Sanat Mozaik

[Terraluna]

Iskoc ressam Dame Ethel Walker'in dogum yildonumu ( 9 Haziram 1861 )

The Excursion of Nausicaa, 1920




Miss Jean Werner Laurie, 1927 – 1928

[Terraluna]

Ingiliz yazar ve toplumsal elestirmen Charles (John Huffam) Dickens'in olum yil donumu (9 Haziran 1870)

" ‘ Bugun kalbinizin sesini dinleseydiniz ve bir ses size 'Hic kimsenin sevgisini kazanamadim. ' deseydi. ‘ Bugune kadar bosuna yasadim, hic sevenim yok deseydi, o zaman gecen yetmis sekiz yilin agirligi altinda ezilirdiniz degil mi? ’ diye sordu

‘ Evet Sydney cok haklisiniz... ’ dedi bay Lorry.

Genc adam gozlerini aleve cevirerek dedi ki: ‘ Sormak istedigim bir sey var bay Lorry. Cocuklugunuz size karanliklar ardinda kalmis gibi mi geliyor, yoksa annenizin saclarinizi oksadigi gunler size cok yakin mi? ’

‘ Yirmi yil once cocuklugumu hatirlamazdim ama simdi aksine cok iyi hatirliyorum, cunku insanlar bir daire icindeler ve yasadikca basladiklari noktaya geri donuyorlar. Bu insani sona yaklastirmak icin var olan bir his. Unutmus oldugum yasantilar tekrar canlaniyor gozumun onunde. Onlari adeta yeniden yasiyorum. Annemi dusunuyorum o guzel kadini. Oysa simdi ben ondan daha yasliyim ve hayallerimin bahcesinde gezindigim cocuklugumu simdi dun gibi hatirliyorum. ’

Sydney sararmisti ‘ Sizi cok iyi anliyorum bay Lorry. ’ "



" ‘ If you could say, with truth, to your own solitary heart, to-night, ' I have secured to myself the love and attachment, the gratitude or respect, of no human creature; I have won myself a tender place in no regard; I have done nothing good or serviceable to be remembered by! ' your seventy-eight years would be seventy-eight heavy curses; would they not? ’

‘ You say truly, Mr. Carton; I think they would be. ’

Sydney turned his eyes again upon the fire, and, after a silence of a few moments, said:

‘ I should like to ask you:--Does your childhood seem far off? Do the days when you sat at your mother's knee, seem days of very long ago? ’

Responding to his softened manner, Mr. Lorry answered:
‘ Twenty years back, yes; at this time of my life, no. For, as I draw closer and closer to the end, I travel in the circle, nearer and nearer to the beginning. It seems to be one of the kind smoothings and preparings of the way. My heart is touched now, by many remembrances that had long fallen asleep, of my pretty young mother (and I so old!), and by many associations of the days when what we call the World was not so real with me, and my faults were not confirmed in me. ’

‘I understand the feeling!’ exclaimed Carton, with a bright flush. ‘ And you are the better for it? ’ “






" Zamanlarin en iyisiydi, zamanlarin en kotusuydu, hem akil cagiydi, hem aptallik, hem inanc devriydi, hem de kusku. Aydinlik mevsimiydi, karanlik mevsimiydi, hem umut bahari, hem de umutsuzluk kisiydi, hem her seyimiz vardi, hem hicbir seyimiz yoktu. Hepimiz ya dogruca cennete gidecektik ya da tam oteki yana. Sozun kisasi, simdikine oylesine yakin bir donemdi ki, kimi yaygaraci otoriteler bu donemin, iyi ya da kotu fark etmez, sadece daha sozcugu kullanilarak digerleriyle karsilastirilabilecegini iddia ederdi. "



" Era il tempo migliore e il tempo peggiore, la stagione della saggezza e la stagione della follia, l'epoca della fede e l'epoca dell'incredulità; il periodo della luce, e il periodo delle tenebre, la primavera della speranza e l'inverno della disperazione. Avevamo tutto dinanzi a noi, non avevamo nulla dinanzi a noi; eravamo tutti diretti al cielo, eravamo tutti diretti a quell'altra parte. A farla breve, gli anni erano così simili ai nostri, che alcuni che li conoscevano profondamente sostenevano che, in bene o in male, se ne potesse parlare soltanto al superlativo. "

