Fındığın Tarihçesi
Karadeniz sâhilinde fındıkın menşei Giresun'dur.
Fındık Giresun'da diğer mücavir kazalara nakl edilerek teksir edilmişdir. Zamanıyla fındığın kazamızda yabânî, hüdâî nâbit bir halde olduğu söylenmekdedir. Hatta rivayete göre Giresun'un bir karyesinde İbrahim Ağa nâmında bir çiftci, bundan yüz sene mukaddem aşı usûlüyle fındıkların ıslâhına çalışmış, muvaffak da olmuşdur.
Merhum İbrahim Ağa kazamızın mahsûle mahsule vâsıta olduğu içün, mahsûl toparlanması zamanında ruhuna fatihahân olmayı bilmeliyiz.
O sıralarda hatta, kırk elli sene evvelsine kadar, fındık mahsûlünü memâlik-i ecnebîyeye sevk içün vâsıta yalnız gemiler imiş. Bu gemiler fındıkları Karadeniz'de (Daygan), (Sivastopol), (Odesa) iskeleleriyle, Akdeniz'de (Triste), (Marsilya) limanlarına götürür bire on onbeş fiyatla furuht edub ticâretini kapudanlar yapar. Fındığın bedelini dahî avdetlerinde tediye ederler imiş.[*] Hatta nakliye içün çuval bulunamadığından fındıklar mezkûr gemilere dökme sûretiyle teslîm edilir imiş. Bilâhare bu vapurların Karadeniz'de muhriç peydâ etmesiyle yalnız gemilerinin ticâreti sektedar olmuşdur. Fakat yakın zamana kadar Rusya sâhiline sivri fındık yalnız gemilerle sevk ediliyordu. Şimdi bu vazîfeyi de tamamıyla vapurlar îfâ etmekdedirler.
Yer İmleri