-
Alman yazar Hans Bender’in olum yildonumu (28 Mayis 2015)
"Sessizce, dalga dalga, vahsi bir suru gorunumunde kurtlar cadde boyunda onumuzden geciyorlardi. Sira, sira, sirt sirta, sessiz. Bu surunun arkasinda, kar firtinasinda su an gorunmeyen baska surulerin, yuzlerce surunun oldugu artik kesindi. Bazi hayvanlar o kadar yakin geciyorlardı ki kaburga kemikleri gorulebiliyordu. Kemikleri, kaslari, soyulmus tuyleri altinda eklem yerleri gorunuyordu. Dilleri agizlarindan sarkiyordu. ‘Onlari aclik guduyordu.’ Aclik onlari, onlerinden gectikleri avlarini goremiyecek; kadar korlestirmisti. Hava gittikce karariyor ve kurt surulerinin gecisleri bitmiyordu. Surulerin gecisleri daha ne kadar surecekti? Ne kadar zamandan beri geciyorlardi acaba? Saatlerdir. Sibirya'nin butun kurtlari.“ Kurtlar Geri Geliyor

“Die Wölfe liefen entlang der Straße, vorbei, eine stumme, wogende Meute, Reihe hinter Reihe, Rücken neben Rücken, lautlos auf hohen Beinen. Sicher waren hinter dem Rudel andere Rudel, unsichtbare Rudel im Wirbel des Schnees, hundert Rudel, tausend Rudel. Manche Tiere kamen so nahe vorbei, daß die Rippen zu sehen waren, Knochen, Muskeln, Sehnen unter dem räudigen Fell und ihre roten Zungen, die lang aus den Mäulern hingen. Hätten die Wölfe geknurrt oder gebellt, es wäre nicht so unheimlich gewesen wie dieses laut- lose, gespenstige Vorübergleiten der Bestien. Hunger trieb sie, Hunger machte sie blind für die Beute neben der Fährte. Die Dunkelheit wuchs, und noch immer nahm das Heer der Wölfe kein. Ende. Wie lange zogen sie vorbei? Wie viele waren es? Stunden. Alle. Wölfe Sibiriens.”
-

Sembra che nulla possa risvegliare
Il silenzio dentro di noi
Non una parola, non un suono, nulla
Occhi, portatemi occhi
Nient’altro ci unisce,
Foglia tocca foglia,
Così siamo vicini e docili
Mani, portatemi mani
-
Kupe cicegi gunes ister
Yol Agustosun
(Birinci dizeyi bir bahcivan soyledi
ikinci dizeyi ben)
Haziran bir bardaktir susayana
(Ickiliyken yazmis biri
Yukardaki notlarin altina)
Elindeki beyaz gullerle
Merdivenlerden cikan kadin
Cercevedir bir anlamda
Bir bildiridir
(John Cheever'in bir oykusunden aldim
Bir cumleyi dort dize yaptim hemen)
O yaz hicbir soz soylenmedi
Ve bitti her soylenmeyen
(Birinci dize Bachmann'in Otuz Yas oykusunden
Altini rujla cizmis arkadasim
Olaysiz bir olaydi ikinci dize
Gordum bir zamanlar sevistigim kadini
Otururken cam kenarinda
Basinda bir otelin aksam vakti
Kagit peceteye yazmisim bunlari da)
Yol Haziranin
Yol Mayisin
(Belki boyle siirler de yazacakmisim yakinda.)

La fucsia necesita sol
De agosto es el camino
(El primer verso lo dijo un jardinero
el segundo, yo)
Junio es un vaso para el sediento
(Lo escribió alguien cuando estaba bebido
Al pie de las notas de arriba)
Con las rosas blancas en su mano
La mujer que sube las escaleras
Es un marco en algún sentido
Una declaración
(Lo cogí de un cuento de JOHN CHEEVER
Enseguida convertí la frase en cuatro versos)
Aquel verano no se dijo una sola palabra
Y se acabó todo lo no dicho
(El primer verso es del cuento TREINTA AÑOS
de BACHMANN
Lo subrayó mi amiga con el lápiz de labios
Era un evento sin evento el segundo verso
Vi a la mujer a la que amé una vez
Sentada junto a la ventana
En el bar de un hotel al anochecer
En una servilleta de papel había escrito esto)
De junio es el camino
De mayo es el camino
(Quizá pronto escriba versos así.)
-

No matter the time or place, I’ll always grow for the one who is the sea.
With one thin finger cut in half.
That is why I’m the oldest recipient of your on-again, off-again love.
And that is why I grew up in the desert, with nothing but a single slice of sweet melon.
I’ve made you into a cure, I’ve emulated you.
I’ve torn up some of my poems, and procured new ones.
And if I’ve passed too quickly from one situation to the next—
Not because of blood, not fatally—but through a kind of companionability,
Now, at last, I’m the strength there is in numbers.
It’s just a memory, if I clam up, looking at my finger-stub.
As I open my eyes, you’re the sun hung out on the line.
You’re a blue child, you’re our love
Peering out at me from the middle of a blue warehouse.
-
Fatih Sultan Mehmet, kusatma basladiktan 53 gun sonra, 29 Mayis 1453 tarihinde Istanbul'u fethetti. / Sultano Maometto II "Il Conquistatore", conquistarono la città il 29 maggio 1453, dopo 53 giorni di combattimenti. / Ottoman armies under Sultan Mehmed II Fatih capture Constantinople after a 53 day siege, ending the Byzantine Empire.

-
Fransa dogumlu Prusyali ressam Antoine Pesne'in dogum yildonumu (29 Mayis 1683)
Ragazza con i piccion (Girl with pingeons, 1728)
-
Portre resimleriyle taninan Italyan ressam Michele Gordigiani'nin dogum yildonumu (29 Mayis 1835)
Ritratto di Adelaide (Portrait of Adelaide, 1872)
-
Ispanyol besteci ve piyanist Isaac Albeniz Leyenda'nin dogum yildonumu (29 Mayis 1860)

Seville Dancers, 1930
Foto: Martin Munkácsi
https://www.youtube.com/watch?v=lCee...ature=youtu.be
Gönderi Kuralları
- Yeni konu açamazsınız
- Konulara cevap yazamazsınız
- Yazılara ek gönderemezsiniz
- Yazılarınızı değiştiremezsiniz
-
Forum Rules
Yer İmleri