[Terraluna]

Italyan gazeteci, roman, oyku ve oyun yazari Curzio Malaparte’nin dogum yildonumu ( 9 Haziran 1898 )

“ Yururken bir yandan dusunuyordum: Acaba Fransizcaya nasil cevrilir, ‘ you bastard ,you son of a bitch, you dirty italian officer. ’

Acaba Rusca'ya, Sirpca'ya, Lehce'ye, Danca'ya, Hollandaca'ya, Norvecce'ye, Arapca’ya nasil cevrilir? Ya Hintce’ye, Bantuca’ya, Madakaskarca’ya? Acaba Almanca’ya nasil cevrilir? Dusunurken gulme tutuyordu. Galiplerin o dili kuskusuz Almanca’ya da pek pek guzel cevrilirdi. Almanca’ya bile ;cunku Almanca da Italyanca’yla kiyaslandiginda, galip bir halkin dili sayilirdi . Yeryuzundeki tum dillerin Bantuca ve Cincenin bile Almancanin bile ‘galip halklarin’ dilleri oldugunu dusunerek guluyordum. Ve yanlizca biz, yanlizca biz Italyanlar Napoli’de Chiaia Caddesinde ve tum Italyan kentlerinin tum caddelerinde ,’galip bir halka ait olmayan’ bir dili konusuyorduk. Ve ben ,bir zavalli ‘itallian bastard’ bir zavalli ‘son of a bitch’olmaktan gurur duyuyordum. ”



“ E io pensavo camminando: ' chi sa come si traduce in francese 'you bastard, you son of a bitch, you dirty italian officer? '


E come si traduce in russo, in serbo, in polacco, in danese, in olandese, in norvegese, in arabo? Chi sa, pensavo, come si traduce in brasiliano? e in cinese? e in indiano, in bantù, in malgascio? chi sa come si traduce in tedesco?'. E ridevo pensando che quel linguaggio di vincitori si traduceva certamente benissimo anche in tedesco, perfino in tedesco, perché anche la lingua tedesca, nei confronti dell'italiana, era la lingua di un popolo vincitore. Ridevo pensando che tutte le lingue della terra, perfino il bantù e il cinese, perfino il tedesco, erano lingue di popoli vincitori, e che noi soltanto, noi italiani soltanto, in Via Chiaia a Napoli, e in tutte le vie di tutte le città d'Italia, parlavamo una lingua che non era quella di un popolo vincitore. E mi sentivo orgoglioso di essere un povero itolion bastarci, un povero son of a bitch. ”

[Terraluna]

Ingiliz tarihci ve yazar Eric ( John Ernest ) Hobsbawm’in dogum yildonumu ( 9 Haziran 1917 )

“ ' Aydinlanmis ' dusunceye laik, ussal ve ilerici bir bireycilik egemen olmaktaydi. Bireyi, cahil gelenekciliginden, ( dogal ve ussal dinden ayri olarak ) kilisenin hurafelerinden, insanlari doguma ve ilgili baska olcutlere gore alt ve ust olarak hiyerarsiye ayiran us disiliktan kurtarmak, Aydinlanmanin baslica amaciydi. Ozgurluk, esitlik ve ( bunlari takiben ) butun insanlarin kardesligi, Onun sloganlariydi. Zamani geldiginde bunlar, Fransiz Devrimi'nin slogani oldular. Bireysel ozgurlugun hakim olmasiyla, En hayirli sonuclari yaratmak mumkun olacakti.” Devrim Cagi 1789-1848



“ A secular, rationalist and progressive individualism dominated ' enlightened ' thought. To set the individual free from the shackles which fettered him was its chief object: which still threw their shadow across the world, from the superstition of the churches ( as distinct from ' natural ' or 'rational' religion ), from the irrationality which divided men into a hierarchy of higher and lower ranks according to birth or some other irrelevant criterion. Liberty, equality and ( it followed ) the fraternity of all men were its slogans. In due course they became those of the French Revolution. The reign of individual liberty could not but have the most beneficent consequences. The most extraordinary results could be looked for.”

