DOLARDA YÜKSELÝÞ kaçýnýlMAZ xxv

[Tinaz]

Ben ki olayýn kaný parayla satmasý konusunda farklý düþünüyorum. Kýzýlay aldýðý baðýþ kanlarý hepatit HIV bel sýð vs testlerden geçirir. Aldýðý kanlarýn hepsini kullanamaz. Bir kýsmý çöpe gider saðlýklý olmadýðý için. O testlerin maliyeti var. Kýzýlay yanlýþ yönetiliyor olabilir. Ama kan konusundaki Kýzýlay kaný olmadan ülke saðlýk sistemi çöker. Testin maliyeti personel vs ücreti çok birþey kalmaz onlara.

Depremzedeler çadýr sattýklarý günden bu yana bu Kýzýlay'a kesik týrnaðýmý bile vermem.

Kan konusunda, geçmiþte benim de hiç hoþ olmayan bir deneyimim oldu.

Zaten ülke deðiþtirme fikrim o tarih te karara dönüþtü.

Ocak 1991 de terk ettim.

Gençlere tavsiyem imkan bulduklarý an da terk etsinler.

Tamam, hayat mücadeledir, ancak en aðýr þartlarý dahi göðüsleyecek olsanýz, karþýlaþacaðýnýz þartlar bu ülkede vatandaþ olmanýn yanýnda tatile gitmek gibi olacaktýr.

Abartmýyorum.

Devletin en üst kademesindeki 4 bakan, suç üstü yakalandý.

Çaldýklarý paralar, ayakkabý kutularý, para sayma makinalarý tek tek yayýnlandý.

Sonuçta bu hýrsýzlarý akladýlar, hatta çaldýklarý paralarý iþlemiþ faizi ile iade ettiler.

Ýnsanýn aðýrýna giden çalýnanlar, soygunlar, yolsuzluklar deðil, size dayatýlan þartlardan kaçýþ imkaný olmamasý.

Ülke yarý açýk cezaevi, kaçamayaný öpüyor.

Tamam sizden geçti artýk, yaþlandýnýz, bari çocuklarý kurtarýn, onlarýn ülke dýþýnda yaþayacaklarý en büyük zorluk dahi onlara güç katacak, aydýnlýk yarýnlara taþýyacaktýr.

Yoksa burada, kalan ömürleri boyunca, bir an önce ölmek için dua edecekler.

[seref9]

Depremzedeler çadýr sattýklarý günden bu yana bu Kýzýlay'a kesik týrnaðýmý bile vermem.

Kan konusunda, geçmiþte benim de hiç hoþ olmayan bir deneyimim oldu.

Zaten ülke deðiþtirme fikrim o tarih te karara dönüþtü.

Ocak 1991 de terk ettim.

Gençlere tavsiyem imkan bulduklarý an da terk etsinler.

Tamam, hayat mücadeledir, ancak en aðýr þartlarý dahi göðüsleyecek olsanýz, karþýlaþacaðýnýz þartlar bu ülkede vatandaþ olmanýn yanýnda tatile gitmek gibi olacaktýr.

Abartmýyorum.

Devletin en üst kademesindeki 4 bakan, suç üstü yakalandý.

Çaldýklarý paralar, ayakkabý kutularý, para sayma makinalarý tek tek yayýnlandý.

Sonuçta bu hýrsýzlarý akladýlar, hatta çaldýklarý paralarý iþlemiþ faizi ile iade ettiler.

Ýnsanýn aðýrýna giden çalýnanlar, soygunlar, yolsuzluklar deðil, size dayatýlan þartlardan kaçýþ imkaný olmamasý.

Ülke yarý açýk cezaevi, kaçamayaný öpüyor.

Tamam sizden geçti artýk, yaþlandýnýz, bari çocuklarý kurtarýn, onlarýn ülke dýþýnda yaþayacaklarý en büyük zorluk dahi onlara güç katacak, aydýnlýk yarýnlara taþýyacaktýr.

Yoksa burada, kalan ömürleri boyunca, bir an önce ölmek için dua edecekler.

