Sanat Mozaik

[Terraluna]

Futurizm akiminin yenilikci estetigine sekil veren oncu Italyan ressam ve heykeltras Umberto Boccioni'nin dogum yildonumu ( 19 Ekim 1882 )

La Madre ( The Mother, 1909 )




Visioni simultanee ( Simultaneous Visions, 1911 )



https://www.youtube.com/watch?v=xp4F5G3tP5s

[Terraluna]

Portekizli ressam José Rodrigues de Carvalho’nun olum yildonumu ( 19 Ekim 1887 )

The Poor Rabequista, 1855




The King Dom Luís, 1866

[Terraluna]

Italyan ressam Nicolò Barabino'nun olum yildonumu ( 19 Ekim 1891 )

Cristoforo Colombo to the Council of Salamanca, 19th century




Galilei Deriso e Pier Capponi Davanti a Carlo VIII, XIX secolo

[Terraluna]

Amerikali tarihci, sosyolog, teknoloji filozofu ve edebiyat elestirmeni Lewis Mumford'in dogum yildonumu ( 19 Ekim 1895 )



“ Insan zihni bir kez o acil hayvansal ihtiyaclarindan uzaklastiktan sonra, varolus tuvalinin uzerinde ozgurce oynamaya ve hem magara, agac ve pinar gibi dogal yapilara, hem de bunlarin imgelerinden hareketle inceden inceye islenen insan yapisi nesnelere damgasini vurmaya baslar. ”



" Once detached from its immediate animal needs, the mind begins to its imprint on both natural structures, like caves and trees and springs, and man-made play freely over the whole canvas of existence, and to leave artifacts, elaborated in their image. "



" Savas, tipki bir sinir hastaligi gibi organik durtuler ile kisiyi bu durtuleri tatmin etmekten alikoyan kural ve kosullar arasindaki katlanilamaz gerilim ve catismanin yikici bir cozumudur. " Teknik ve Uygarlik



" War, like a neurosis, is the destructive solution of an unbearable tension and conflict between organic impulses and the code and circumstances that keep one from satisfying them. "

[Terraluna]

Silili ressam Pedro Luna Pérez’in dogum yildonumu ( 19 Ekim 1896 )

Untitled, 1923




El baile de las enanas o cabaret de Magallanes, El siglo XX

[Terraluna]

1967 yilinda Nobel Edebiyat Odulunu kazanan Guatemalali yazar ve diplomat Miguel Angel Asturias'in dogum yildonumu ( 19 Ekim 1899 )



" Bir idam mahkumu idamindan on iki saat once hukumetin emriyle son istegini yerine getirecek olan askeri yargicin onune cikarilmisti. Asil amac, ifadesini degistirmesi kosuluyla suclunun bagislanmasiydi. Hazircevap sanik, ' son istegim bir cocuk yapmaktir ' diye yanit vermisti. ' olur ' diyen sorusturma yargici da iyi bir saka yapiyor kanisiyla bir oro*p* getirtmisti. Sanik, hic ilismedigi kadini yine geri gondermis ve yargic yanina gelince ona sunu soylemisti: ' Yeteri kadar oro*p* cocugu var dunyada! ' "



" Sonrió para su saliva recordando la anécdota de **uel reo político condenado a muerte que, doce horas antes de la ejecución recibe la vista del Auditor de Guerra, enviado de lo alto para que pida una gracia, incluso la vida, con tal que se reporte en su manera de hablar. ' Pues la gracia que pido es dejar un hijo ' — responde el reo a quemarropa. ' Concedida ' — le dice el Auditor y, tentándoselas de vivo, hace venir una mujer pública. El condenado, sin tocar a la mujer, la despide y al volver **uél le suelta: ' ¡Para hijos de puta basta con los que hay! ' "



" Who was visited by the Judge Advocate General twelve hours before the execution, to offer him a favour, even his life, on behalf of the authorities, if he would change his testimony. ' Very well, the favour I shall ask is to leave a son behind me, ' replied the prisoner point-blank. ' Granted, ' said the Judge Advocate, and thinking himself smart he sent for a prostitute. The condemned man sent the woman away untouched, and when the Judge Advocate General returned he said to him: ' There are quite enough sons of whores already! ' "

[Terraluna]

Uc kez Nobel Edebiyat Odulu'ne aday gosterilen Italyan roman yazari Vasco Pratolini'nin dogum yildonumu ( 19 Ekim 1913 )



“ Bu sokaklar, bu alanlar, yasanti irmagimizin yatagiydi sanki… kendi sokaklarimizda kendi alanlarimizda olmadikca, bizim icin gercek yasanti, gercek sevgili, hayatin sicakligi yok demekti. Tam San Piero Kemeri’nden sonra baslayan caddeyi izleyerek, sehrin merkezine, guzel orkestralara ve kahvelere ulasabilirdik; ama bu birkac adimi attigimizda, hep soguk bir seyle karsilasacagimiz duygusuna kapiliyorduk. Dolasmasi yasaklanmis tutuklular gibi Mahalle’mize kapaniyorduk, uysalca. Huzun, aliskanlik, sevda ya da daha gizli, daha ateslibir duygu yuzunden hepimiz Mahalle’mize surgunduk… Sehir, cumhuriyetimizin cok uzagindaydi; bizde bir arkeoloji muzesi, bir hayal ulkesi izlenimi uyandiriordu. Ona ait olabilmek icin tras olmali, guzel elbiseler giymeliydik... ”



“ Eravamo un’isola nel fiume che comunque andava, fra i carrettini del trippaio e dell’ortolano,il bugigattolo del venditore di castagnaccio, lungo via Pietrapiana. Dall’arco di San Piero a Porta alla Croce ... e non esisteva vera vita, società vera, calore, se non quando eravano nelle nostre strade e piazze. A seguitare… avremmo trovato la città col suo centro, i bei caffè e le orchestrine; eppure, per fare quei pochi passi, inconsciamente ogni volta, ci preparavamo a qualcosa di estraneo da affrontare. Creature innocenti, confinate per malinconia, abitudine o amore, per qualcosa di più intimo e rissoso, nel nostro Quartiere... La città era al di là di questa nostra repubblica, aveva per noi un senso di archeologia e di eldorado insieme: per parteciparvi occorreva che fossimo rasati e avessimo in dosso i vestiti migliori... "

[Terraluna]

Alman ressam Christian Wilhelm Allers’in olum yildonumu ( 19 Ekim 1915 )

Marina Piccola auf Capri mit Blick auf die Faraglioni, 1901




Ganymede, 1913