[Terraluna]

Amerikali filozof ve politik aktivist John Hospers’in dogum yildonumu ( 9 Haziran 1918 )

“ Kadin neden oldu? Baska bir arac ona carptiginda otoyolda araba kullaniyordu. Oteki aracin sahibi cok hizli gidiyordu ve boyle bir hizda bir carpisma genellikle olumle sonuclanir veya araclardaki insanlari sakat birakir. Iste bu kez boyle bir sey oldu. Iste o, bu yuzden oldu. Bunlarin hepsini biliyorum. Ama demek istedigim, neden oldu ? O soruyu simdi cevapladim. Baska bir arac ona carptiginda tam da o kavsakta bulunmakta idi. Iyi de, neden o yerde idi? Alisveris yapmak uzere markete gitmek icin yoldaydi. O koseden birkac dakika daha erken gecebilirdi ama gecikti, cunlu unuttugu bir seyi almak icin geri donmek zorunda kalmisti. Onun neden geciktigini anliyorum. Ancak bilmeyi bilirim ki o niye oldu ? Olum nedenini sana belirttim. Ama sen nedeni degil, onun olum amacini bilmek istiyor gorunuyorsun. Evet, amaci bilmek istiyorum. Ancak orada bir amac olmayabilir. Sebepsiz, amacsiz bir olumden soz etmemizin sebebi budur. Tanri her seyi yonetir ise sayet, o halde Tanri onu olume suruklerken bir amaca sahip olmus olabilirdi. Ne olabilirdi bilmiyorum, ama en azindan ' amac ' sozcugunun bu baglamda ne anlama geldigini biliyorum. Kadinin arabayi sehir merkezine surmesinde bir amaci vardi. Alisverise gitmek istemisti ve ayni sekilde, Tanri onu olume surukledi ve muhtemelen boyle yapmakta bir amaci vardi. ” Analitik Felsefeye Giris



“ Why did she die? She was driving down the highway when another car hit hers. The driver of the other car was going very fast, and a collision at such a speed often kills or maims the people in the vehicles. That's what happened this time. And that's why she died. I know all that. But, I mean, why did she die? I've just answered that question. She happened to be at that intersection just when the other car hit hers. But why was she at that place ? She was on the way to the supermarket to go shopping. She would have passed that corner a few minutes earlier, but she was delayed because she had to turn back for something she forgot. I understand why she was delayed. But I know to know, why did she die ? I've given you the cause of her death. But it seems that you don't want to know the cause but the purpose of her death. Yes, I want to know the purpose. But there may not be a purpose. That's why we speak of a ‘pointless, purposeless death.’ If God rules all things, then God might have had a purpose in bringing about her death. I don't know what it could be, but at least I know what the word ‘ purpose ’ means in this context. The woman had a purpose in driving downtown—she wanted to go shopping. And in the same way, God brought about her death and presumably had some purpose in doing so. ”

[Terraluna]

Ingiliz - Amerikali, Kraliyet Kanada Hava Kuvvetleri avci ucagi pilotu ve sair John Gillespie Magee Jr.’in dogum yildonumu ( 9 Haziran 1922 )





Ah, asik suratli sinirlarini gecip gittim yeryuzunun
Ve kahkahayla gumuslenen kanatlar uzerinde goklerde dansettim.
Tirmandim gunese dogru ve takla atan sevincine katildim
Gunesle-yarilan bulutlarin ve yuzlerce seyler yaptim
Ruyasini gormedigin senin—tekerleklenmenin ve suzulmenin ve sallanmanin
Yuksekte aydinlatilmis sessizlikte gunisigiyla. Orada asili havada
Bagiran ruzgarin pesinden kostum yani sira ve salladim
Arzulu teknemi ayaksiz koridorlari icinden havanin.
Yukarida, yukarida ve uzun, delirten yakici mavinin
Kolay zarafetle uzerine ciktim ruzgara acik yuksekliklerin
Ne tarla kusu ne de kartal bile ucmustu orada,
Ve ayagimi basarken sessizce kalkan akilla
Yuksek, izinsiz girilmeyen uzayin kutsalligina
Elimi uzattim ve yuzune dokundum Tanrinin.

[Terraluna]

Amerikali bilim kurgu - fantazi yazari, editor, sair ve elestirmen Linwood Vrooman Carter’in dogum yildonumu ( 9 Haziran 1930 )



Yol uzun ve zorluydu,
Gokyuzu soguk ve gri,
Beyaz ay donmus olu bir parca gibi
Hirsiz ve fahise, kral ve asker,
Savasci, buyucu, sahtekar ve ozan
Bu yolda benimle geldiler.