Deðerli Týnaz,
Bugünün Türkiye’sinde yaþanan adaletsizlikler, yolsuzluklar, liyakatsizlik ve derinleþen eþitsizlikler, birçok gencin içini karartýyor. “Gitmek” artýk bir hayal deðil, çoðu için bir mecburiyet gibi hissediliyor. Bu duyguyu küçümsemek deðil, anlamak gerek. Çünkü bu karanlýk, sadece bir ruh hâli deðil; yaþanmýþlýklarýn, birikmiþ hayal kýrýklýklarýnýn sonucu.
Ama unutulmamalý ki, bu ülkenin en zor zamanlarýnda bile gitmek deðil, mücadele etmek diyenler vardý. Týpký Mustafa Kemal Atatürk gibi.
1923 yýlýnda, zafer kazanýlmýþ, Cumhuriyet’in temelleri atýlmak üzereyken, Atatürk þu sözleri söyledi:
“Efendiler, yalnýz þahsýmý düþünseydim sulh olur olmaz, ‘Ben tarihî ve millî vazifemi yerine getirdim’ der ve gider, hoþuma giden bir yerde otururdum. Bu tarzda hareket, þüphesiz kendi nam ve hesabýma en iyi bir hareket olurdu. Mücadeleye devam eden bir insanýn yýpranmasý muhakkaktýr. Yeniden ve daha esaslý iþe baþlamak mecburiyetindeyiz ve bütün elde etmeyi arzu ettiðimiz neticeleri yeniden iþleyerek teyit etmek gereklidir. Bunun mücadeleden kaçýnarak saðlanmasýnýn mümkün olacaðýný zannetmiyorum.”
(Kaynak: Atatürk, Eskiþehir-Ýzmit Konuþmalarý, Kopernik Kitap, 2019)
Bu sözler sadece bir devlet adamýnýn sorumluluk duygusunu deðil, gençliðe býraktýðý mücadele mirasýný da anlatýr.
Evet, gitmek bir tercihtir. Bazen bireysel kurtuluþ olabilir.
Ama kalmak da bir tercihtir. Ve bazen, toplumsal kurtuluþun ön koþuludur.
Bu ülke, onu terk etmeyi deðil; dönüþtürmeyi seçenlerle yeniden yükselecek.
Bu topraklara inananlar, sadece savaþ kazanmadý; geleceðe dair umudu da hep canlý tuttu.
Bugün bize düþen, sadece þikâyet etmek deðil; çözümün bir parçasý olmak.
Atatürk bu sözleriyle, kiþisel konfor uðruna mücadeleden vazgeçmeyi elinin tersiyle ittiðini anlatýr. Çünkü milletlerin kaderi, ancak sorumluluk alan insanlarýn mücadelesiyle deðiþebilir.
Ne yaþarsak yaþayalým, "kurtuluþ gitmekte" demek kolaydýr. Zor olan, kalýp düzeltmeye çalýþmaktýr.
Ama iþte o zor olan, bir gün herkesin “iyi ki” diyeceði bir geleceðin temelidir.
Atatürk de çok daha kolay bir yolu seçebilirdi.
Ama o, mücadelenin yýpratacaðýný bile bile, “hoþuna giden bir yerde paþa paþa oturmak” yerine milletinin yanýnda kaldý. Çünkü o, bir ulusun kurtuluþu kadar, ayaða kalkýþýný da düþündü.
Bugün onun gösterdiði bu özveri, vazgeçmeyenler için hâlâ yol göstericidir.

[Tinaz]

