Originally Posted by
rxpu
Forumdaşlar size İsviçre ve Avusturya bankaları ile anonim (sahibi belirli olmayan) mevduat açma maceralarımı anlatmak istiyorum.
Burada anlatacaklarım tamamen gerçek olup, yazının sonunda, veeee küüt diye bir ses geldi ve yataktan düştüm gece üstüm açık kalmış kabus görmüşüm şeklinde bir açıklama kesinlikle olmayacak, bunu baştan garanti ediyorum.
Yıl 1995,1996 Avusturya'da üniversite öğrencisiyim, aynı anda da orada çalışıyorum. Biraz para biriktirdikten sonra gençliğinde verdiği hava atma isteğinden de kaynaklanan bir edayla acaba *servetimi* nasıl İsviçre bankalarında güvence altına alabilirim diye düşünmeye başladım. Biraz araştırmadan sonra Avusturya'da şubesi bulunan birkaç İsviçre bankası ile görüştüm. Ancak tahmin edebileceğiniz gibi çoğu 5 bin mi 5 milyon mu sorusuna yok yok kardeş 5 bin dedikten sonra bana hayatta başarılar dilediler.
Ancak tam o sıralarda televizyonda bir politikacıyı dinlerken ; anonim (sahibi belirli olmayan) mevduat hesapları bizim için yüz karasıdır gibi bir konuşmaya şahit oldum. Neeee?. Hemen o heyecanla bunun mümkün olduğu bir bankayla temasa geçtim ve en sonunda bir banka kabul etti.
Bankaya gittim. Beni yüz mimikleri neredeyse hiç değişmeyen bir kadın karşıladı. Ben anonim hesap açmak istiyorum dedim.
Kadın yine hiç değişmeyen bir yüz ifadesiyle: Anonim hesap sadece belirlediğiniz tek bir şifreye bağlıdır ve kişilerden bağımsızdır. Hesaba herhangi bir kişiye ait bilgiler kesinlikle iliştirilemez. Şifreyi ibraz eden herhangi bir kimlik kontrolüne tabi tutulmadan parayı çeker. Bu koşullarda hesabı açmak istediğinizden emin misiniz? dedi.
Açıkçası o zamana kadarki artistik ve hava atma pozisyonumun yerini biraz endişe almıştı. Hakikaten bu kadarını da beklemiyordum.
Bir iki saniye duraksamadan sonra hesabın üstüne ismimi dahi yazamaz mıyım dedim.
Kadın aynı tonda . Hayır, eğer bunu yapmak isterseniz normal bir hesap açmalısınız dedi.
Neyse sonuçta İsviçreli bir bankanın Avusturya'daki bir şubesinde tek bir şifreye bağlı anonim bir hesabı kontrol eden adam olmak güzel bir duyguydu. Biraz huzursuz olsam da , 1 senede biriktirdiğim benim için o zaman ciddi bir meblağ olan 5000 USD'yi tek bir şirfeye yatırmaya karar verdim ve kadına hesabı açalım dedim.
Kadın bana siyah bir kutu getirdi. Kutunun yanında çelik sürgüler vardı.
Banka görevlisi kadın:
Lütfen şifrenizi 14 haneyi geçmeyecek şekilde karton formdaki bölgelerin içine yazın
Daha sonra kartonu yazı yukarı bakacak şekilde kutunun içindeki kalıba yerleştirin.
Kapağı kapatarak bana verin.
Kadının dediklerini yaptım. Kadın siyah kutuyu kapağı kapalı şekilde , ışıklı bir sandığın içine itti. Sandığın içinden bir fotoğraf flaşı sesi geldi. Kadın sandıktan kutuyu çıkardığında kutunun kapağı açık vaziyetteydi ve içi boştu, yani şifreyi yazdığım karton artık kutunun içinde değildi. 10-15 saniye sonra çeşitli faks tarzı kuş seslerinden sonra sandığın yanından kadına bir kod geldi. Kadın o kodu önündeki bilgisayara girdi ve vermiş olduğum parayı kasaya koydu. Hangi vadede bağlamak istiyorsunuz dedi. Anonim hesaplarda ya vadesiz, yada 1 yıl ve yukarı vadeler oluyormuş. Ben yıllık bağladım. Faizini şu an tam hatırlayamıyorum ama normal piyasa faizinden epey düşüktü. O zamanlar Avusturya şilinini %5 ila %6.75 arası bağlayabiliyordum yıllık. Bu hesaptaki oran çok daha düşüktü %1- belki %2 tam hatırlayamıyorum. Hava atacağız diye faizden de kazığı yedik orası da ayrı mesele.
Ben hesap cüzdanı yok mu dedim. Kadın anonim hesaplar için sadece paranın yatırıldığına dair bir kağıt verebildiklerini ancak bu kağıdın üzerine isim yazmalarının mümkün olmadığını söyledi. ?!?!?!?!. Yiğitliğe ..... sürdürmemek için, yine aptalca bir şekilde peki ben parayı nasıl çekeceğim diye sordum. Kadın aynı ses tonu ve değişmez surat ifadesi ile bu hesabı şifreyi söyleyen herhangi bir kişi çekebilir. Şifreyi bilemezseniz siz de çekemezsiniz dedi..........İhtiyacınız olan tek şey şifredir dedi. ?!?!?!?
Sizin için yapabileceğim başka bir şey var mı dedi?. Yok.
Bankadan çıksam mı , çıkmasam mı? Neyse teşekkür ettim. Bankadan çıktım. Tabii içim içimi yiyor.
1 ay geçti, İç ses: gidip çeksem mi?. Yok. boşver.
6 ay geçti. İç ses: git çekte kurtul bu dertten. Yok. boşver.
9 ay geçti. İç ses: git geçte bitsin bu işkence. Yok faizi yanar. boşver.
1 yıl sonra: Bankaya gidilir.
Ben para çekecektim. Banka görevlisi kadın (başka biri): Hesap numaranızı ala bilir miyim?
Anonim hesap!!!!
Lütfen bekleyin................
Başka bir kadın elinde bizim o meşhur siyah kutuyla geldi. Lütfen şifrenizi bu kartona belirlenen alanlara girin ve kartonu kutunun içindeki kalıba yerleştirin. Lütfen kapağı ve sürgüyü tam olarak kapattıktan sonra bana verin..........
Bir anda bende bir artistik, bir John F. Rockefeller havaları, neyse kartona büyük bir artistik surat ifadesiyle şifreyi yazdım.
Kadın kapağı kapalı kutuyu aldı, tekrar o sandık şeklindeki ışıklı cihaza soktu. Yine bir flaş sesi ve faks sesleri ardından 1-2 dakikalık bir süreç içinde sandığın kenarından tekrar kadına bir kod geldi. Kadın kodu bilgisayara girdi ve bana dönerek :
Ne kadar çekmek istiyorsunuz?
OFFFF anam benim, bende bir şişinme bir diyafram açılması:
HEPSINIIIIIIIII
Kadın: Tüm parayı çekerseniz anonim hesap kurallarına göre hesabınız kapanacaktır. Onaylıyor musunuz?
Onaylıyorum.
İşte bu da benim İsviçre bankasındaki gizli anonim hesap maceram....
Hepinize iyi akşamlar.
hiç banka ile uğraşmayın
Yer İmleri