Bence psikolojik olarak kendini rahatlatmak için uç örneklere odaklanıyorsun
Bir kere amaç zaten 65-70 i beklemeden 40 lı yaşlarda emekli hayatı yaşayabilecek birikime sahip olmak..illa ki kurumsal hayattan çıkacaksın diye bir kaide de yok...yani tercih senin olacak..30 yaşında senin elinde yetişmiş karakteri bozuk bir yöneticin sana hakaret ettiğinde, "kafayı koyup" karizmasına ve kariyerine ağır bir darbe indirebilme özgürlüğüdür benim anlatmak istediğim...bu özgürlük sana özgüven verir, mutlu eder...kalma ya da çıkma kararı senin elinde olur..zamanı geldi diye düşünürsen eyvallah der çıkarsın, her perfons değerlendirmesinde acaba sıra bana mı geldi diye tir tir titremezsin.
zaten bu topiğin amacı, 40 lı yaşlarda, hala sağlıklı ve hayatı yaşayabilecekken, bu kararı alabilecek maddi-manevi birikime sahip olabilmek...bu özgürlük bile ruhen genç kalmanı ve mutlu olmanı sağlar...şu an bile her sabah küfrederek işe geliyor pek çok arkadaşım..üstelik maddi durumları da fena değil, sadece cesaret eksikleri var radikal kararlar konusunda..ama bir sonraki nesil, eğer zamanında iyi tasarruf etmeyip, iyi yatırımlar yapmazsa, hiç bir şansı olmayacak, tam kapana kısılmış hissedecek.
tasarruf konusunda ifrat tefrit dengesini herkes kendi sağlayacak...bim den ben de alış verş yapıyorum yeri geldğinde, ama haftada 1-2 kez dışarda yiyip, 100-150 arası hesapta ödüyoruz ailecek...ama trend bir mekana gideceğim diye, bir kahveye 50 tl de vermiyorum tabii ki.
dediğim gibi uç örneklere takılmayalım, makul olanı bulmaya çalışalım.
Yer İmleri