Ruzgar, bilenmis bir bicak gibi keskindi
Islak, tozlu denizlerden eserken;
Kuru, siyah,
Iskelet gibi agaclar
Firtinada hayalete benzerdi
Yasam kopuklu bir sarap benim icin,
Yagma, sehvet ve savasimdan olusan,
Ve ben bu sarabi en keskin tortusuna kadar ictim.

Ben vahsi topraklardan,
Gorkem ve buyu ulkesine gelen savasciyim
Celik, ates ve kanla kazandim
Insanoglunun kazanabilecegi herseyi.
Oynadigim kumarda
Seytani kendi oynunda yendim
Gorkem, seref, parilti ve un
Ve olumun gulen kafatasiyla alay ettim...



The road was long and the road was hard,
And the sky was cold and grey:
The dead white moon was a frozen shard
In the dim dawn of day:
But thief and harlot, king and guard
Warrior, wizard, knave and bard
Rode with me all the way.


The wind was sharp as a whetted knife
As it blew from the wet salt seas;
The storm wind stirred to a ghostly life
The gaunt black skeletal trees:
But I drank the foaming wine of life
Wine of plunder and lust and strife
Down to the bitter lees.


A boy, from the savage north I came
To cities of silk and sin.
With torch and steel, in blood and flame,
I won what a man may win:
Aye, gambled and won at the Devil's game
Splendor and glory and glittering flame
And mocked at Death's skull-grin.

[Terraluna]

Amerikali bilim kurgu yazari Joe William Haldeman’in dogum gunu ( 9 Haziran 1943 )

" Bundan sonra uzun zaman o korkmus, panik halindeki yaratiklari coskuyla gebertenin ben olmadigimi kendi kendime hatirlattim. ‘Ben sadece emirleri uyguladim’in insanlik disi hareketler icin gecersiz bir ozur oldugu yirminci yuzyilda kabul edilmisti. Ama emirler bilincaltinin derinlerdeki kuklacisindan geldiginde ne yapabilirdiniz ki?

En kotusu de yaptiklarimin o kadar da insanlik disi olmadigi hissiydi. Sadece birkac nesil onceki atalarimiz da ayni seyi, hipnotik sartlandirma olmadan baska insanlara bile yaparlardi. Insan irkindan tiksiniyordum, ordudan tiksiniyordum ve bir yuz yil boyunca bu benligimle yasama olasiligindan korkuyordum.. Neyse ki, her zaman hafizami sildirebilirdim. "



“ I spent a long time after that telling myself over and over that it hadn't been me who so gleefully carved up those frightened, stampeding creatures. Back in the twentieth century, they had established to everybody's satisfaction that "I was just following orders" was an inadequate excuse for inhuman conduct but what can you do when the orders come from deep down in that puppet master of the unconscious?

Worst of all was the feeling that perhaps my actions weren't all that inhuman. Ancestors only a few generations back would have done the same thing, even to their fellow men, without any hypnotic conditioning. I was disgusted with the human race, disgusted with the army and horrified at the prospect of living with myself for another century or so Well, there was always brainwipe. ”



“ Gecmiste savaslar sosyal reformlari hizlandirmis, teknolojik gelismeler saglamis hatta sanatsal yaraticiligi ateslemislerdi. Bu savas ise ozellikle bu olumlu yan etkilerin hicbirini saglamamak icin birebirdi. / Wars in the past often accelerated social reform, provided technological benefits, even sparked artistic activity. This one, however, seemed tailor-made to provide none of these positive by-products. ”



“ 1143 yillik savas varsayimlarla baslamis ve sirf iki irkin iletisim kuramamasi yuzunden surmustu. Konusmayi basardiklarında ilk soru ‘Bunu neden baslattiniz?’ ve yanit da ‘Biz mi baslattik?’ olmustu. / The 1143-year-long war hand begun on false pretenses and only because the two races were unable to communicate. Once they could talk, the first question was 'Why did you start this thing?' and the answer was 'Me? ’ "



“ Cinsiyetsiz bir robotla barda oturuyordum ve kahrolasi gezegende benim disimdaki tek normal insan oydu. / Sitting here in a bar with an asexual cyborg who is probably the only other normal person on the whole goddamned planet. ”