Sanat Mozaik

[Terraluna]

Fransiz roman yazari ve edebi kose yazari Michel Déon'un olum yildonumu (28 Aralik 2016)

"Is hukuku okumak uzere Fransa'dan Amerika'ya dogru bir transatlantikle yola cikan bir Fransiz delikanlı: Arthur. Ellili yillar. Yoksul kirsal kesimden gelen oglunun toplum icinde yukarilara tirmanmasi icin yanip tutusan annesi, onun zenginler ve ayrıcaliklilar kulubune katilmasini dort gozle beklemektedir. Oglunun basarili bir ogrenim yasami oldugunu dusleyerek, mutluluk icinde olur. Ne var ki, onun duygusal basarisizliklarindan haberi olmaz. Oysa bu basarisizliklar, Arthur'un egitimde gosterdigi basarilari golgede birakacaktir. Brezilyali Augusta ile olan iliskisi, altindan kalkamadigi bir bozgun olur. Elisabeth'ten aldigi dersin actigi yara yirmi yilda kapanacaktir. Gizli tutulmus asklarin oykusu, bir yanlis anlasilmalar dizisinden baska bir sey olamaz. Augusta, Elisabeth ve Arthur de bu yazgidan kurtulamazlar. Ne var ki, alinan bu yaralarin yirmi yil icinde deneyim kazanilarak iyilestirilmesi insani sonunda mutlu kilmaya yeter." Zenginlerin Sofrasi



"Arthur Morgan est un jeune Français des années cinquante, qui débarque aux États-Unis pour y étudier naïvement le droit des affaires. Sa mère, veuve de guerre qui brûle d'ambition pour lui, veut que, d'un milieu désargenté, il passe dans ce qu'elle appelle la cour des grands. Avant de disparaître et de laisser à son fils un cuisant remords, elle aura la joyeuse illusion de sa réussite, sans être témoin de ses échecs sentimentaux. Jusqu'à ce qu'il les surmonte, ces échecs réduiront la réussite d'Arthur à la très vaine victoire d'un froid calculateur. La rencontre avec Augusta, la Brésilienne, est une de ces défaites dont on ne se relève qu'en portant un masque. La leçon donnée par Elizabeth mettra vingt ans à cicatriser. C'était un malentendu. L'histoire des amours discrètes ou célèbres n'a jamais été qu'une suite de malentendus. Augusta, Elizabeth et Arthur n'échappent pas à cette fatalité dont un homme guéri par l'expérience est heureux de triompher fût-ce vingt ans après."

[Terraluna]

Israilli romanci, gazeteci, yazar Amos Oz’un olum yildonumu (28 Aralik 2018)

"En kotu yazgi unutulmak degil, tam olarak ifade etmek gerekirse, en kotusu solup gitmek. Istek, ozlemler, anilar, bedensel arzular, bilme ve ogrenme istegi, tutku, hosnutluk, comertlik -her şey zamanla soluyor. Daglarda ruzgar nasil diniyorsa, ruh da oyle yok oluyor. Dogrusu, yillar gectikce aci bile azaliyor sanki, ancak su var ki, aciyla birlikte, diger yasam belirtileri de gucunu yitiriyor. Basit, sessiz, asal seyler, her cocugun heyecan ve merakla karsi karsiya geldigi seyler; mevsimlerin birbirini izlemesi, bir kedi yavrusunun bahcede kosup ziplamasi, bir kapinin menteseleri uzerinde ileri geri sallanmasi, bitkilerin dongusel yasami, buyuyen meyveler, fidildayan camlar, terastaki bir karinca dizisi, vadilerdeki ve yamaclardaki isik oyunlari, ayin solgunlugu ve halesi, sabahin erken saatlerinde ciy damlaciklariyla yuklu orumcek aglari, soluk alip verme, konusma mucizesi, gunbatımindaki alacakaranlik, suyun kaynamasi ve donmasi, oglen gunesinin ufacik bir cam parcasindan piril piril yansimasi, bir zamanlar bizim olup da sonra yitirdigimiz buna benzer bircok asal sey. Hicbir zaman tekrar kavusamamak uzere yitirdigim seyler. Veya daha da kotusu, seyrek olarak geri donup uzaktan hafifce isildayacaklar, ama o ilk heyecan sonsuza dek kaybolmus olacak. Her sey donuklasti ve eridi gitti. Yasamin kendisi giderek tozlu ve kirli olmaya basladi."



“The most wretched fate was not to be forgotten but, precisely, to fade away. Will, longings, memories, carnal desires, curiosity, passion, gladness, generosity — everything gradually faded. As the wind died in the mountains, so the spirit too expired. Indeed, even pain decreased somewhat with the passage of the years, but then, together with pain, other signs of life also declined. The simple, silent, primal things, those things that every child greeted with excitement and wonderment, such as die succession of the seasons, a kitten scampering in the yard, a door swiveling on its hinges, the life cycle of plants, swelling fruit, whispering pines, a column of ants on the veranda, the play of light on the valleys and the hillsides, the pallor of the moon and its halo, spiders' webs laden with dewdrops in the early morning, the miracles of breathing, speech, twilight, water boiling and water freezing, the glitter of the midday sun on a any sliver of glass, so many primal things that we once had but have lost. Things never to return. Or, worse, they will return rarely, glimmering in the distance, while the original excitement will have vanished forever. And everything is dimmed and dissolved. Life itself is gradually growing dusty and grubby.”

[Terraluna]

“Fotograf biriktirmek, dunyayi biriktirmektir. Filmler ve televizyon programlari duvarlari aydinlatir, isiklari titresir ve yok olup giderler; oysa duragan fotograftaki goruntu ayni zamanda hafif, uretimi ucuz, tasinmasi, toplanmasi ve saklanmasi kolay bir nesnedir.”


(Susan Sontag ve oglu David, 1965)

“To collect photographs is to collect the world. Movies and television programs light up walls, flicker, and go out; but with still photographs the image is also an object, lightweight, cheap to produce, easy to carry about, accumulate, store.”

[Terraluna]

"Op beni kanatarak, acitarak op beni. Ne mumkun ayarlamak kalbimin atesini. / Avanti, baciami, baciami tantissimo, fino al dolore e al sangue. La fermezza non va d'accordo con l'onda effervescente del cuore." Sergey Yesenin



"Well, kiss Me, kiss, At least until the blood, at least until the pain. Not in harmony with the will of the cold Boiling water jets heart. / Bien, embrasse-moi, embrasse-moi, Même au sang, même à la douleur. Désaccordé par une froide volonté, Eau bouillante des jets du coeur."

[Terraluna]

“Kafka acima ve dehset, Joyce hayranlik, Proust ve Gide saygi uyandirirlar: ama Camus disinda, dusunebildigim hicbir modern yazar, sevgi uyandirmamistir. / Kafka arouses pity and terror, Joyce admiration. Proust and Gide respect, but no modern writer that I can think of, except Camus, has aroused love.” Susan Sontag

[Terraluna]

Fly me away



Yeralti (Underground, 1995) Emir Kusturica

[Terraluna]

Heathers (1988) Michael Lehmann

[Terraluna]

Hollandali ressam Frans de Hulst'un olum yildonumu (29 Aralik 1661)

View of the Valkhof, 1645




River landscape with boats and a mill on the shore, 17th century