Deðerli Týnaz,
Bugünün Türkiye’sinde yaþanan adaletsizlikler, yolsuzluklar, liyakatsizlik ve derinleþen eþitsizlikler, birçok gencin içini karartýyor. “Gitmek” artýk bir hayal deðil, çoðu için bir mecburiyet gibi hissediliyor. Bu duyguyu küçümsemek deðil, anlamak gerek. Çünkü bu karanlýk, sadece bir ruh hâli deðil; yaþanmýþlýklarýn, birikmiþ hayal kýrýklýklarýnýn sonucu.
Ama unutulmamalý ki, bu ülkenin en zor zamanlarýnda bile gitmek deðil, mücadele etmek diyenler vardý. Týpký Mustafa Kemal Atatürk gibi.
1923 yýlýnda, zafer kazanýlmýþ, Cumhuriyet’in temelleri atýlmak üzereyken, Atatürk þu sözleri söyledi:
“Efendiler, yalnýz þahsýmý düþünseydim sulh olur olmaz, ‘Ben tarihî ve millî vazifemi yerine getirdim’ der ve gider, hoþuma giden bir yerde otururdum. Bu tarzda hareket, þüphesiz kendi nam ve hesabýma en iyi bir hareket olurdu. Mücadeleye devam eden bir insanýn yýpranmasý muhakkaktýr. Yeniden ve daha esaslý iþe baþlamak mecburiyetindeyiz ve bütün elde etmeyi arzu ettiðimiz neticeleri yeniden iþleyerek teyit etmek gereklidir. Bunun mücadeleden kaçýnarak saðlanmasýnýn mümkün olacaðýný zannetmiyorum.”
(Kaynak: Atatürk, Eskiþehir-Ýzmit Konuþmalarý, Kopernik Kitap, 2019)
Bu sözler sadece bir devlet adamýnýn sorumluluk duygusunu deðil, gençliðe býraktýðý mücadele mirasýný da anlatýr.
Evet, gitmek bir tercihtir. Bazen bireysel kurtuluþ olabilir.
Ama kalmak da bir tercihtir. Ve bazen, toplumsal kurtuluþun ön koþuludur.
Bu ülke, onu terk etmeyi deðil; dönüþtürmeyi seçenlerle yeniden yükselecek.
Bu topraklara inananlar, sadece savaþ kazanmadý; geleceðe dair umudu da hep canlý tuttu.
Bugün bize düþen, sadece þikâyet etmek deðil; çözümün bir parçasý olmak.
Atatürk bu sözleriyle, kiþisel konfor uðruna mücadeleden vazgeçmeyi elinin tersiyle ittiðini anlatýr. Çünkü milletlerin kaderi, ancak sorumluluk alan insanlarýn mücadelesiyle deðiþebilir.
Ne yaþarsak yaþayalým, "kurtuluþ gitmekte" demek kolaydýr. Zor olan, kalýp düzeltmeye çalýþmaktýr.
Ama iþte o zor olan, bir gün herkesin “iyi ki” diyeceði bir geleceðin temelidir.
Atatürk de çok daha kolay bir yolu seçebilirdi.
Ama o, mücadelenin yýpratacaðýný bile bile, “hoþuna giden bir yerde paþa paþa oturmak” yerine milletinin yanýnda kaldý. Çünkü o, bir ulusun kurtuluþu kadar, ayaða kalkýþýný da düþündü.
Bugün onun gösterdiði bu özveri, vazgeçmeyenler için hâlâ yol göstericidir.

Çoðunluk bilir, Atatürk'le ilgili fikrimi.

Bugün içinde bulunulan durum farklý.

O günlerde dünyanýn en güçlü ordusu, en azýlý düþman olan Yunan'a inanýlmaz silah, cephane ve lojistik saðlayýp üstümüze saldýrmýþtý, rejim deðiþtirmeye deðil gýrtlaðýmýzý kesmeye geldiler.

Burada, yabancý dilde eðitim veren tüm lise ve üniversite mezunlarýnýn %90'ý gidiyor.

ABD'de 800.000 yüksek lisans yapan Türk öðrenci var.

Nerede vatanýný satmýþ bir iþ adamý, hakim savcý varsa, çocuklarýný oralara göndermiþ, günü gelince kaçmaya hazýr.

Burada bir vatan savunmasý deðil konu, çok düþük bir hýrsýzýn soygunundan kaçýyorlar.

Polisi Jandarmayý hakimi savcýyý kullanarak, vatandaþý esas duruþa getirip ceplerini soyuyor, gençlerin geleceðini çalýyor.

Burada mücadele demek, Silivri ye kapatýlmak demek.

Çýkýp ben insan gibi yaþamak istiyorum diyene karþýmý çýkalým.

Ýnsan gibi yaþamanýn dahi ne olduðunu bilmeyen bir toplum içinde neden yaþamak zorunda kalsýn.

Bugün burada yaþamak zorunda kalanlarýn durumu ölümden beter.