Alıntı Originally Posted by ayvagobeknuri Yazıyı Oku
Bir, iki, üç, dört ve beş yaşlarındayken ben, henüz ben değildim. Beden denilen kalıbın içinde, oluşum halindeydim.
Nereden geldim? Başka yaşamlardan mı? Başka dünyalardan mı? Kim bilir?
'Bunlar için değil , Şükran ve övgü şarkısını yükseltiyorum. Ama duyuların ve dışsal şeylerin
inatçı sorgulamaları için , Bizden düşenler, kaybolanlar için';
5 yaşına kadar, beden kalıbının içinde oluşurken, belki milyarlarca yıldır süregelen, belki onbilerce yaşamın yok edilemez geçmişi, bu oluşumun nasıl olacağına karar vermek için iş başındaydı.
'Bizi destekle, şefkatle koru ve
gürültülü yıllarımızı
sonsuz Sessizliğin varlığında anlar gibi gösterecek güce sahip ol'.
Ve şiir şükran dolu bir kapanış duasıyla biter:
'Yaşadığımız insan yüreği sayesinde,
Onun şefkati, sevinçleri ve korkuları sayesinde; Bana göre açan en sıradan çiçek bile, Çoğu zaman gözyaşlarına boğulmayacak kadar derin düşünceler
verebilir .'
Alıntı yaparak yanıtla
Originally Posted by ayvagobeknuri
Yer İmleri