fortini’nin olum yildonumu (28 Kasim 1994)

Oysa ne kadar severmisim seni,
iste karsinda selama dururum,
Ey Italya, Ey gerekli hapishane!
Ne kederli yollarin icindir,
ne insan yuzleri gibi kirisik kentlerin icin
ne kiliselerinin cilesi icindir,
irak kitaplarinin sesi icin ne de.
Kafalara cekic gibi vuran sozlerin icindir,
aclarla, yoksullarla orulu sozlerin icin
belki senin bagrinda bir yabanci gibi saran
iste su acilar icin.
Gelecek gunleri canla basla bekleyen
guvenilir insanlara seslenen dilim icin
kaskati acilarla yoldas
ozgur insanlara seslenen dilim icin.
Senin o eski, bos adin icin
artik olmek bile yetmez.



Ora m’accorgo d’amarti
Italia, di salutarti
necessaria prigione.
Non per le vie dolenti, per le città
rigate come visi umani
non per la cenere di passione
delle chiese, non per la voce
dei tuoi libri lontani
Ma per queste parole
tessute di plebi, che battono
a martello nella mente,
per questa pena presente
che in te m’avvolge straniero.
Per questa mia lingua che dico
a gravi uomini ardenti avvenire
liberi in fermo dolore compagni.
Ora non basta nemmeno morire
per quel tuo vano nome antico.

[Terraluna]

Turk sair, tiyatro oyunu, roman, deneme ve makale yazari Melih Cevdet Anday'in olum yildonumu (28 Kasim 2002)



Wish a couple of doves rise
Carnations smell piteously
This is an unmentionable thing
Suddenly comes to my mind

Sun was almost rising
You would get up usually
Perhaps you were still drowsy
Your night comes to my mind

Like the names of flowers I love
Like names of streets I love
Like the names of all my love
Your names come to my mind

That's why comfortable beds shame
That lethargy during the kiss
****ing across the wire fence
Your fingers come to my mind

I have seen so many loves, allies
Read heroes in history
Suiting well to age solemn, simple
Your manners come to my mind

Wish a couple of doves rise
Carnations smell piteously
This is an unforgettable thing
Inevitably comes to my mind



Pesnso alla tua infanzia, Emilia
Di mattino, la strada deserta lungo il mare
Ricordi: i tuoi capelli, la tua sciarpa svolazzavano al vento
Sento l'odore della tua camicetta candida
Ti prendo tra le braccia, Emilia

Io ti ho cresciuto, ti ho allevato
Per questo giorno, per questa passione
La mia terra, il mio pane, il mio libro, i miei versi
Tu, per tutto quel che v'è di buono e di retto
Luce dei miei occhi, serto del mio capo, mia signora

[Terraluna]

Kanada asilli Amerikali aktor ve komedyen Leslie (William) Nielsen’in olum yildonumu (28 Kasim 2010)

[Terraluna]

There's a tree that I know
Close to the Etlik orchards
It did not even hear about the word 'happiness'�
Strange are the ways of the Lord.

It knows what's day and what's night
As well as the four seasons, the wind and the snow
It loves the moonlight
Without, however, badmouthing the darkness.

I will give him a book
Just to upset him
Let him learn about Love
Then you should watch him.

[Terraluna]

Scompone i tuoi capelli e implorando da lontano
Mi chiama la tua voce come un clima azzurro,
Nei miei sogni spargi luce e nostalgia
Degli alberi di Giudea dai rami aperti in cieli lindi.

Un mattino di maggio vivranno gli insetti
Il tuo vaso si riempirà di pazzi garofani,
E tu, come un arboscello sarai verdeggiante,
Le fresche strade acciotolate si riempiranno di uccelli.